7 კვირამდე ვიყავი გაციებული,
ეხლა კარგად ვარ,ეს დღეები ვწუწუნებ რა ნელა გადის დროთქო და
დედაჩემს ველაპარაკე მივუკითხ მოვიკითხე ხოდა ბოლო ზარისთვის ემზადება შენი ძმაო,
და გამახსენდა სულ რაღაც გუშინ რომ დაიბადა ,დამყავდა ბაღში მე ვზრდიდი
ოჯახში შემომტანი დედა იყო და რამუს 2თვეში გავიდა სამსახურში
14წლისას მზხულდნენ უკვე ბავშვები

მერე მივიყვანეთ სკოლაშიდა აი ერთ თვესდი
ბოლოზარიაქვს,
გულიამუჩუყდა და გადავწყვუტე აღარ ვიწუწუნო დროზე ,ყველა დღე უჩვეულოა და უნიკალური
შემდეგში ისე თბილად მომაგონდება რომ ჩემს ლოკოკინაზე ვიყავი ორსულად და მარტო,
დედამიწის ზურგზე მარტო ფორუმმა იციდა

და მედგა მხარში.
ძალიან ბედნიერ ადამიანად ვგრძნობ თავს მგონია ხანდახან რომ საოცარი საიდუმლოს
მფლიბელი გავხდი რასაც მომავალი დედობა ქვუა,ვდგევარ და ვიმახსოვრებ კარგად თვითოეულ დღეს
საწყისს დედობისას.
All I want is someone to believe.