სიურპრიზი მომავალ მამიკოებს, ორიგინალური იდეები :)

anano_991
აუ ეს მაგარი იყო.გავიგუდეეეეე... არც გამიგონია მეტი ქმირსთვის ვინმეს ტესტი გაეკეთებინა...
ჩემს ამბავსაც მოგიყვებით.
გავთხოვდი თუ არა სიმართლე გითხრა დიდად არ ვფიქრობდით მაგ თემაზე,რატომ დღემდე მიკვირს..მერე გავიდა 4-5 თვე და უკვე მეზობლებს,ახლობლებს რომ დააინტერესათ და კითხვები დაიწყეს ორულად ხომ არ ხაროოო ოო მაშინ დავფიქრდი უიი მეთქი ამაზე ადრე რატომ არ ვიფიქრე (18 წლის რომ ვიყავი ალბათ მაგიტო).გავვარდით ექიმთან ექიმმა რაგაც ანთებაო,ვირუსია ესაო ისაოო ორივეს თან გამომიწერეს წამლები და თან თავის დაცვა რათქმაუნდა 6-7 თვით.ეს დრო გავიდა არაფერი,ისევ ექიმთან ისევ თავის დაცვა.ალბათ მთლიანობაში მთლად 3 თვე ვცადეთ 2 წლის მანძილზე,მაგარი ექიმები რომ მყავდა მაგისი დამსახირებაა ბოლოს როგორც იქნა მორჩა მკურნალობა და მივდივარ გადასამოწმებლად ოღონდ სხვა ექიმთან(ან 2 წლის მანძილე ალბათ 5 ექიმი გამოვცვალე)და ექმიმმა აუფ ჰორმონები არეული გაქ და თავიდან გაქ დასაწყები ყველაფერიო.ეს რომ გავიგე გამოვიქეცი გიჟივით. მე და ჩემი ქმარი შევთანხმდით რომ მინიმ უმ 1 წელი ექიმს არ გავეკარებოდით.თან იმ თვეში მართლა ცუდად მომივიდა მეც საბოლოოდ დავრწმუნდა არაფერი მეშველებოდა .მერე მოსვლის დრო რომ იყო სამსახურში ცუდად გავხვდი გოგოებმა ორსულად ხომ არ ხარო დამიჩემეს მე თავს ვიკლავდი არა მეთქი,მარა ჩუმად გავიპარე,მაინც ტესტი ვიყიდე შევარდი ტუალეტში თან დილის შარდი არ იყო 1 საათი იქნებოდა გავაკეთე ტესტი და ვაი გვაჟღვაჟებს 2 ხაზი(არადა ამ 2 წლის მანძილზე 100 ტესტი მაინც მაქ გაკეთებული 2 ხაზი არასდროს აუნთია)ნუ რეაქცია დაჟე არ მახსოვს ისე ვიყავი,არაფერი არ ვთქვი ვითმინე ღამემდე სანამ სახში არ მივედი.ჩემი ქმარი საძლინებელში იყო. მის წინ დავჯექი (5 ტესტი მაინც მქონდა არ მჯეროდა
და ყველა ჯიშია გავაკეთე)და მეთქი გამომხედე ტესტები ხელში მაქვს,გამომხედა და რა არისო ესო უცებ ვერ მიხვდა მეთქი ორსულად ვარ...და ვაი გაგიჯდა წამოხტა ჩამეხუტა დარბოდა ტესტებით,გავარდა იქით ოთახში თავის მშობლებს სულ ცეკვა-ცეკვით ანახებდა ნახეთ ტესტებიიოო...ერთი სითყვით 2 წლის ,,ნაწვალებ'' ბაიას დღე-დღეზე ველით...

მე ერთი თვის გათხოვილი ვიყავი ჩემი ქმარი გამოცდაზე იყო აკადემიაში მე ვიყიდე ტესტი და გავიკეთე და რომ გაწითლდა ორიხ აზი ვეღარ მოვითმინე და მივწერე მალე მამა გახდებითქო ეს კი ამ დროს წამომხტარა შუა გამოცდიდან და ყვირილი დაუწყია ლექტორი გაგიჯებულა რა გაყვირებსო და მამა ვხდებიო და ლექტორმა მაშინ გეპატიებაო .

და მეორეზე რომ გადამიცდა თვითონ მიყიდა ტესტი და რომ გავიკეთე ორმა ტესტმა ორივე დადებითი აჩვენა და აკეთ მამშვიდებდა არ ვაპირებდით ჯერჯერობით მაგრამ ესე გამოვიდა

Lia-Ko
კი მოასწრებ ერთი დღეში გაგიკეთებენ მაიკაც თვითოონ აქვთ

marikuna11
ორივეს ბედნიერ დედობას გისურვებთ

რა საყვარელია

ეს თემა არ ვიცოდი

გული ამიჩუყდა რა, რა დროს სენტიმენტები იყო ამ შუაღამისას

მეც ხან რას ვგეგმავ და ხან რას, როგორ ვეტყვი და რანაირად.

