fernandaაუ ჩემიც ეგრეააა, თუ არ ვთხოვე ისე არ მომარტყავს შანსი არაა და ნეტა რატო?? მანერვიულებს რაღაცნაირად, სულ მშვიდადაა თავისთვის.
* * *
sopo1977ეხლა ჩემსაზე არ მაქ ეგეთი შიშები მაგრამ არ ვიცი ადრე აქ მოვყვეი მგონი, გარკვეულ მიზეზთა გამო ჩემი მამიდაშვილის ბავშვის გაზრდა მომიწია ამ სიტყვისს პირდაპირი მნიშვნელობით. ჩემი რძალი პატარა იყო, 17 წლის, მე 19ის და ჩვენთან ცხოვრობდნენ, პირველივე დღიდან ჩემთან ეძინა ბავშვს და ასე შემდეგ, ხოდა ძალიან მეშIნოდა მაგრამ სამშOბიაროდან რომ გამოწერეს პირველადაც და მერეც სულ მე ვაბნავებდი, საყიდლებზეც მე დავდიოდი, ღამეც ჩემთან ეძინა და მაშIნ მივხვდი რომ დედობა არ გამიჭIრდებოდა, თურმე პატარა რომ გაყვს გვერდით საშინლად მობილიზებული ხდები. ისეთი ღრმა ძIლი ვიცი ბომბი რომ ააფეთქო ვერ გავიგებ, ლიზის რომ ჩემ გვერდით ეძინა პატარა გაფათურებაზეც კი თვალები მქონდა დაჭყეტილი და ყველაზე ძIლისგუდა ადამიანსაც კი საათის სიზუსთით მეღვიძებოდა ღამე 2ზე მერე 5ზე რომ საჭმელი მეჭმია. ჩემი თოჯინა ეხლა სამი წლისაა და მამიდას სული და გულია, ისე მიყვარს როგორც ჩემი შვილი. თან აქ იმდენი გამოცდილი დედიკო გვყავს რასაც ჩვენ ვერ მივხვდებიტ და დავიბნევით ყველაფერზე რჩევას მოგვცემენ. კარგი დედიკოები ვიქნებით ჩვენ.
mchoრამდენის ხარ/??? მე ეხლა დამეწყო, აშკარად ტუჩები დაიბურცა, ცხვირიც რაღაცნაირი გახდა, ლოყებიც, ექიმმა თქვა იცის ეგ ორსულობის ბოლო თვეებშI არ შეგეშIნდესო.

არადა არ მინდა მუტანტს ავემგავნო.