პირველ ნაწილში იყვნენ შემდეგი ხალხი ჩამოთვლილი:
ლორთქიფანიძე გიგა, ღვინჯილია, ქეთი დოლიძე, ბერძენიშვილი ლევანი, ნუკრი ქანთარი თუ რაღაც ეგეთი...
ნინელი ჭანკვეტაძე, სალომე ზურაბიშვილი (საქართველოს მოქალაქეც ხოა), გაჩეჩილაძეები!!! და ა.შ.
ეკა კვალიაშვილი
დაბოღმილია რომ სამთავრობო კონცერტებზე არ ეპატიჟებოდნენ
ნინელი ჭანკვეტაძე
დაბოღმილია რომ ზოდელავას ნაჩუქარი ბინა ჩამოართვეს
ჩანსუჭ ჯარკვიანი, რევაზ მიშველძე....
მასხარაშვილი არ გამოგრჩეთ (არ გამოგვრჩა )
ღვარძლთმოსილი იეკონომისტებიც არ დავივიწყოთ.
ორველაშვილი ნიკო, პაპავა ლადო, და ის კიდევ ერთი წვერებიანი ... რომ არის, ხაინდრავა კი არა, ხუხაშვილი
გოგი გოგოლაშვილიც გამოჩნდა, აი ის რექტორის კაბინეტი რომ შტურმით აიღო.
ეტყობა იმედი გაუჩნდა რომ ხელისუფლება შეიცვლება, მისაღები გამოცდები ისევ უნივერსიტეტს დაუბრუნდება და ისევ ძველებურად გააგრძელებს ფულის ხვეტას
მარჯანიშვილის თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელი ვინ აღარ არისო?
ოსლან აბაშიძე (მოქალაქეა კიდევ მგონი, ხო?), მამალაძე ლიოვანი, ჯორბენაძე ავტო...
ამ ღვარძლმოსილმა ხალხმა საკუთარი ღვაწლის (ძალიან ბევრს, ძალიან საეჭვო ღვაწლი აქვს) საფუძველზე შევარდნაძის დროს (არა 15, არამედ 35 წლის განმავლობაში) მოახდინეს იმ სფეროების პრივატიზაცია, რომელშიც მოღვაწეობდნენ.
სწორედ, ამიტომ არ გვყავს ნორმალური ახალგაზრდა მსახიობი გოგონები... ვინაიდან ნინელი ჭანკვეტაძეს, ზოდელავასთან ახლობლობის გამო, პრეტენზიები ჰქონდა ყველა როლზე, დაწყებული ჯულიეტადან დამთავრებული ყველაზე მცხოვანი ბებიის განსახიერებით. აქვე მინდა დავამატო რომ მარჯანიშვილის თეატრი მეღვინეთუხუცესის დროს, პრაქტიკულად მოკვდა, სტურუას ნორმალური სპექტაკლი არ დაუდგამს 10 წელია.
სწორედ ამიტომ, ისინი ძალიან მტკივნეულად აღიქვამენ მათ მიერ მითვისებული სფეროების დეპრივატიზაციას.
დეპრივატიზაციის გარეშე, ვერ მოხდება ახალი ჩხიკვაძეების, სტურუების და ვერიკო ანჯაფარიძეების დაბადება.
როგორც ეკონომიკაში, ისევე კულტურაშიც დეპრივატიზაცია ხშირად უსამართლო, მაგრამ უნდა ვთქვა აუცილებელი პროცესია.
და რაც მთავარია, რომ კულტურის დეპრივატიზაციას არ მოჰყვეს ახალი მფლობელების გამოჩენა.