მომავალ მშობელთა კლუბი, :bis:

algulga

ხო არა? მე იმის მეშინია,რომ კალაპოტიდან ამოვვარდები და მერე უფრო დამეზარება..ასე მგონია,რაც ვიცი სულ დამავიწყდება იმ ერთ წელში ყველაფერი.ისეთი არ ვარ,რომ სულ მივანებო თავი,არაფერი ვიკითხო და არაფერი გავიგო ახალი,მაგრამ სწავლა მაინც თავისებურად რეჟიმში გაყენებს..არვიცი რა გაორებული ვარ

algulga
ტრაკზე მოჯექი?თუ არც მუცელი გტკივა და ბაიაც დახტუნაობს ნუ გეშინია

teoni

ხელში მეკავა და მუხლით და ხელით დავეცი. ბავშვის სიმძიმე მუცელზე დამაწვა, მაგრამ მგონი კარგად ვარ

buskunia

დავიწყებით კი არ დამავიწყდა მაგრამ წლები დამჭირდა რომ თავი დამეჯერებინა რომ შემეძლო და შტერი არ ვიყავი. იმან მიშველა რომ ჩემ ქმარს ძალიან სჯეროდა ჩემი და ეგ რთული მომენტი ამომიგდო თავიდან.
თან მშობიარობის მერე გახვალ სახლ;იდან და სახლში არ იქნები. მე გირჩევ რომ ეგ ნაბიჯი არ გადადგა

აუ იმდენი ვინერვიულე და ვიტირე, ეხლა მეშინია, რამე ხომ არ დავუშავე ციდას

algulga

კარგი გენაცვალე,სექტემბრამდე მაქვს დრო და მოვიფიქრებ კიდე.. მადლობა რჩევისთვის

Laverne_de_Montmorency

ეხლა თუ შეწყვეტ ნერვიულობას და ტირილს აღარაფერს დაუშავებ