#425954 · 8 Apr 2004, 22:41 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი
Zombi: ვოტ ჩტო: მოი დავარქვათ ყველა არასასურველი განლაგების სიმრავლეს 'ძველი'. ეს არის ყველა ის მ-მაენთიანი და კ-50თეთრიანი ხალხის თანმიმდევრობა, რომელშიც ვაჭრობა წყდება.
რახან ამ სიმრავლის დათვლა გვიჭირს, გადავაკეთოთ ამ სიმრავლის თითოეული ელემენტი ახალ ელემენტად იქ აღწერილი წესით (წესი ხომ იასნია, დაწვრილებითაა აღწერილი).
ეს პროცესი შეგიძლია დაამოდელო როგორც ფუნქცია ფ ორ, 'ძველ' და 'ახალ' სიმრავლეს შორის.
ახალი სიმრავლე, კონსტრუქციის გამო, შედგება მ მაენთიანი და (კ+1) 50თეთრიანი განლაგების ელემენტებისაგან. და ყველა განლაგების თავში მაენთიანი დგას.
'ახალ' -ი სიმრავლის უპირატესობანი:
1. 'ახალ' სიმრავლეში ზუსტად იმდენივე ელემენტია რაც 'ძველში'. ამაში შეგიძლია დარწმუნდე ორი ნაბიჯით: ა). 'ახალი' სიმრავლის თითოეულ წევრს წ-ს შეგიძლია მოუძებნო ელემენტი ძ 'ძველ' სიმრავლეში, ისე რომ ფ-წესით გადაკეთებისას ფ(ძ)=წ. მართლაც წ ელემენტში უფრო მეტი მაენთიანებია ვიდრე 50თეთრიანები. ანუ სადღაც, რომელიღაც პოზიციაზე მაინც მის (მის ჩათვლით) მარცხნივ მაენთიანების და 50 თეთრიანების ერთი და იმავე რაოდენობაა. ახლა თუ უკუ-ფ-ს გააკეთებ, ანუ მოაშორებ პირველ მაენთიანს, და პოზიიდან და მარცხნივ 50_თეთრიანებს და მაენთიანებს გაცვლი, მიიღებ თავდაპირველ განლაგებას, თან ისეთს, რომელიც ვაჭრობას აგდებს, იმიტომ რომ პოზიიდან (ჩათვლიანა)მარცხნივ უფრო მეტი მაენთიანია ვიდრე 50თეთრიანი. მაგალითად თუ წ=მთ... ეს ნიშნავს რომ მეორე პოზიციის მარცხნიც ტოლი რაოდენობის, ერთი მ და ერთი თ-ა, და თუ ეხლა ამას უკუღმა გადააკეთებ ფ-თი, მიიღებ განლაგებას ძ=მ..., რომელშიც რიგი მაენთიანით იწყება და თავიდანვე წყდება. ბ). მხოლოდ ერთი ასეთი ელემენტი შეგიძლია მოუძებნო. ან, სხვანაირად რო თქვა, თუ ძ1 და ძ2 'ძველი' სიმრავლის ორი განსხვავებული წევრია, მაშინ წ1=ფ(ძ1) და წ2=ფ(ძ2) ახალი სიმრავლის ორი განსხვავებული წევრია. ა)+ბ) ნიშნავს რომ არსებობს ერთი ერთზე შესაბამისობა 'ძველ' სიმრავლეს (რომელიც არის ჩვენთვის საინტერესო წარუმატებელი განლაგებების ერთობლიობა) და 'ახალ' სიმრავლეს შორის. 2. 'ახალი' სიმრავლე შეგვიძლია დავითვალოთ. მასში მ მაენთიანი და (კ+1) 50თეთრიანი-ია, მაგრამ იმის გამო რომ პირველი სულ ერთი მაენთიანი დგას, ეს ერთი ელემენტი ვერავითარ ვარიაციას ვერ იძლევა, მიჭედებულია, და მთელი ვარიაცია მდგომარეობს მომდევნო (მ-1) მაენთიანი და (კ+1) 50თეთრიანის კომბინაციებში. რა კომბინაციების რაოდენობაც გამოითვლება C([მ+1], [კ+1]).
ნამდვილად ჩახუჭუჭებული ამოცანაა, განსაკუთრებით მოდელის გადაკეთება (ფ ფუნქციის მოფიქრება) არის გონებამახვილური. ჩემი გამოცდილება ისაა, რომ მათში გასარკვევად აუცილებელი და საკმარისია მოთმინება.
good luck. *** აი კიდე რა ა)+ბ) რატომ ნიშნავს რომ 'ძველ' და 'ახალ' სიმრავლეში თაბარი რაოდენობის ელემენტებია. თუ ფ ფენქციას წარმოიდგენ როგორც ხაზს, რომელიც 'ძველი' და 'ახალი' სიმრავლის ელემენტებს აერთებს, მაშინ ა) ნიშნავს რომ 'ახალი' სიმრავლის ყველა ელემენტთან ერთხელ მაინც მიდის ხაზი, (ფუნქციაზე ასეთ დროს ამბობენ რომ ის არის surjective) ბ) ნიშნავს რომ არაუმეტეს ერთი ხაზი მიდის (ამ დროს ფუნქცია ფ-ზე იტყვიან რომ ის არის injective). ფუნქცია რომელსაც ორივე თვისება აქვს (ამგვარ ფუნქციებზე ამბობენ bijective) შეგიძლია წარმოიდგინო როგორ ორი სიმრავლის ელემენტების ერთი ერთზე დამაკავშირებელი ხაზი. თუ ძველი და ახალი სიმრავლის ელემენტები ერთი-ერთზე უკევშირდება ერთმანეთს, მაშინ მათი რაოდენობა ტოლია.
This post has been edited by პეპა on 8 Apr 2004, 22:49
|