მომავალ მშობელთა კლუბი, მხნედ და შემართებით <3

Davon
ეგ რაღაც პერიოდი უმეტესობა არ ვსვავთ )) მეც 7 კვირის რო ვიყავი მაშIნ დავიწყე დალევა
18 კვირამდე რატო ??
12 ზეც გაიგებ მემგონი რამე პრობლემა აქვს თუ არა

ნუ დაბადებამდე იმასაც ვერ გაიგებ რო გითხრან დაუნის სინდრომი აქვსო შეიძლება ჯამრთელი დაიბადოს ასე რომ 100% ით არავინ არაFერი არ იცის

და ანუ რაო რა შეიძლება გამოიწვიოსო მაგ წამლებმა ??

Aniani1995
მე და შენ ერთნაირად ვართ იმენა :დდდ

მეც ძალიან შეშინებული ორსული ვარ. ყველა ეტაპს თავისი რისკი და შიში ახლავს. 12 კვირის ვარ და ხვალ შარიქაძესთან მივდივარ. იმედია,ყბელაფერი წესრიგში იქნება

Aniani1995

ჰო ნუ ზოგს სკოლაც ენატრება და მაგასაც ვერ ვხდები )) დილის რვაზე ადგომა რატო უნდა მენატრებოდეს )))))00
ყველაFერი არის ძალიან ინდივიდუალური ))
მეც არასდროს არ ვიტყვი რა კარგი იყო ორსულობის პერიოდითქო იმისდამიუხედავად რო არ ვუჩივი დიდად არაFერს უბრალოდ იმდენი სანერვიულოა აი არ ვიცი ეს რატო უნდა მომენატროს
ზოგი 12 წლის მერე შვილზე ოცნებობს და ერთადერთი ეგ გგონიათ მათი ამოსავალი წერტილი
ზოგს საერთოდ არ უნდა შვილი

მაგრამ ნებისმიერ ამბავში Fოკუსირება უნდა მოახდინო დადებითზე და არა უარყოFთზე და ამას თუ ვერ ახერხებ ძაან რთულია :შ

Davon
გასაგები ემოციები გაქვს, ნუ უსმენ ყველას. და ნუ განიცდი რომ შენ სხვანაირად თვლი.

მეც არ მახარებს სხეულის არასასურველი ფორმები. მეხსიერებოს პრობლემებიც მქონდა პირველ კვირებში. ბავშვის ჯანმრთელობაზე ნერვიულობაც სრულიად ნორმალურია და ვერც გირჩევ რა არის საშველი მანდ.

უბრალოდ იცოდე რომ ამ ყველაფერში მარტო არ ხარ და აუცილებლად დარლოდე იმ წამს რროცა თავის ხელში აყვანას შეძლებ. მხოლოდ შენ უშველი შენს თავს.

მითუმეტეს მუშაობ, დაკავებული ხარ. რამე სპორტი დაიმატე ცურვა მაგალითან თუ გაქვს საშუალება. წონის შენარჩუნებაშიც დაგეხმარება და განწყობას და ძილსაც მოუხდება

s@likun@
18 ზე კეთდება 3D..
მე მანამ მქონდა B-ვიტამინის მარაგი გამოლეული უკვე.. იმიტომ რომ ქრონიკულად ვსვამდი წამალს, რომელიც მარაგს ანადგურებს. ბევრ რამეს იწვევს.. მგლის ხახიდან დაწყებული.. არც მინდა თქმა..

რისკზეა აქ საუბარი.. 5-6% ისედაც არის რისკი ნებისმიერ ორსულობაში, მე გასამმაგებული მაქვს ეგ რისკი..

