თუ, ხვდებით, მაგრამ არ იმჩნევთ?
და თუ არ იმჩნევთ, მაინტერესებს, რითი იმართლებთ თავს, ანუ სინდისს რითი იმშვიდებთ?
თუ სინდისი არ გაქვთ და გამომდინარე აქედან, არც მისი დამშვიდების პრობლემა არ გიდგათ... მაშინ, ჩვენ რა ვქნათ, ჩვენ? ვისაც ჯერ კიდევ შემოგვრჩენია და გვაწყხებს?
ჩვენ თუ პრობლემიაზე4 თვალს დავხუჭავთ, განა ამითი აღმოიფხვრება ეს პრობლემა? დებილი ბავშვები ხომ არა ვართ, რომელთაც სჯერათ, რომ თუ თვალს დახუჭავენ, მერე ვეღარავინ დაინახავს?
ჰოდა, ახლა გადახედეთ ბოლო წლების ამფორუმულ ნამოღვაწარს და თქვით, რომ ყველაფერი წესრიგშია!
ვერ იტყვით, იმიტომ რომ თავად ვერ დაიჯერებთ ამ ფუფლოს!
ხოლო თუ მაინც იტყვით, არც ეგ არაა პრობლემა - ადრე თუ გვიან, დადგება დრო და ყველას მოეკითხება მოსაკითხი!  
 
 პუსუ: არაა აუცილებელი მიპასუხოთ - მთავარია, საკუთარ თავთან და სინდისთან იქონიოთ დიალოგი!