მცირე თუ მოზრდილი, არ აქვენ მნიშვნელობა, დიასახლისობაც დასაქმებულობაა კანონით და სასამართლო პრაქტიკით, ამიტომ ასეთ ოჯახებშიც განქორწინებისას თანაცხოვრების პერიოდში შეძენილი ქონება თანაბრად ორივე ექს-მეუღლეზე იყოფა...
ქმარგამოყენებადობა კი ბალივით სულ სხვა რაკურსით დანახვადი სოციპოსტასი და კრიტერიუმთ მიერ შეფასებადი ცოლეშმაკობითი ფემინომოვლენაა _ მიიქმრო მამრი, გაიკეთო მისით მომვლელი შვილები, ამონაწილეო ქმარი შვილთ ბოლომდე დაღვინებაში / ცხოვრების სწორ გზაზედ დაყენებაში და მერე გაუშვა ქმარი ამომიხვედი მოსაწყენო ყელშიო ტოკსიკური უსამართლო მოტივით...
და მერე უკვირთ რატო იზრდება ფემიციდიო იმის ხარჯზეცო, რომ გაშვებული ქმრები ცოლიკაურივით აღარ ეშვებიან თავის ყოფილ ცოლიკოებსაო...
პ.ს. არა, რაც დავსწერეთ ამ პოსტში მე და ბატონმა მმდეიმ, ამაზედ ჩვენც კი გვეცინება, მარა რაღაც მოლეკულა სიმართლე-ჭეშმარიტებისა ამაშიც არის, ამიტომ მდედრებო დაქორწინებამდე კარგად დაფიქრდით და შეისწავლეთ თქვენი საქმრო_სამეორე ნახევრო, რომ შემდეგში გაყრა-განქორწინების სურვილის აღმოცენების რისკები
თქვენში მაინც მინიმუმამდე დაიყვანოთ!.. ადრე სადღაც წავაწყდით მე და მმდეი, რომ განქორწინების თაობაზედ სასამართლოსთვის მიმართვის ინიციატორები 90+% შემთხვევებში ცოლები, ანუ მდედრი სახეობის პოპულაციააო!..
)))
მე და მდეს ვერი ლოვეი ანუშკი დოლიძეი, 0-პოლიტრეიტინგიანი, მარა თბილისის საკრებულოში სადაქალო-სამეზობლო ხმებით მაინც მოხერხებულად შემძვრალი...
უპატრონო ქვეყანაში კატა რა, თაგვთან ერთად ვირთხაც კი აყეფდებისა...
ცხოვრება ერთია, არჩევანი უამრავია...