ჯერ აენთოს ორი ხაზი და მერე მოთმინება თუ მეყოფა, მოვიფიქრებ რამე კრეატიულს

სერაფიტი
აინთება მალე შენთანაც ორი წითელი ხაზიიი

აქ ახალი არაფერია?


////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

რა კარგი თემა ყოფილა და ახლა ვიპოვნე
nia4u

შენკენ თუა რამე ახალი?

მე არ გამომივიდა სიურპრიზი
15ში გავთხოვდი და ერთ კვირაში ღამე საშინელმა გულის რევის შეგრძნებამ გამომაღვიძა, მე ვერაფერს ვერ მივხვდი ვიფიქრე რაღაცამ მაწყინათქო, ჩემმა ქმარმა კიდე მაჯახა ორსულად ხარო, თან ისე ელოდებოდა დღეებს ითვლიდა
საღამოს სასეირნოდ წავედით, რომ ვბრუნდებოდით ტესტი იყიდა, ისე საყვარლად მიყურებდა არ დამავიწყდება, გავაკეთოთ დღესო, მართლაც გავიკეთე ეს ტესტი მარა არ გამოჩნდა, რას გამოჩნდებოდა უკუღმა ჩავყავი, არ ვიცოდი ხმარება
ერთი კვირის მერე სამსახურში გავიკეთე და ორი ხაზი იყო მკრთალი, რო მოვედი ვაჩვენე, პატარა ბავშვივით ცმუკავდა და მკოცნიდა, ძალიან ბედნიერი იყო
ისე გათხოვებიდან ყოველდღე მეკითხებოდა ორსულად არ ხარო? ვეკაიფებოდი პოლაროიდი კი არ ვართქო :D არც მჯეროდა ასე მალე თუ მოხდებოდა ეგ ამბავი

This post has been edited by kosta-rika on 8 Oct 2013, 00:00

ტაბუ

არა,სამწუხაროდ

ჯერჯერობით მხოლოდ სხვისი ამბები მიხარია

marikuna11

ბევრი ვიფიქრე თუ ცოტა, როგორ უნდა მეთქვა როცა გავიგებდი მაინც სულ სხვადასხვა აზრები მომდიოდა თავში.
ნუ ერთზე ყოველთვის ვთანხმდებოდი საკუთარ თავთან რო პირადად უნდა მეთქვა, ტელეფონით და სმს-ით არა!

მოკლედ, თავიდან თავს ვიცავდით, არ გვინდოდა ეგრევე ბავშვი, რამდენიმე თვეში რომ მოგვინდა, რაღაც პატარ-პატარა პრობლემები გამოხტა.
რამდენიმე თვე მაგის მიხედვას მოვუნდით და უკვე როცა ყოველთვე ველოდებოდით ჩემი ციკლის მოსვლით ორივეს ხასიათი გვიფუჭდებოდა...
მერე შევთანხმდით რო, არ დავლოდებოდით ესე დღეების თვლით და რაც იქნებოდა იქნებოდა.... მოკლედ, ყველაზე ნაკლებად რო ველოდი იმ თვეში, გადამიცდა თუ არა
1 დღით სახლიდან რო გამოვედი იქაც ვიყიდე 1 ტესტი. მერე სამსახურთან კიდე 3 ვიყიდე. იმ დღეს დამთხვევა იყო თუ რამე ნიშანი არ ვიცი, მაგრამ
აფთიაქებიდან გამოვდიოდი თუ არა, ორსულები მხვდებოდნენ
სამსახურის ტუალეტში 2 სხვადასხვა ტესტი გავაკეთე, დავდე ფანჯრის რაფაზე და ველოდები, თან საათს ვუყურებ...
როგორც კი გავიდა 3 წუთი დავხედე და ორივეზე 2 წითელი ხაზია ნუ, ეს რა გრძნობა იყო ამას ვერ ავღწერ ძაანაც რო ვეცადო.
ერთია რო გავსკდი ტირილით. ბევრი რო არ გავაგრძელო, კიდე გავიკეთე დარჩენილი 2 რამდენიმე ხანში და ისევ გააწითლა. თან ამასობაში ჩემ ქმარს ვწერ
მგონი დღეს მომივა ისე მტკივა მუცელიმეთქი ის იქიდან მამშვიდებს, არაუშავსო, არ ინერვიულოო და რაღაცეები, არადა მე 4 ტესტი მაქვს უკვე 2 ხაზიანი

