მოკლედ დღეს დღე იკო რო მიხარია აქ რო ვზივარ და აგური არ დამცემია.
გათენდა. მზე ამოვიდა.ბავშვი ჩავიწვინე ლოგინში.30 წუთის მერე ჭყავილი.
თვალი გავახილე ბავშვი იატაკზე არის.კიდო კაი რომ ფუნფულა ნოხი მიგია.
ჩავიყვანე ბალღი ბებოსთAნ და მინდოდა სარეცხი დამეფინა.ეგრევე მოვჯექი
უკანა ნალზე ვეშებიანად,და ისევ არეცხ მანქანაში შევყარე.ჯანდაბას.
მერე წავედი ქალაქში (ჩანთA მინდოდა მეყიდა)ვიყიდე ჩAნთA და ბევრი ჯღAნი
ბავშვმა ამბავი დააყენა მაღაზიაში გედევირიე.მოგროვდა ნაროდი,რა ხდებაო.
ბაიამ მარწყვი ნახა და ვაი დედა სანამ არ ვაჭამე ერთი არ გაჩერდა.ჯანდაბას.
მერე დავაპირე სახლში წამოსვლა.მოვდივარ. ბაია ატირდა.აბა დავაი პუდელ გაზის პედალს მიაწექი და იქნება 12 კილომეტრი 4,5 წუტში გაიარო.(ჩემი რეკორდი)
შუა გზაზე მანქანა ჩაქვრა და ისევ აინთო.ვაი ეს რა არის? გადავაყენე მანქანა გვერდზე და
რო მეტაკა დამწვრის სუნი გადმოვხდი ვტაცე ბაიას ხელი და გავრბოდი, სად არ ვიცი.
მანქანა კაპუტ!კიდო კაი მეზობელმა გამოიარა და სახლში მიმიყვანა.ჯანდაბას.
მერე ჩემმა ქმარმა წამო ხელოსანთან მივიყვანოთ.ჩავაბით პიპიები ერთმანეთს.
წევედით.მოსახვევში თოკი გაწყდა.ვდგავარ შუა გზაზე და ტორმუზე ვარ შემჯდარი.
ჩემი ქმარი აწვება და აწვება
თან უკვირს ვა რატო არ მიდისო
მე გამწარებულმა რულს ვუკბინე.ჩავაბით ისევ მეორე თოკი და წავედით.
ხელოსანთAნ ერთი მოსახვევიღა იყო და იქაც თოკი გაწყდა,ისევ შუა გზაზე ვდგავარ
ჩAმეიარა ბიჭებმა ვამა გულო.მუსკული მუსკულზე.აბა პუდელ დეიწყე ახლა თვალების
ტრიალი და იქნებ მიგიყვანონ ხელოსნამდე.ჩემს საუბედუროდ ისეთი სიცხე იყო
ჩევიხარშე ჩAკეტილ მანქანაში.ჯანდაბას.
მოვედი სახლში ცოცხალი მეთქი ჩავალ სარეცხს ამოვიტან და ისევ ტაკოზე დავეშვი
15 ცალი კიბე.
ახლა მიხარია რომ აგური არ დამეცა თავზე აქანე წერით.
თარსი დღე, მთავარია ბოლო იყო.
