Cousteauსიამოვნება + სიმსუბუქე...
არსებობა უკვე არის გარკვეული ტანჯვა, რადგან უკავშირდება სურვილს. სურვილების ჯაჭვურობა და დაუსრულებლობა კი განაპირობებს დაუსრულებელ უკმაყოფილებას, არსებობის მძიმე შეგრძნება ადამიანს უბიძგებს ტრანსფორმერში გადანაცვლებისკენ, სადაც თავად ქმნის მეტ-ნაკლებად მისაწვდომ სიამოვნებებსა და სიმსუბუქეებს....
ხოლო სიმსუბუქის განცდა, არსებობის იოლ ფორმას ქმნის, თავის თავში კმაყოფილებას...
რაც სიმსუბუქის ასოციაციას ქმნის, სწორედ მას ვუკავშირებთ მშვენირსა და ლამაზს....
ჩემი დილეტანტური აზრია