მომავალ მშობელთა კლუბი

სალლი
მინდაა მაგრამ ვინ მიშვებს ?)))

უკვდავი თემა კვლავ წინ წამოვიდა
აი, ვგიჟდები ამ თემაზე ...
უუუფ, გულის მოფხანვის შანსი მეძლევა!

ჩემს დედამთილს მაგრად რომ ვკიდივარ მთელი ჩემი არსებით ეს მოვყევი უკვე, მაააგააარიიი პოხუისტი ტიპშაა
რაც ჩემს დედამთილს ვკიდივარ, ანაზღაურებს დედაჩემი, რაც არანაკლებ ნერვების მომშლელია მინდა გითხრათ!!
ყველაზე მეტად რამ გამაცოფა მოვყვები, ყველამ იცოდა, რომ დეკრეტი მქონდა 1 თვე და მეცხრე თვეში უკვე დავიწყე მზადება ძიძის ამბავში,
გამიმართლა და ძალიან კარგი ძიძა ვიპოვეთ, რომელიც სანდროს პირველივე დღიდან ყავს და ვთვლი, რომ არამაკლები წვლილი მიუძღვის სანდროს აღზრდაში, ვიდრე მე და მამამისს ...
ხოდა, მანამ სანამ ძიძას ვიპოვიდით, ჩემმა დედამთილმა თმა გაიშალა, სახე დაიხოკა, წნევა აიწია და აღარ გავაგრძელებ რა კონცერტი მოაწყო,
ჩემი შვილიშვილი სხვამ როგორ უნდა გაზარდოს, როცა მე აქ ვარო, ანუ ჩვენთან ახლოს ცხოვრობს, ზუსტად ვიცოდი რომ პროსტა ტყლიპინებდა რა, ხოდა
ვუთხარი ძიძას ავიყვან მხოლოდ საღამოობით და დღის განმავლობაში შენ იყავი ბავშვთანთქო ...
თან სოლო პარტიის დროს სულ თავის შვილს უყურებდა სახეში, ხედავ შვილო რა შუშანიკი დედა გყავსოოოო???
პირველ დღეს რომ ვუთხარი, ვსო უნდა მოხვიდე ხვალთქო, იმ დღეს მითხრა წნევა მაქვსო, ნუ ოკ, მეორე დღეს დაქალს გაყვა ექიმთან, კიდევ ოკ, მესამე დღეს ჩემი მული იყო ცუდად და ვერ დატოვა მარტო და მეოთხე დღეს უკვე მე მოვაწყვე საუკუნის დრამა და ჩემს ქმარს ვუთხარი, ან დედაშენს მოაკეტინე, ან მე ჩემი შვილით მივდივარ აქედანთქო ... ხოდა, მეხუთე დღეს მთელი დღით მოვიდა ძიძა ჩვენთან
პ.ს. დაახლოებით 10 წუთის ფეხის სავალზე ცხოვრობს ჩემი დედამთილი ჩვენგან და მხოლოდ კვირაში ორჯერ ამოდის,
ისიც ჰა ჰა 30 წუთით და ეგ გამიზრდიდა შვილს? არააა, დიდი მადლობა ...

უფ, რამდენი მიწერია ... იფ, კარგად მოვიფხანე გული!

chixuaxua
კიი რა თქმა უნდა ყოველდღიური წვრილმანები არ გხვდება, მარა მე ზედმეტი ყურადღების მეტი არაფერი მაქვს სათქმელი... დედაჩემი სულ სხვანაირია, არ შეუძლია ეს უწუ პუწუები დედამთილი პირიქით, და თავიდან ძაან მეუცხოვებოდა, ეხლა შევეჩვიე და მეცინება ხოლმე მივდივარ და ვუღუტუნებ ან ვჩქმეტ ეგეთ რამე ზედმეტობას რო იტყვის ეს არ ეხება ჩემი და ჩემი ბიის ურთიწრთობას და არც მე პირადად, ანუ ზოგადად რო რამე სასწაულს იტყვის რაა )))) ამის მეტი სათქმელი არაფერი მაქვს. ეგ რო არ მყოლოდა რა მეშველებოდა ამ ორსულობაში არ ვიცი. 1კვირა ვიყაით მარტოები და ჩემმა ბიჭმა ხელი გადაიხსნა ჭურჭლის რეცხვის დროს, ამ სისხლზე მე ცუდად გავხდი მოსაბრუნებელი ვიყავი და ვიყავით ესე ის სისხლს ასხავდა აქეთ-იქით თან ნიშადურს მაყნოსებდა და ონკანში გასარეცხი ჭურჭელი ეყარა მაგის მერე ვთქვი რო სანამ ბავშვი ბაღში არ მივა ცალკე არ გადავალთ

kozeta123

5 დღე გაქვს ვადა წაცუნულდები მერე)))
GvanTsa1212
მაგას რა ჯობია გოგო
დედამთილს რომ არასოდეს არ სცალია შენთვის
))))))

GvanTsa1212
სურვილი მაინც გამოთქვა რა გინდა )))) აბა ჩემმა
პირველი ეგ თქვა მე ვერ გავზრდიო იქ არ ვიყავი
თორე ვკითხავდი ვინ გთხოვსთქო ))) Future_mom ჰაჰა წარმოვიდგინე რა ამბავი გექნებოდათ

kozeta123

ეხლა ძაან მეცინება მარა მაშინ

ჩემმა დედამთილმა თავიდანვე თქვა მე აქ რისთვის ვარო, თუ ვერ შევძელი ძიძაზე მერე ვიფიქროთო, მე ძაან მომწონს რა აღზრდის მეთოდებიც აქვს, სუფთა ჰაერი, არასტერილური გარემო, არა ჩაფუთვნას, არა ხელში მიჩვევას და რწევას... მარა მთლად ესე მივატოვო ყველა საქმე + ბავშვი მეცოდება, ძიძას თუ არა დამხმარეს მაინც ავიყვან სახლის საქმეებისთვის. არაო კი ამბობს მარა ვერავინ შეძლებს ეგრე, გადაიწვება ფიზიკურაად...