საღამოს მოვიარე აფთიაქები, ვიყიდე 2 ცალი პატარა ნასკი, თავის ჩასადებში იდო, იქვე ჩავდე ჩემი ტესტები, ჩემ ქმარს ვუყიდე მაიკა და იმაში გავახვიე ეს საჩუქარი
რო ვნახე, მაიკა გიყიდე გინდა თუ არა გააჩერე მანქანა და ნახე მეთქი. შენ გაშალე და მჩვენეო, არა გააჩერე მანქანამეთქი და მოკლედ გააჩერა, გახსნა მაიკა და გადმოვარდა ეს
პაწაწუნა ნასკები უი რა საყვარლებიაო ისე თქვა, ეგონა რო ისე ვიყიდე, მერე ტესტები დაინახა, ეს რაღააო, ორსულობის ტესტიმეთქი, თან 2 ხაზით თქო
და უცებ გადაუბრწყინდა სახე, მართლა? მართლა? თან მკოცნიდა თან მართლა? მართლა?-ს იძახდა მოკლედ ესე... ბევრი ხვევნა კოცნის მერე დაიჯერა როგორც იქნა...
რამდენიმე თვეში იმის დაჯერებაც მოუწევს რომ უკვე მამაა

თითქმის ყველა პოსტი წავიკითხე



მშურს თქვენი და ამ სიხარულის, კარგი გაგებით.

უფ, სულ წარმოვიდგენდი ხოლმე როგორ ვეტყოდი ამას ქმარს. გათხოვებიდან თვე ნახევარში დავფეხმძიმდი (არადა ვფიქრობდით რომ ერთი წელი თავი დაგვეცვა), ვგრძნობდი მაგრამ არ ვიმჩნევდი არაფერს, სანამ არ დავაზუსტებდი. რომ უნდა მომსვლოდა 4-5 დღით ადრე საღამოს სამსხურიდან დაბრუნებულმა ავიტანე ტესტი და მკრთალი მეორე ხაზი იყო. მარტო ვიყავი . უცებ ისე შემეშინდა გავიყინე შიშისაგან, რა ვიცი რა დამემეართა, ეს ტესტი არც მეტი არც ნაკლები ტელევიზორის უკან დავმალე :დ ბოლოს მივეპარე და დავხედე უკვე მუქი იყო მეორე ხაზი. ჩემი ქმარიც მოვიდა მალე და მე აკანკალებულმა ვუთხარი მგონი ორსულად ვართქო, რეაქცია იყო ისეთი ვერსოდეს რომ ვერ წარმოვიდგენდი, კაია მერეო და გავიდა სამზარეულოში, გაიმზადა ვახშამი და დაიწყო ჭამა. მგონი ვერ გაიაზრა იმ მომენტში, მე აკანკალებულ-გაოცებული ვიჯექი ერთ ადგილზე და ბოლოს მიყურა მიყურა და მოკვდა სიცილით, რა გაშინებს ბავშვი ხომ გვინდოდაო, ყველაფერი კარგად იქნებაო. მაგრამ დღემდე არა აქვს გააზრებული, როცა რამე მტკივა ჩემზე უფრო ნერვიულობს ვიდრე ბაიაზე (იანვარში ველოდებით) ყველაფერში გვერდით მიდგას მაგრამ სანამ არ დაიბადება ალბად ვერ გაიაზრებს ბოლომდე. თან ექიმია და სანამ შედეგს არ ნახავს არ იჯერებს არაფერს :დ მოკლედ ასე არარომანტიკულად მოხდა ეგ ამბავი. ეხლა ერთი სული მაქვს მალე მოვიდეს იანვარი

Bulbusa
კაცები ხშირად ვერ გრძნობენ იმას რასაც ჩვენ.
შესაბმიად გამოხატვაც უჭირთ სამაგიეროდ რო დაიჭერს ხელში და გულში ჩაიხუტებს, მერე იგრძნობს ყველაფერს ერთად

Nanuuu
ჰო იმედი მაქვს, ზოგადად ეგეთია ემოციებს საერთოდ არ გამოხატავს, ზატო პროცესშია საშინლად ყურადღებიანი. მაგ ამბის მერე მივხვდი რომ რაც არუნდა გრანდიოზული რამე მოხდეს იმასაც როგორც ჩვეულებრივ ამბავს ისე გაგიტარებს, მაგრამ ყოველდღიურობაშია იმდეანდ თბილი და კომფორტული ეს მიკომპენსირებსავით მისი ხასიათის მაგ შტრიხს ცოლობაც ისე არაგრანდიოზულად მთხოვა გეგონება წამო კინოში წავიდეთო წინადადება თქვა :დ