1.აფხაზეთი და ოსეთი წავიდა ძალიან დიდი ხნით.
- სანამ საქართველოს მთავრობაში არ იქნება ისეთი ძალა რომელიც რიდიან ავტორირერით ისარგებლებს ხალხში.
ანუ კრეტინული ხითხითობები და მეტროთი სიარული არ შეწყდება.
როცა ხალხსა და მთავრობის წევრებს, უშუალოდ პრეზიდენტს არ ექნება საკმაო ავტორიტეტული
დისტანცია- სანამ ისეთი ფიგურა არ იქნება რომელიც უპირველეს ყოვლისა ნაციონალურ ინტერესებს დააყენებს პირველ პლანზე. საქართველოს ინტერესებს. ქართველებს არ ვგულისხმობ. (ცოტა იპაროს. ბაზარი არა. სხვანაირად არ შეუძლიათ ვიცი ასერომ კორუფცია მთავრობის დონეზე ასატანია თუ რეკეტში არ გადადის)
პუტინი რო პუტინია რასაც ამ ბოლო 2 წლის განმავლობაში ვუყურებ ერთადერთს რასაც პატივს სცემს არის ავტორიტეტს და ნაციონალურ ინტერესებს. არ აქვს მნიშვნელობა ზიმბაბვური იქნება ეს ნაც ინტერესები თუ ქართვული.
კაგებეშნიკია ანუ ეს ნიშნავს იმას რო მისთვის მთავარია ის რასაც აკეთებს ეფექტურად. ნაც ინტერესების სწორი და დამაჯერებელი ლობირება და გატარება კი არის ის რაც პილიტ ფიგურას აძლევს ავტორიტეტს და ვესს.
2. ომი აღარ იქნება იმედია.
3. ჩამოსული მილიარდების თუ სულ 40% შეიჭამება და დანარჩენი ჩაიდება კვლავწარმოებაში და ინფრასტრუქტურაში მადლოველი ვიქნები.
4. იქნება პროვოკაციები გამუდმებით
5. უნდა ვეცადოთ იურიდიულად რო ქართველების გენოციდს აფხაზეთშიც და ოსეთშიც მაქსიმალური გამოხმაურება მოჰყვეს.
რასაც მოოყვება მინიმუმ მკაცრი მომავალი კონტროლი ადგილზე როგორც დამკვირვებლების სახით ასევე საერთაშორისო ად. უფლებათა დაცვის ორგანიზაციებისგან.
6. კონფლიქტის ზონების გასწვრივაც და სიღრმეშიც ბევრი სამხედრო დამკვირვებელი იყოს. ბოლოვოლო დაწვერვა იქნება ელემენტარული.
7. დევნილები დააბრუნონ და მივიღოთ გარანტია მათი უსაფრთხოების
მივაწვეთ ამას
მორჩა რა, გარჩევებს და კირკიტს აზრი აღარ აქვს
