მართლია, დილით გავიგონე ეს ლექსი ვიდეოფირზე, მაგრამ ვიდრე ჯერ ისევ თბილისობის დღეა, მაინც დავწერ:
"მე არაერთხელ გამიგონია
ნატვრა მიწაზე, სულ ერთ მტკაველზე:
ახლა თბილისში გამარონია
და მერე - მომკლა, აღარ დავეძებ!
რამ დაგამგვანა ასე ანდამატს?
რაშია საქმე მართლა და მართლა?
ან სენ ასეთი რა ხარ, ანდა მას
ვინც შენა გნატრობს, რა დაემართა?!
არ იოცნებო არა მგონია
მტკვარზე, ვერაზე და რუსთაველზე,
ახლა თბილისში გამარონია
და მერე - მომკლა, აღარ დავეძებ..."
ჩურჩხელები მინდაააააააააა