შინაარსი მაინც დაუწერეთ ვისაც გახსოვსთ.
იგი ჩემი "უსაყვარლესი" ნაწარმოები. ძალიან გლეხურად მოგიყვები

ეს იგი არი ესე ვთქვათ თემის წევრი მის თემში ყველა მოკუზულები დადიან, მოხრილები ანუ, ხო და ეს იგი ზუსტად აღარმახსოვს რის შემდეგ წელში გაშლას დაიწყებს და სამყაროს სხვანაირად შეხედავს(ეს იგი მგონი უფრო პირველ ყოფილ ადამიანებზეა) ხატვას დაიწყებს შეუყვარდება მისი თემის წევრი(აღარ მახსოვს რა ქვია

) ხო და თემი ამას ძალიან ცუდადდ უყურებს დევნის იგის და ბოლოს იგი ესე ვთქვათ თავს იკლავს მაგრამ მთლად თავის მოკვლაც არაა. ამ თემში როცა ადამიანი ბედებოდა და ბელადობის თავი აღარ ქონდა ამ ქარაფიდან ვარდებოდა, წესივით იყო რა. მგონი არაფერი აურიე. ამაში მგონი ის აზრი დევს რო ადამიანი ვერ ეგუება სიახლეს ან რაღაც ამდაგვარი.
ANI_ANIკი ეგრეა, თავისი საქციელით ანუ მოიპარავს ცხენს(რაში მიიპყრო ან ალავერდობა რა შუაშია არ ვიცი) იპრყობს ყურადღებას და ეს ადამიანები ცოტა ხნით ივიწყებენ "კუჭს"
ჰაკი აძბა ბუნდოვნად მახსოვს