მოვედი როგორც იქნა, 40 წუთის წინ შემოვდგი ფეხი დავეგდე საწოლში ეგრევე., გათიშული ვარ და უძინარი
ესე იგი რა შარიანი ადამიანი ვარ საიდან რას გავაძრობ ხოლმე მეც მიკვირს
ხომ ვამბობდი რომ კუჭნაწლავის მხრივ პრობლემები არ მქონდა არასოდეს, ვჭამდი კივს და ვაშლს ბედნიერად და ვიყავი საათივით აწყობილი. გავედი თუ არა სამსახურში ის ერთი დღე იყო დისკომფორტს ვგრძონბი-ნუი ტონუსი მქონდა და ეგ ხო ბუნებრივია ამდენი ხნის წოლის შემდეგ უცებ მთელი დღე ადგომა და ჯდომაზე რომ გადახვალ.
მოვედი სახლში ბედნიერი-დაჟე სურათები გადავიღე ჩემ მეგემოტა ღიპზე და დავწექი ეგრევე, ფრაგმინის ნემსისთვის ვემზადებოდი-KEEE -ის შეკვეთით ვიდეო უნდა გადამეღო ნემსის გაკეთების პროცესისთვის, მარა არ დამცალადა
რომ დავწექი ნახევარ საათში დამეწყო ტკივილები. ბოდიშით დეტალებისთვის აი კუჭში რომ გინდა გასვლა და ვერ გადიხარ ისეთი, ნუ დავიტანჯე ავდგებოდი შეივდოდი ტუალეტში, არაფერი, დავწვებოდი ისევ, ტკივილი მიანტებდა. მერე გულის რევის შეგრძნება დამეწყო და ბოლოს რაღაც ჭინთვებით ადგვირგვინდა-აი მუცელიც მეჭინთებოდა თითქოს თან ვერ ვხვდებოდი რანაირად-ანუ ჩემგან დამოუკიდებლად ხდებოდა ვერ ვუხერხებდი ვერაფერს. დავურეკე ექიმს. მგონი ნაწლავების პრობლემნა მაქვს თქო და კლიზმა თუ შეიძლება რომ გავიკეტო თქო ან რაამე სანთელი იქნება მეშველოს თქო. რომ ვითხარი ესე თი და ესეთი ტკივილები მაქვს თოქ გადაირია-ასე ტელეფონით ვერ მივხვდებიო და მოდი სასწრაფოს დაუძახე მაინც გნახონო,
მოვიდა სასწრაფო, ამ დროს ტკივილი მაქვს ზენიტში ჯდომითაც ვერ ვჯდებოდი მეგონა შუაზე გადავიხეოდი
ამათმა ვააბშე გული გამიხეთქეს-მე კიდე კი იცით რა პანიკა პლიყუსიც ვარ და მთლად გულოი გადამიქანდა. მოკლედ შემოდგეს თუ აარ ფეხი სახლში გამოაცხადეს უი ეს სამშობიარო ჭინთვები გაქვს ახალ შენ და დროზე მოვცოცხოთ ღუდუშაურშიო. თან ჯიმსი არ ჩAიცვა ისეთი ხშირი მოველბი გაქვს მგონი მანქანაშI გააჩენო და ხალათი მოიცვი ტრუსიკ მაიკაზე და პირსახზოცი წამოიღე ბავშვი მივიღოთ თუ რამეაო. ლევანიმ ხომ ფერი დაკარგა ამის გაგონებაზე, მე ნერვიულობისგან კანკალიზაცია ამიტყდა ვხტუნაობდი რასაც ქვია. აი დეგენერატები იყვნენ რაა. ვეურნები ნაწლავის ამბავი ხომ არ არის თქო და არაო, 1 დღიან უმოქმედობაზე ეგეთი რამე არ იცისო. ეგო ხო შენტვის პირველია და შენ არ იცი და ჩვენ აგერ შვილები გვყავს გაჩენილი და ვიცითო რომ ეგ არის ჭინთვებიო. ცრემლები მომდიოდა ღაპაღუპით არ ინდა მე ჯერ მშობიარობა თქო
მიმაქანეს ღუდურშაურში და მიმღებში დამტოვეს -28 კვირის მშობიარე მოგიყვანეტო,. ახლა იქაც კაი :ტუგადუმები" დამხვდნენ არანაირი ექო ეგრევე შემაქანეს სადღაც და შემტხარეს 5 თითი, მაგარი სპაზმი მქონდა ამ დროს + ჭინთვა და ტონუსი და ვერ შედიოდნენ და მოდუნდი მოდუნდიო-ნეტა როგორ უნდა მოვდუნებულიყავი -თან ვინც გამსინჯა ქალი კივის უი ბავშვის ხელები და ფეხებია მგონიო-გული წამივიდა კინაღამ და მერე არა,არა შემეშალაო და შემტხარა ხელი მგონი კისრამდე, ისე მეტკინა ვიკივლე ბოლო ხმამდე და ყელი დახურულია, ბავშვი არ ყოფილაო, მგონი ნაწლავებიაო ააკატავეთ მარლაო პატოლოგიურშიო.
