ვაიმე რა უტრიალებს მაგ ქალებს თავში ვერ ვხვდები.
დაბადების მომენტშივე, იმ წამს, როცა დაინახავ შვილის თავს, უკვე რაღაც სასწაული უძლიერესი გრძნობა ჩნდება. და როცა ატირდება, შენც ტირიხარ.
აღარ გახსოვს არც ის, რომ 15 წამის წინ მზად იყავი მოგეკლა მამამისი, რადგან ესეთი ტკივილი განაპირომა მისმა "მიქარვამ"
ანუ იმის თქმა მინდა, რომ გრძნობა შვილის მიმართ ეგრევე ჩნდება. მაგრამ არა. დაბადებამდეც ყველა დედას უყვარს ნაყოფი. მუცელზე ხელის მიდება, როცა საფრთხეშია დედა (მაგ, გადასასვლელზე, სადაც მანქანები გადიან) მაგის ნიშანი არაა? უფრთხილდება პატრას, უყვარს.
რა სჭირთ ამათ, ბუნკერში რო ისვრიან? ეგ ხო განწირულია? ზოგი ცელოფანში ახვევს, რომ სითბო შეინარჩუნონ ბავსვებმა და არ მოკვდენ. ეს კიდე...
კი მაინც ისეთ ადგილას დაეგო, რომ ვინმეს ეპოვა.
ვიღაცის საჭმლის ნარჩენებთან როგორ უნდა ჩააგდო შენი შვილი
ძალიან დასანანია
"ბიჭი იყო თან"
