Doct0rIN ბატონო,
BPG-Chveulebrivi-2002-01.ttf და BPG_Chveulebrivi_2002_01.ttf ერთი-და-იგივე ფონტის ფაილებია ოდნავ განსხვავებული სახელებით (ზოგ სისტემას ურჩევნია ქვემოთა ხაზგასმა).
არსებითად, ორივე ფონტი ახალ და უახლეს (ხვალინდელ) სისტემებზეა გამიზნული -- IE ძველმა ვერსიებმა შესაძლოა ვერ დაინახონ „გლახო“, ხოლო - „ჩვეულებრივი“-ს ასოების პოზიციონირება შესაძლოა პრობლემატური გახდეს მოძველებული ბრაუზერების, ტექსტური პროცესორებისათვის და სხვ. სხვათა შორის -- „გლახო“ უკვე გამოცდილია „მაკ X“-სისტემაშიც და იქაც სავსებით ნორმალურად მუშაობს როგორც ბრაუზერში, ასევე ტექსტურ პროცესშიც.
„ტაჰომა“-ს გამოყენება ლათუნურ ნაწილში არაა არსებითი პრობლემა (არც სამართლებრივი კუთხით - ასლი მაინც თუნდაც ოდნავ განსხვავებული იქნება) -- პრობლემაა მისი შესაბამისი ქართული ფონტი -- „სანშერი/სან“ ტიპისა, სამწუხაროდ კარგად შემუშავებული ასეთი ქართული ფონტი არ გაგვაჩნია.
„გლახო“ ქართულ პრაქტიკაში პირველი დელტა ჰინტირებული ფონტია (რომელიც ბიტმაპის მსგავს, მკვეთრ გამოსახულებას იძლევა) -- მისი კეთების პროცესში არსებითი იყო როგორც დელტა ჰინტირების მეთოდის ათვისება, ასევე -- შეფარდებითი შრომატევადობის დადგენა. ერთი ზომის ერთი ასოს/გლიფის გაკეთებას საბოლოო ჯამში (პროექტირება, კეთება, გამოცდა) დაახლოებით 1 საათი სჭირდება (200 ასო*5 ზომაზე=1000 საათი მძიმე სამუშაო) - მაგალითად, კომეციული ფირმები დასავლეთში ერთი გლიფის/ასოს დელტა ჰინტირებას 300-500 USD-ს აფასებენ.
და, მაინც მთავარი პრობლემა დასავლური ტიპის/დასავლური პროპოციების ფონტების კეთებაში ისაა, რომ ქართული დამწერლობა !!!ითხოვს!!! უფრო მაღალ/მოგრძო ასოებს -- განსაკუთრებით ქვედა ნაწილში/საყრდენი ხაზის ქვემოთ. ამის გამო ან ქართული ნაწილია ლათინურზე დიდი, ან უნდა დავთანხმდეთ იმაზე, რომ ერთსა და იმავე ზომაში ქართული ასოები ლათინურზე პატარა და უგვანო იქნება -- აქ მაგალითად შეადარეთ: oი -- ლათინური „ო“ და ქართული „ი“ -- რამდენად დიდია ლათინური ასოს „თვალი“ ქართულისაზე. დიდი თვალის მქონე ასოს დელტა ჰიტირება კი უფრო მარტივია და უკეთეს შედეგს იძლევა. აგრეთვე, შეადარეთ ამ ფონტში ასოების რიგი (სილფაენი ან არიალ უნიკოდ მს): qქpიoოw -- „ქ“ რომელიც სრული სიმაღლის ქართული ასოა -- აქ ლამის იმავე სიმაღლისაა როგორც ქვედა რეგისტრის ლათინური ასოები და „ქ“-ს ჯვარი (არიალ უნიკოდ მს-ში) ლამის საყრდენ ხაზზეა (როდესაც „ი“-ს ზემოთა ნაწილის დონეზე უნდა იყოს). ან შეადარეთ: „შწოღდ“ და „MWmw“ სიგანეები -- როგორც ლათინური, ასევე ქართული ასოები 2-2 სექციისაგან შედგება, მაგრამ რამდნად განიერი-დიდია ლათინური ასოები... ქართული კალიგრაფიული ტრადიციის მიხედვით, ეს ყოვლად დაუშვებელი დისპროპორციებია!
თუმცა ეს ყველაფერი, რა თქმა უნდა თქვენი, მომხმარებლების საზრუნავი არაა...
გმადლობთ გამოხმაურებისათვის და ფონტების გამოცდისათვის.
ახალი დელტა ჰინტირებული ქართული უნიკოდ ფონტი
