საკუთარი "მე"-ს გაუცხოება, დაკარგვა..., უცნაური შეგრძნებები, როცა საკუთარ თავს ვეღარ ცნობ.

ყველა წერს აქ თავისი პრობლემის შესახებ. მოდით მეც დავწერ და გაგიზიარებთ ჩემს საწუხარს, ჩვენ ხომ ყველანი ერთი "ოჯახის" წევრები ვართ, "ოჯახის" რომელიც მკაცრი, რთული და ზოგჯერ აუტანელია, თუმც ვფიქრობ რომ დროებითია და ცხოვრება თვითონ აალაგებს/დაალაგებს ყველაფერს.

•ყველაფერი კი დაიწყო ასე: შარშან ამ დროს (აგვისტო_სექტემბერი) სამსახურში 10_15 კგ. ტვირთი გვერდულად ცუდად ჩავდე მანქანაში, მარცხენა მხარეს გადავიხარე რომ მივდგომოდი მანქანას დაუხერხულად ჩავდე უკანა სავარძელზე, გავუშვი თუარა ხელი გულის დაბლა თითქოს რაღაც გაგენასკვაო და ამიჩქარდა ძალიან გული.. ამივარდა წნევა და ნუ ყველა წინაპირობა შემექმნა სიკვდილის, პირველი რაც ვიფიქრე ეგ იყო რომ ვსო სამსახურის ეზოში ვკვდები თქო. ეგრევე მეუღლე გამახსენდა რომელსაც უჩემოდ დავტოვებდი და მშობლები 1 წელი უნახავი ოკუპირებულ ტერიტორიაზე და მათაც რომ ასე ვეღარ ვნახავდი... ველოდები რომ უნდა მოვკვდე მარა არაო :დ მივვარდი წყალთან შევისხი ცივი წყალი და ცოტა გამოვედი.. მერე სასწრაფოს დაურეკეს მოვიდა რაღაც დამამშვიდებელი გამიკეთა და დავწყნარდი ცოტა. იმ დღეს გამომიშვეს წადი დღეს დაისვენეო.
იმ დღემ და მომნდევნო დღეებმა ნორმალური (როგორც მანამდე) გზით დაიწყეს სვლა.

ამ ამბიდან 2-3 კვირის შემდეგ დამეწყო გაბრუების შეგრძნება... თითქოს ნასვამი ან ახალგაღვიძებული ხარო.... ამას მოყვა რამოდენიმეჯერ პანიკური შეტევები რომლებიც 5_10 წუთში ლაგდებოდა... ვფიქრობდი რა მჭირრსთქო.... ექიმებთან მაინც არ მივდიოდი.
მთელი დღეები შფოთვების ფონზე მოდიოდა ვფიქრობდი .... ვფიქრობდი და ჰოპ, მოვიდა ასეთი ფიქრი რომ კონკრეტულ ორგანოზე რაღაც მჭირს თქო გავესინჯე როგზეა ყველაფერიო. მერე გულზე გადავედი თვეები ვიტრიალე გონებაში რაღაც მექნება სერიოზულითქო გადავიღე ბევრგან მაგრამ ყველაფერი რიგზეა... მერე სხვა ორგანოებსაც დავუწყე ქექვა იქაც რიგზეა ყველაფერი...
მაგრამ თავისით ავტომატურად მოდის ეს ჩემივე გამოგონილი ფიქრები...რაღაცას აიკვიატებ და ვსო ჩაიწიხლები იმაზე მთელი დროები.
ნევროპათოლოგმა სეციტა დამინიშნა 10 მგ. 1 თვე ვსვი და თითქოს ქონდა შედეგი თითქოს არა. მაგრამ ღმერთს მადლობა პანიკური და შფოთვითი შეტევები აღარ მქონია საკმაო ხანია.
მაგრამ ეს გაბრუება ვერ მოვიხსენი.. დავაბრალე სასმელს. (მიყვარს დალევა და 6 წელია ვსვავ ზომიერად..)
გადავწყვიტე რომ თავი დამენებებინა სმისთვის.
-არ ვეწევი (არაფერს)
-2თვეა აღარ ვსვავ
+ყავას ვსვავ 3-4 ჭიქა
მაგრამ ეს გაბრუება ვერ მოვიხსენი.
ჰო სასმლის მიტოვების შემდეგ განსაკუთრებით საგრძნობად დამეწყო დერეალიზაცია და უფრო მეტად დეპერსონალიზაციის შეგრძნებები. ხანდახან ვფიქრობ ეს მე ვარ? ეს მე ვთქვი? ხშირად ვერ ვცნობ საკუთარ თავს...
მაგრამ მაინც ვაგრძელებ უალკოჰოლოდ ცხოვრებას.

ახლა ისევ იმ სამსახურში ვმუშაობ და ყოველ დღე როცა იქ მივდივარ იმ ადგილას სადაც ეს ყველაფერი დაიწყო არ მსიამოვნებს, უარესად ვბრუვდები და ვიძაბები.