სალლი
უიმე, რას ამბობ, ახლა და ახლა უფრო და უფრო მაბედნიერებს ეგ ფაქტი
უბრალოდ, თავს რომ გამოიდებს ხოლმე და სინამდვილეში არაფრის მაქნისი არაა, ეგ მაცოფებს

Future_mom
აუ კაია ეგრე კაარგად რომ ხართ მე პროსტა არ შემიძლია ადამიანთან ცუდად ყოფნა რა როგორ გითხრა მითუმეტეს მეორე ოჯახი გამოდის ეხლა ეს უბრალოდ ვაფშე სხვა ენაზე ლაპარაკობენ ამათთვის პრიორიტეტული სხვა რაღაცეებია ჩემთვის სხვა ქმარი გამონათებაა ამათ ოჯახში საღად და დამოუკიდებლად მოზროვნე აქედანგამომდინარე მაქვს პროტესტი და არ მინდა რომ ბავშვს თავისი რაღაცეები ჩაუნერგოს მოკლედ არ ვანდობ რა ) ხოო ვიღაც მიაშველე თან მარტო არ იქნება

This post has been edited by kozeta123 on 14 Mar 2017, 13:05

ორსულობის ბოლო თვეებში განსაკუთრებით მთელი სახლის დალაგება და საჭმელები დედაჩემზე და დედამთილზეა
მოდიან, მიკეთებენ და მიდიან, მე ვწევარ დივანზე და ვწუწუნებ, მეშინია ბოლომდე ასე გატუტუცებული არ დავრჩე-თქო
დედაჩემი კიდე იმდენს ვერ მიკეთებს, მამას აქვს ჯან პრობლემები და გაჭრილია ორად. ასე რომ, მადლობების მეტი არაფერი არ მეთქმის

ძაან არ მინდა ბავშვის დაბადებამ და ახალ წევრთან ადაპტაციამ არ აგვირიოს ურთიერთობები, მე ვგრძნობ რომ ძალიან გაღიზიანებლი და ძაღლი ვხდები, რაც მშობიარობა ახლოვდება. იმედი მაქვს, ბეიბი ბლუზი მალე გადაივლის

chixuaxua
იცი არამგონია რომ რამე მოხდეს მითუმეტეს ცალკე ცხოვრობთ და თან აქამდე გამოავლენდა რამეს დარწმუნებული
ვარ დამოუკიდებლად ცხოვრობთ და ზედმეტად არ ჩაერევა რავი ესე მგონია თან რასაც ყვები არ შეეშლება მსგავსი რამ

kozeta123
ჩემი პრობლემა ისაა, რომ რამე შენიშვნის მიცემა არ შემიძლია, რაღაცნაირად არადიპლომატი ვარ და ჩემი ქმარი უარესი
ცოტა მაგაზე ვღელავ, მარა ნუ წვრილმანია რა.

ახლა იმაზე უფრო ვღელავ ეს ბავშვი ჩაყუჩებული როა

chixuaxua
ნაკლებს მოძრაობს თუ ვაფშე არ გიგრძვნია ?

kozeta123
ეგ ძაან ძნელია... ბებიაჩემი რო იყოს ჩემი დედამთილი ერთი დღე ვერ გავძლებდი იმასთან, ბებიაა და ეხლა ვერ ვუძლებ მოითმინე ცოტაც და იფიქრე რო მალე ცალკე იქნებიიით... ოჯახში უნდა დადგეს საკითხი "დედამ იცის უკეთესად"
მე ეხლავე დედაჩემსაც, დედამთილსაც ბაბუებსაც ვეუბნები რო ბავშვებს ატუტუცებენ და რყვიან ბებია ბაბუები, და მაგას არ დავუშვებ. როცა დააშავებს უნდა დაიტუქსოს კიდევაც და დედა რო შენიშვნას მისცემს სხვამ თავზე ხელი არ უნდა გადაუსვას... შვილები ეგრე კი ყავთ გაზრდილი მარა შვილიშვილებზე ცოტას ჭედავენ ხოლმეე ))))

kozeta123
არა, მოძრაობს, მაგრამ ისე მკვეთრად არა. ფაჩუნობს, რა.

kozeta123
chixuaxua
ვაიმე გოგოებო ცალკე ცხოვრება არის ცხონება მართლა. მთელი ცხოვრება ვამბობდი დედამთილთან არ ვიცხოვრებო, მაგრამ ამ შემთხვევასი სხვა გზა არაა. ჩემი ბიჭი და დედამისი მთელი ცხოვრება მარტო ცხოვრობენ, მამა ადრე დაეღუპა და თან დედისერთაა და ერთმანეთის გარდა არავინ ყოლიათ. ალბათ 80 წლის რო არ ყოფილიყო მაინც ვერ გადავიდოდით ცალკე

ჩიხუ, ოთხზე დადექი და ამოძრავდება, მეტი ადგილი რომ ექნება
ცოტას თუ ფაჩუნობს რა განერვიულებს, მე თუ ვერ ვგრძნობ, ოთხზე დავდგები ხოლმე და ეგრევე იწყებს ფართხალს

This post has been edited by italiashka on 14 Mar 2017, 13:19