დილით 1 საათზე ავდექი. დიდი ხნის გამოუძინებელმა ძლივს გამოვიძინე. ვნახე მესიჯები: გიორგობას მილოცავდნენ. ამინდიც კარგი ჩანდა. მშვენიერ ხასიათზე ავდექი.
ვიბოდიალე აქეთ-იქით და გავბრაზდი რომ შეყვარებულმა არსად დამპატიჟა. მერე გამახსენდა რომ შეყვარებული არ მყავს
დაქალები ვითომ აპირებდნენ წინა დღეებში, _ გვექეიფა, მაგრამ ყველა თავის პონტში მოტყდა და ერთად არ შევიყარეთ.
დედამ შემომთავაზა სამებაში წავიდეთო. მაგარმ მე უკვე კომპიუტერთან ვიჯექი. კაი, კაი, მეთქი. ცოტა ხნით ავდექი, ისევ ვიბოდიალე.
ამასობაში ცოტა ჩამოსაღამოვდა და წასვლა გადავიფიქრეთ.
მერე დავიძინე ცოტა ხნით, რაღაცები დავწერე, წავიკითხე.
ისევ კომპთან დავჯექი. ამასობაში მოსაღამოვდა.
უცებ მივხვდი რომ მაგარ უაზროდ გავატარე დღე და ძალიან გამიტყდა.
მეთქი იქითაც მივულოცავ ვინმეს. დავჯექი ტელ.თან და კაი ხანს ჩამოვეკიდე. ალაგ-ალაგ ვდგებოდი და დედაჩემს რაღაცებში ვეხმარებოდი.
მამაჩემმა რა არი, 3 სათია გაუჩერებლად ლაპარაკობო. ასე მთლად არ იყო. მე კიდე ჩემი თავი მეცოდებოდა უაზრო დღის გამო და გავბრაზდი და ვეჩხუბე.
მერე დედაჩემს ვეჩხუბე, უფროსი ძმა რომ მჩაგრავს, რატომ არ მიცავ როგორც საჭიროა-მეთქი.
აქეთ გამტისკეს მაგრად და ავბღავლდი.
მერე გამახსენდა, რომ გიორგობაზე ეკლესიაში წასვლა კი არა, ერთი პატარა ლოცვაც არ წამიკითხავს. წავიკითხე.
და 12 სათიც გახდა. დღის ბოლო წყნარი წუთები ისევ კომპთან გავატარე.
აი, ასეთი "მშვენიერი" დღე მქონდა.
პ.ს. დაწერილი რაღაც ლაითი ჩანს.
თქვენ როგორღა გაატარეთ?
ჩემი მშვენიერი დღე, რა საინტერესოდ გავატარე
