ასე რთულია თქმა.
ლიბერალური დემოკრატიის მომხრე არ ვარ და მილიონჯერ მითქვამს,სხვა სახის დემოკრატიებიც არსებობს და არ თქმა უნდა,მისი მომხრე ვარ-თქო.მთავარია,ხალხს ჰქოდნეს ძალაუფლება და იცხოვროს ისე,როგორც კონკრეტულად ერი გადაწყვეტს.
და თუ მსხვერპლთშეწირვა გახდება საჭირო დიადი საქმისთვის(წიპა საქართევლოა ტერ. მთლიანოაბ ან/და შვეიცარიის დონის ცხოვრება),მაშინ მზად ვარ,ყველანაირ დემოკრატიაზე უარი ვთქვა.(თუ მთლად თავზე არ იმასგვიზამენ).ეს თეორიულად.
სხვა შემთხვევაში - არ ვიტყვი უარს კი არა,მოვითხოვ დემოკრატიას,ოღონდ არა დასავლურს(ლიბერალურს),არამედ ქართულს.
კანონი იყოს სამართლიანი და ხალხზე მორგებულიც შეძლებისდაგვარად.სიმკაცრეს მნიშვნელობა არ აქვს.
კანონი კანონობდეს
დიდი ხნით არავინ გამოეკიდოს სახელისუფლებო სკამებს
ყველა მოქაალაქეს ჰქონდეს რეალური შანსი(თეორიული) მთავრობაში მოსვლისა
არჩევნები არ გაყალბდეს და სამართლიანად ჩატარდეს
და თუნდაც ერთპარტიული სისტემა იყოს და არ იყოს საჭირო არჩევნების აუცილებლობა,ეს არაფერს ნიშნავს.მთავარია,წყალგამყოფი არ გაავლონ და არ ჩარეცხონ "ძველები" და ყველას ჰქონდეს შანსი და თანაბარ პირობებში იყვნენ.
ხალხს ეკითხებოდნენ ქვეყნისათვის მნიშვნელოვანი საკითხების გადაწყვეტას რეფერენდუმის/პლებისციტის გზით.
სიკვდილით დასჯა შემოიღონ,არ დაუშვან გეიპარადები,გამოაცხადონ მართლმადიდებლობა სახელმწიფო რელიგიად,მოსპონ რელიგიური სექტები და სხვ. - პოხ ეს ყველაფერი,თუ კანონის მიხედვით მოხდება ყველაფერი,ადგილი არ ექნება თვითშემოქმედებას და ხალხის დაბრო ექნებათ ამ ყველაფერზე.
იყოს ქვეყანაში ძლიერი პროფკავშირები
თუნდაც არ იყოს თავისუფალი მედია(ცენზურა ოფიციალურად,კანონის ფარგლებში) - ეს ბევრს არაფერს ნიშნავს
სასამართლო დამოუკდებელიო უნდა იყოს
და ა.შ.
ახლანდელ "დემოკრატიას" არ გირჩევნიათ?
ხართ თუ არა დემოკრატიის მომხრე?, სახელობითი გამოკითხვა
