კი, მაგრამ ნაღდად არ უთამაშია ინგლისზე, იტალიაზე და გერმანიაზე მეტი როლი
მონტესკიე იყო მანდ ყველაზე მაგარი (თანამედროვეობასთან კავშირში), მაგან მოიფიქრა ხელისუფლების დაყოფა საკანონმდდებლო, აღმასრულებელ და სასამართლო შტოებად (რამხელა ტვინი იყო, ეგ შობელძაღლი
), რითაც ფაქტიურად განსაზღვრა, დემოკრატია რა არის
დანარჩენი ფრანგები (ბლეზ პასკლას თუ არ ჩავთვლით, ისიც მხეცი იყო!), საკმაოდ ზედაპირული მოაზროვნეები არიან.
ლიტერატურაში - გიუსტავ ფლობერი და განსაკუთრებით - "დაკარგული დროის ძიების" ავტორი, მარსელ პრუსტი. კიდევ შარლ ბოდლერი და ვერლენი.... გენი გეიოსები იყვნენ. საერთოდ, მე-19 საუკუნის მეორე ნახევრის პოეზია უნიკალური აქვთ
ხო, რა თქმა უნდა, რაბლე, გენიოსი......
ხოდა მეტი ვინ? (ახლა ვგრძნობ, რომ საკუთარ თეზისს ვეწინააღმდეგები: მეტი კაცმა რომ თქვას, ვინღა უნდა იყოს, არა და მეტი ჰყავთ ფრანგებს
).
მოკლედ, რეალურად საქმე ისაა, რომ ეგ ხალხი არ მიყვარს, მაგრა არ მიყვარს: მსუბუქი ზნეობის პატრონი,
ახირებული, ამპარტავანი, თავმომწონე და საკუთარ ფრანგულ ენაზე ზომაზე მეტად გადარეული
არასოდეს არ მომწონდა ხოლმე ფრანგთან შეხვედრა.
This post has been edited by Johnnie Walker on 8 Feb 2009, 17:44 
· 
Simone de Beauvoir ანუ თუ რატოა La France, სექს - კულტურა - ლიტერატურაში ყოველთვს ლიდერი
