კავკასიაზე არ ვიცი რა თქვეს
მაგრაგ სადღაც 50 წუთის წინ..
"ნაჩნიკს" ვყიდულობდი რა..
უბრალო, ბანალურ ნაჩნიკს..
ამ ..არჩევაში ვარ და .... გამყიდველი ..შუახსნის ქალბატონი მეკითხევა ეჭვნარევი მწარე ღიმილით :
- თქვენ მართლმადიდებელი ხართ?
- არა... მეშვიდე დღის ადვენდისტი ვარ (თუ რაც არის)
- აჰა.. გასაგებია მაშინ ყველაფერი
ნუ იასნია დავინტერესდი (შინაგანად ცნობისმოყვარეობასთან ერთად... ბრაზიც გამიჩნდა - და რა პონტია ვოობშე-ს სტილში)
და ვეკითხები:
- და ეს თქვენი შეკითხვა ...რას ნიშნავს ?
თან ..ტრადიციულად მეღიმება (ოღონდ მაგ დროს თუ თვალებიც მოვჭუტე...ესე იგი რააღაც ცუდიც უნდა მოხდეს...

)
- ბედზე ჩივიხართ. მაგრამ არ ხართ მართმადიდებელი და უკვე აზრი არ აქვს
ჩავფიქრდი..
ვფიქრობ -ეს ქალი ან პროროკია.. ან სლე
მერე გამახსენდა.. ნაჩნიკს რომ ვარჩევდი სექციონერ გოგონას ვუთხარი --ახლა ჩემი ბედის ამბავი რომ ვიცი ...მაგის ნათურა, რომ გადაიწვეს, ვერ ვიშოვი. (ვკეკლუცობ რა... )
გამინათდა გონება
აი თურმე რა ყოფილა

და ასე "სახე-გონებ-განათებული" მივუბრუნდი ღვაწლმოსილ ქალბატონს:
- არა ქალბატონო.. არ ვჩივივარ ბედზე. უბრალოდ კარგ ხასიათზე ვარ..
- კარგით კარგით
- ამ დიდ მარხვაში ნუ გამსჯით (თავი ფორეუმზე მეგონა უცებ)
- მიბრძანდით ბატონო ჩემო, მადლობა რომ შემოხვედით
შემიფუთეს ნაჩნიკი
და საეჭვო მზერით გამომაცილეს
ეს ყველაფერ ამ მშვენიერ საღამოს..სადღაც ..ახლა უკვე 57 წუთის წინ მოხდა
პ.ს.
კიდე კაი შსს-გან ჯამაგირს იღებო ეგ აღარ მითხრა ...
This post has been edited by UZUL on 18 Mar 2008, 19:32
Не так я вас любил, как вы стонали..