არის კიდევ ერთი ფაქტორიც.. ზოგადად არ მიყვარს იმაზენერვიულობა რასაც არ ეშველება . გულთან ახლოს არ მიმაქვს ხოლმე ესეთები მაგრამ შარშანდელი წელი ისეთი რთული იყო რომ ბევრ რამეზე ვინერვიულე:
1. მეუღლეს მუცელო მოეშალს
2. ავარიაში მოვყევი სასწაულით გადავრჩი
3. ჩემი რაიონი ჩაკეტეს რუსებმა და ჩემებს ვეღარ ვნახულობ ვერც მე შევდივარ.
ამ სამმა ამბავმა ძალიან იმოქმედა ჩემზე და ალბათ ესეცაა რას , ადამიანები ვითმენთ ვითმენთ და მერრე ერთიანად მოგვაწვება ხოლმე ყველაფერი.

ნეტა გაბრუება/თრობის შეგრძნება და დეპერსონსლიზაცია (მომენტებში) მომშორდეს და აღარ დავეძებ არაფერს.. რავიცი რავიცი იმედია დალაგდება ყველაფერი ღმერთის წყალობით.

* * *
აქვს მუდმივი დაძაბულობა რომელააც ვერ ვაკონტროლებ,სხეული დაძაბული თავისით და ფიქრებს არ ემორჩილება,ამდის წნევა 140-90 ზე და მაბრუება რაც დამატებით საშინლად გამაღიზინებელი,თვალებში ბურუსი საშინელი განწყობა მექმნება...ექიმების მიმართვით და მაინც არაფერი მშველის,დავდივარ მთელიდღე გათიშული თავით იქნებ ვინმე ნორნალურმა ნახოს და მირჩიოს რაიმე ადამიანური... მუდმივად გაღიზიანებული ვარ მაგრამ ამას იწვევს ეს გაბრუებული თავი აჭრელებული თვალევი,გაღიინებს კიარა ზოგი ვერ გაუძლებდა და თავს მოიკლავდა იმდებაფ საშინელი გრზნობაა,იქნებ რაიმე პრეპარატი არსებობს რაც მსგავსი სიმოტომების ატმოფხვრაში ეხმარება ამ დაძაბულობის იმიტომ რომ დღე და ღამე მაგას ვცდილობ მომეხსნას მაგრამ არ ექვწმდებარება არნაირად ფიქრს...

Sonix
ვწუხვარ ასე რომ ხარ. მეტნაკლებად ნაცნობი სიტუაციაა და ჰო, საშინელი ასატანია.
ისე აბა ყავის მიღებაც შეწყვიტე (ან შეამცირე მაინც) ცოტა ხნით, ასე ორი კვირა და შეხედე თუ მოგცემს დადებით შედეგს. მგონია რომ მოქმედებს კოფეინი და ის სხვა უამრავი უცნობი ნივთიერება რაც ყავაშია.

სხვა რა გირჩიო; ზოგადად ზომიერი ვარჯიში და მედიტაციაც შველის გარკვეულწილად, მაგრამ ისეთი ცხოვრებაა დღესდღეობით ეს ყველაფერი მის მიერ გამოწვეულ სიმპტომებთან ბრძოლაა და მეტი არაფერი.

მეც ეგრე ვარ მეგობარო, ყველაფერი დალევის შემდეგ დაიწყო, იმის მერე არც ვსვამ,შედარებით უკეთ ვარ მარა ეს დაძაბულობა ვერ მოვიხსენი, ჯერ ახალგაზრდა ვარ (16წლის) არადა ხშირადაც არ ვიღებ ალკოჰოლს, იქნება დამეხმარო ამ დროის მანძილზე როგორ მიხედე თავს და როგორ ხარ ეხლა, რისი ბრალი შეიძლება იყოს, უსაშინლესი მდგომარეობაა, ეხლა მეტ დროს სწავლას ვუთმობ მაგრამ კონცენტრაცია უფრო მიჭირს ვიდრე ადრე რაგდან დაძაბულობა მაქ, მარა პირიქით ამაზე არ ვჩერდები და ვცდილობ მეტი და მეტი გავაკეთო ჩემი მიზნის ასასრულებლად.

იქნებ დამეხმარო და მითხრა დროებითი თუა ეს მდგომარეობა ნამდვილად დამეხმარებოდა.
* * *
ისეთი შეგრძნება მაქ აი შუბლის და საფეთქლის არეში თითქოს და რაღაც გიჭერს, შემოჭერილი გაქ, ეს მემგონი დაძაბულობამ იცის, ექიმთან ვიყავი და წამლები გამომიწერა მარა უშედეგოდ.

არ ვიცი, არ ვიცი, იმედს არ ვკარგავ, ვიმედოვნებ დროსთან ერთად გამივლის

არ წამიკითხავს თემა

.......................................................................

Sonix
ხერხემალზე გაესინჯე?
რადგან სიმძიმის აწევით დაიწყო... თავის გაბრუება, მხედბელობის დაბინდვა ხშირად მოდის ხერხემლიდან, კისრიდან. კუნთების ან ნერვის დაზიანების გამო.

...


უცნაური გაორებები დამეწყო მგონი.
შეგრძნება მაქვს რომ ძაღლს ჩავეხუტე რამდენიმე წუთის წინ. არადა არ...

Sonix


Adgils araferi mnishvneloba ar akvs vafshe. Ar mjera rom romelime adgilia cudi. Da rac sheexeba transformacias, eg memgoni uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuRtulesi ambavia marto shentvis kiara, yvelastvis.