inertiacreeps11
აი გეფიცები როგორც კი 1 კვირა გავა გუგლში ყველა საიტს ვნახულობ იმ კვირის შესაბამისად ბავშვი როგორაა, რას უნდა ვგრძნობდე და რა როგორ უნდა იყოს. არ ვიცი შეიძლება ესეთი გადამეტებული წიკებიც არ შეიძლება მაგრამ ორსუბა რომ სტრესია თან ძალიან დიდი სტრესი ფაქტია. იმდენი საფიქრალი მაქვს ბავშვზე როგორ ვიფიქრებ მე რა მჭირს და მე რა მაწუხებს. ჩავიდეთ რა ბოლოში მშვიდობით აი ნაადრევის ისე მეშინია ისე რომ თითქმის ყოველდღე ვეუბნები ივლისამდე არც გაბედო წამოსვლათქო :დ
* * *
s@likun@
გეთანხმები, ზოგი რომ მეუბნება გავა ეგ პერიოდი და ნახე როგორ მოგენატრება შეირგეო მინდა მაგ დროს რამე ჩავარტყა :დ ცხოვრების ყველა ეტაპს მისი შესაბამისი ეტაპები აქვს, სკოლას მის დროზე კარგი იყო, უნივერსიტეტიც და სამსახურიც. დედობა ისეთი ყოფილა აქედანვე ვგრძნობ საოცარ ინსტიქტებს და მერე ალბათ საერთოდ სასწაული დამემართება. ამ დროს არც სამსახურზე წუწუნი მიმაჩნია ლოგიკური (თუ შემოსავალი სხვა არ გაქვს და აუცილებლად გჭირდება), ისე თავისუფლად დავწერე განცხადება და შევუტანე უფროსს მეთქი 1 წელში ვბრუნდები კარგადთქო გადაირია :დ სამსახურს, მეგობრებთან გართობას და წასვლა წამოსვლის დროს სულ გამოვნახავ წინაა მთელი ცხოვრება. ასე რომ ამ დროს საერთოდ არ მაინტერესებს ჩემი გართობა

Aniani1995
ყველა წვრილმანზე ინტერნეტში ვძვრები და ვქექავ გიჟივით :დდდ ნაადრევის შიში რაც მე7ში გადახვალ მერე ნახე :დდდდ

მზად უნდა იყო ძალიან უნდა გინდოდეს ეს ყველაფერი რომ გაიარო, ეს სტრესი უნდა გიღირდეს და მიზნად თუ არ გაქვს დასახული დედობა ალბათ ძალიან რთულია. ფსიქოლოგიურად მზად ყოფნაა საჭირო პირველ რიგში
* * *
inertiacreeps11
აუფ მალადეც შენ ეგრე რომ დამამშვიდე :დ მე5დან მაქვს ეგ შიში მეტი რა უნდა გამძაფრდეს. აუ ჩემნაიროო წარმომიდგენია პირისპირ რომ გვქონდეს შეხება ჩვენი დიალოგები და წუწუნი რა მოსასმენი იქნებოდა :დ

Aniani1995

არაფრის :*
მერამდენე კვირაში ხარ ახლა?

Davon
დრო გჭირდება შესაგუებლად.
მე თავიდან უცხოპლანეტელად ვგრძნობდი თავს. იმდენად განსხვავებული და უჩვეულო მდგომარეობაა ორსულობა.
არ მოგატყუებ და გეტყვი, რომ ჩემთვისაც ძირითადად დებილური პერიოდია. ეჭვი მეპარება, ოდესმე მომენატროს ორსულობის პერიოდი.

უბრალოდ, როგორმე გაუძელი რააა.
აი, ნახავ. ექოზე რომ გაჩვენებენ შენს პატარას, ჯერ ხომ მაშინ აგიჩუყდება გული.
მერე როცა დაიბადება და ხელში დაიჭერ ხომ საერთოდ. შეგიყვარდება კი არა, რაღაც სხვა სამყაროში გადაინაცვლებ. <3
სალიკუნას თქმისა არ იყოს, სრულიად ნორმალურია, ახლა რომ ვერ გიყვარს. შენ კი არა, 31 კვირის ვარ უკვე და დედობრივი სიყვარულით მეც კი ვერ მიყვარს ჯერ.
მშობიარობის შემდეგ იწყება ეგ თავდავიწყება. <3