ნუ მაღლა იმ საღამოს ექიმი მე არ მინახავს -ექთანი მოვიდა და მიკრო ოყნა გამაკეთებინა გლიცერინის მარა რა ხეირი-0, ვერაფერიც ვერ მიშველა ტკივილები ისევ მქონდა თან ჭინტვებს შორის გული მიმდიოდასავით
რომ შეხედეს ვერაფერი წამოდი მამაპაპურად გავაკეოთო და დიდი ოყნა გმაიკეთეს, ნუ აი მანდ მომეშვა ცოტა და რაც არ უნდა გასაკვირი იყოს ჭინთვებიც შემიწყდა. + გინიპრალის გადასხმა დამიდგეს და მალე ტონუსიც დამიწყნარდა შედარებიტ.
ნუ ის ღამე მე ექიმი არ მინახავს თვალით, ერთი კი ვთქვი ნემსაძის აყვანა მინდა ტო მარა დომაშია წასული და ხვალე მოიკითხეო.
მეორე დღეს შემოვიდა ვიღაც ქალი-მე ვარ შენი ექიმიო. ვჭყიტე თვალწები, ანალიზები ამიღეს, გამომკიტხა ყველაფერი რა მჭირდა მანამდე რა დიაგნოზი მქონდა რა წამლებს ვსვამდი ბლბა ბლა ბლა და გავიდა
ამასობაში ბრეიქიმაც მომინახულა და კაკ რას ნემსაძეც გამოჩნდა და მივაძახე-ტქვენი აყვანა მინდა თქო და კარგიო ახლა არ მცალიაო და შემოვალ რამდენიმე წუთში და დავილაპარაკოთო.
ნუ რამდენიმე წუთი არ ვიცი და ბევრი საათის შემდეგ კი მოვიდა, ძალიან გაცეცხლებული იყო მთელი დღე, ექთნიან ექომ,ებიანად ყველა დაცოფა და პაციენტებსაც გადაწვდა
ნუ ისტორია რომ გამომკითხა-ბოკუჩავაზე ირონიულად თქვა რაღაცეები-ეგ არ მომწონს ხოლმე ერთი ექიმი რომ მეორეს აქილიკებს, ჯერ დაიწყო ანტიფოსპოლიპიდური სინდრომი რის საფუძველზე დაგისვაომ მოვუყევბი ასე და ასე იყო თქო და ჯერ ტქვა მარტო კარდიოლიპინებით ეგ არ ისმევაო, მგლურა და კიდე რაღაც უნდა შემოწმდესო და თან იქვე დააყოლა როცა ანტიკარდიოლიპინები ორივე ფორმა მაღალია კი ანტიფოსფოლიპიდური სინდრომიაო და ვერ გავიგე აბა რას ღადაოპბდა ამ ბუკოჩავაზე, მერე ანალიზებს რომვაბარებ 10 დღეში ერთხელ რისთვის აბარებ თქო და მეთქოი წამლის დოზას მიკონტროლებს ეგრე თქო და ამაზეც გაეცინა. არადა თვითონ იგივე გაააკეთა-ამთუთას 0.2-იანი ფრაგმინი აღარ გეყოფაო და 0.3-იან ფრაქსიპარინზე გადაგიყვანსო. მოკლედ ხასიათძე არ იყოდა პრიჩIნებს ეძებდა.
ერთ გოგოს ჩემ პალატაშI ვაბშე ის უთხრა (იმასაც უნდოდა მაგის აყვანა) მე არ ვიქნები თქვენი ექიმი-მე ხალხი ბატონობით და თქვენობით მელაოპარაკებაო და ტქვენმა მეუღლემ როგორ მითრხაო რომ ყურადღება მოგვაქციეთო, თვალები ამივიდა შუბლზე რომ ვუყურებდი, მეთქი ნე უჟელი ეს ის კაცია ასე რომ აქებდნენ თქო.
ხოოოდა
· 
მომავალი მშობლების კლანი :D, ერთად - ტესტიდან მშობიარობამდე <3
