#2679129 · 4 Mar 2006, 22:12 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი
დო-ლარს დაშურებული სიტყვებს ერთმანეთზე ვერ ალაგებდა, და ხვდებოდა სიტყვებს დალაგება კი არადა აღმთქმა სჭირდებოდა.
რე-აქციის მოლოდინში საქციელზე - ისეთოვე ამაზრზენი იყო როგორ საციელი რექციის პასუხად.
მი-უხედავად ყოლივე ამისა ვცდილობ გამივდეს რაღაც უფრო მეტი ვიდრე ძალუძს ჩემს ნებას ქმნისას.
ფა-ქტიური არსებობის პირველი უარმყოფელი ფაქტორი - არსებობის განმავლობაში არსებული დარდია.
სოლ-იდარობის ნიშნად სულს გონი შეურთდა და გათიშული მდგოამრეობა საწყის სტადიას დაუბრუნდა.
ლა-მის კივილი აღმოხდა სულს, მაგრამ ამაო ქმედების ამაო გაგარძელებე ამაო დასასრულის საფრთხეს ქმნის ასე რომ . . .
სი-ლაში ამოსულ ვარდს შევადარებდი რამეს, მაგრამ ვაი რომ პეტურობა და ხედვა მაგდაგვარი წარსულს ჩავაბარე.
დო-ლის ხმას ბუკისა ცვლიდა ბუკისასა კი ზურნის, მაგრამ სინამდვილეში სიჩუმე იყო.
--------------------
[B]Dead End.
Lonely In My Dead UNIVERSE![/B]
|
გამაპათოლოგია, დო-დან - დო-მდე
