მე ოჯახში გადამრიეს რაც ჩემი ორსულობა გაიგეს მას მერე ისეთი კონტროლი დამიწესეს ტავისი ჭკუით შეკითხვებით და ათასი რჩევა დარიგებებით რო ნაწილ ნაწილ ყველა ჩამოვიშორე გზიდან :დ ვგულისხმობ ამ რჩევა დარიგებების გზიდან თორე სხვა რამეს კიარა. ახლა უფრო ფრთხილად შეარცევენ ჩემთან საუბრისას სიტყვებს :დ ძან ეგოისტი ვარ, მეუთხარი ასე ყველაფერს რო მეკითხებით ვიძაბები მეთქი და გაიგო და უაზრო კითხვებს აღარ მისვამს, მე უკეთ არ ვიცი როდის უნდა დავიბანო და როდის არაა ან რამე ასეთიი :დ რამდენს ვწერ მარა უნდა ამომეფრქვია
მერე კიდე ახალი წლის დღეებში ვზივარ სუფრასთან და მეთქი ახლა ყველამ თავი დამანებეთ და რას შდვჭამდა რას არა მეთვითონ ვადავწყვიტავთო გავაფრინე გეფიცები გაოგნებულები მიყურებდნენნ ყელში მქონდა ამოსული უბრალოდ ეს ჭამე ის ჭამე არადა სახლში ვჭამე წამლები დავლიე და ისე წავედი იმდღეს და მივედითუარა ვთქვი ნაჭამი ვარ მეთქო და ისე დავჯხებითქო და ატყდა ბუმიი დეიდაიყო სტუმრად და იმან შენ როდის ჭამდი რამეს დავაო ისედაცო ( ეს მართალია არ მიყვარდა წამა მარა რო მდომებოდა ხოარ შემრცხვებოდა ისეთ ახლო ადამიანებთანნ :დ მერე მამიდამ ეს გადაიღე ის წამე ეს ასე ის ასე და ავფეთქი ძლივს შევიკავე როარ მეტირა მეთქი ყველამ თავი დამანებეთ ახლათქო ისეთი მოზღვავებული მქონდა ემოციები,
მერე კიდე ხეგეს პასუხის მერე მულმაა სიხარულისგანნ აქამდე ხო არ გირეკავდი ხოლმე ხშირადო და შენმაგივრად (ჩემს მეუღლეს) ვეკითხებოდი ხოლმე ამბობსო როარ შემეწუხებინეო და ახლა იცოდე ყოველ დილით ჩემი მესიჯი დაგხვდებაო. იმწუტას სიხარულისგან რას ვეტყოდიი ვერც ვერაფერს მომწერე კაცო რამდენიც გინდა და დარეკეთქოო, მარა მერე მართლა რო ყველა დილას როგორ ხარის მესიჯი მხვდებოდა ლამის ჭკუიდან შევიშალე ხა ჩემს პასუხებზეც შეატყო ახლა ისს ხშირად აღარ მკითხულობსს. რა ვქნა ესეთი ვარ მარტო დედაჩემს ველაპარაკები ყოველ დღე დღეში 9ჯერაც შემიძლია დავურეკო მარა როცა სხვა ინდომებს ასე ყოველდღიურ კონტაქტს ჭკუიდან ვიშლები. დედაჩემი არ მეკითხება ზედმეტად არაფერს იცის ჩემი ხასიათი და თუ რამის თქმა მინდა მეტვითონ ვეტყვი. რამდენი ვწერეე ბოდიშით რა. ემოვიები მომაწვა . უბრალოდ მაგიჟებენ რაც არუნდა ახლო ადამიანი იყოს პირად სივრცეში რო შემოიჭფებიან ხოლმე და როდის რა ვქნა და რა ჯობია რო გადაწყვიტავენ ხოლმე თავის გონებაში. ახლა კი იქნებიან ცოტა დაფიქრებით პატარა ბავშვი ხომ არ ვარ ჩემი ცხოვრებაა და ჩემი გადასაწყვეტი... კიდე ბოდიშით რა, შეიძლება მსგავსად დაგემართოთ არარი გამორიცხული და უბფალოდ იმის თქმა მინდა რო ტავიდანვე მიახვედროთ ადამიანი რო ზედმეტად არუნდა ჩაერიოს და არშემოიჭრას შენს პირად სივრცეში...
* * *
საბისაბი85მე მავიწყდებოდა ხოლმე და ძაღლს რომ ვეტამაშებოდი რამდენჯერმე ხელშიც ამიყვანია მარა კი იცი მერე დადებითი ხეგე მქონდა მაინც. 6 კილოა ჩემი ცუგო, რაც მოსახდენია მაიმც მოხდება არიღელვო უბრალოდ ზედმეტად არუნდა დაიტვირთო თორე ახლა პატარ პატარა რაღაცეები ყველას გამოგვეპარება სულ ისე როგორ ვიქნებით აბა.
გეუბნები ბედია ავტობუსით არ წავედით სახლში იმდღეს ფეხზე რომ არ ვმდგარიყავი ახალ წლების მერე და ტაქსით წავედით და მანქანა დაგვეჯახა ღმერთმს მადლობა რო არაფერი სერიოზული არმომხდარა მარა ისეთი შიში ვჭამე მაიმც რომ წარმოვიდგინე რო რა შეიძლება მოჰყოლოდა ან ზუსტად ჩემ კარებს რო დაჯახებოდა ან რავიცი რა აღარ ვიფიქრე,ჩემი კარების უკან მხარეს დაგვეჯახა მანქანა.სასწაულია პირდაპირ და ეს ის დღე იყო იმ დილით რომ განმეორებითი ხეგე გავიკეთე, ხეგეს დღეიყო ზუსტად. ისევ რამდენს ვწერ :დდდ
❤ ინ ვიტრო განაყოფიერება XXXIII ❤, Good luck and Baby Dust ❤ 