Aniani1995
ზუსტად ყველაFერს თავისი დრო აქვს )) სკოლასაც და დედობასაც ))
მეთერთმეტე კლასში ვიყავი დაქალი რო გამითხოვდა და ეზოში კლასობანას რო ვთამაშობდით და უცებ იტყოდა წავედი სახლში ჩემი დედამთილი რას იტყვისო გული მიმდიოდა )))))))))) რო წარმოვიდგენდი სახლში მისულს დედამთილი დამხვდებოდა იმ ასაკში ))
გართობას ეხლაც არ ვიკლებ ნუ ალკოჰოლს და სიგარეტს დავემშვიდობე დანარჩენი თითქმის ისევ ისეა და აი ბავშვის გამო ზოგჯერ თუ გავმაზავ კაFეში ყავის დალევას ეგ ძაან მკიდია იმიტომ რომ 28 წლამდე იმდენი ვიგულავე კაიხანი მეყოFა ))) ამიტო ვამბობ რო გართობასაც თავისი დრო აქვს დედობასაც და ყველაFერს ^^

18 წლის რო ვყოFილიყავი ორსული ალბათ ამდენ რაღაცას არ მივაქცევდი ყურადღებას მაგრამ ვიღაც 18 წლის უკვე მზადაა დედობისთვის

ზოგადად წუწუნს ვერ ვიტან აი დეპრესიული ხალხი მანადგურებს :შ იმიტომ რომ აზრი არ ააქვს წუწუნს რამე თუ არ მოგწონს ან უნდა გამოასწორო ან შეეგუო სხვა ვარიანტი არაა ))

*Artless*
მე20 დაიწყო♡ შენ მალე ჩაიხუტებ შენს პატარას აუუ რამაგარიაა ♡

Aniani1995

ესეც არაა ))
საერთოდ არ ვყოFილვარ ის გოგო ვინც შვილებზე ოცნებობდა
სულ იმას ვიძაღდი თუ მეყოლება ხო კაი თუ არადა არც ეგაა კოშმარითქო
და აი გააზრებაც ვერ მოვასწარი ისე უცებ დავოორსულდი შესაბამისად არ მიFიქრია მიწვალია და მიოცნებია შვილზე
მაგრამ ნუ ეს არის ლოგიკური გაგრძელება
რო გავიგე მეც შემეშინდა დავიბენი დღემდე მეშინია რო მშობიარობის დროს რამე არ მომივიდეს მაგრამ როგორცკი ამაზე Fიქრს ვიწყებ ვიკიდებ ამ ამბავს და ვFიქრობ ეგრევე რა საოცრება იქნება ჩემი შვილი ))) იჟოგა რო მაქვს ცოტა იმას კი არ ვFიქრობ აუ რა უბედური ვართქო ))) იმას ვFიქრობ რო ზოგი ორსული უFრო იტანჯება და მე გამიმართლა და კმაყოFილი ვარ ამით ^^

Aniani1995

შეგამზადე :დდდ ამ
ყველაფერზე უარესი გველოდება
სულ ბოლოს!! პიკი და
პიკი. მშობიარობაააააააა!!!! :დდდდდდ ამაზე
უკვე ფსიქოლოგიურად დავიწყე
მომზადება... ველოდები ცხოვრებაში
ყველაზე დიდ სიმწარეს რაც კი
როდესმე გამომიცდია :დდდ და
ყველადღე ვეუბნები ჩემს თავს - შენ ამას შეძლებ! :დ

s@likun@
აი ეგ ვთქვი მზად უნდა იყო ფსიქოლოგიურად და ძალიან უნდა გინდოდეს თორე ისე გაგიჭირდება დედობაც და ცოლობაც. ზოგი 14 წლის ასაკშია მზად ზოგი 40 წლის ასაკში. სკოლაც დავამთავრე, უნივერსიტეტიც და 21 წლის ასაკში მზად ვიყავი ჩემს თავში და შევქმენი ოჯახი, ახლა 23 წლის ასაკში კი ვარ პატარას მოლოდინში♡ სიგარეტზე მე მითხრა ექიმმა რადგან მწეველი ხარ ძალიან თუ მოგინდეს მოწიე ხოლმეო მაგრამ სიმართლე გითხრა არ მომიწევია