2012 წელი იყო,რაღაც კინოჩვენებები ტარდება,მე დავდივარ,რავი კინო მიყვარს და ბევრი ხალხია ასწორებს,ხოდა ამ კინოჩვენებაზე მოვიდა საშა რეხვიაშვილი და მოყვება ვიღაც ახალგაზრდა,კაი ჯიგარსონა ტიპი,საშამ ბოდიში მოგვიხადა ვერ ვლაპარაკობ მე კარგად ქართულად,რუსულად ვილაპარაკებ და აგერ ლევან კოღუაშვილი ილაპარაკებს ჩემ მაგივრადო,ვახ კოღუაშვილი შენ ხრ მეთქი წამომცდა :დ გაეცინა მე ვარო,მეთქი ქუჩის დღეები სუპერ ფილმია,მაგრა გაუხარდა,მადლობაო მითხრა :დ საშას ნათარგმნს მერე ისე ყვებოდა,იმენა ცალკე ამბავი იყო,საშას უყურებს როგორც მე ახლა ყიფიანი რო გამიცოცხლო რო შევხედავ,ხვდება რა დიდი ვინმე ედგა წინ,მე მაშინ რა ჯანდაბა ვიცოდი საშა ვინ იყო :დ პირველად ვნახე მაშინ მეცხრამეტე საუკუნს ქრონიკანი,თუმცა ეგ სხვა ამბავია :დ
კოღუ არის ძალიან დიდი რეჟისორი და არანაკლები ადამიანი,აგერ დაიდო მაგისი ინტერვიუ მელოტ ###სთან,ხოდა რო ლაპარაკობს ასე გგონია შენი ძმაკაცი გელაპარაკება,რეებსაც ლაპარაკობს ასე გგონია შენ ლაპარაკობ,ისეთებს ლაპარაკობს რო გიყვარდება ეგ ადამიანი და მოგწონს,იმიტო რო პიროვნებაა და პერსონაჟია
მახსოვს,ერთხელ პახმელიაზე გამეღვიძა და იუთუბმა ამომიგდო,კოღუ ლაპარაკობდა ბუფალო 66-ზე,ეგ ფილმი ჩემ საყავრელ ფილმებშია რა,მთვრალზე,დაბოლილზე რო ვუყურებ და ბევრჯერ ფხიზელზე,ხოდა საწყისი ვინსენტ გალო რო ციხიდან გამოდის,ისე მაგრა მოყვა,ლამის ფილმივით მოყვა,ან თან ანახებდა და თან ყვებოდა,მარა მაგარი იყო :დ
ახლა ფილმებს მივხედოთ
ახლახანს ვნახე და ჩემი ჭკუით კოღუს საუკეთესო ფილმია
https://intermedia.ge/vid/339688-%E1%83%A5%...83%9B%E1%83%98/მე ვერ ვხვდები,როგორ მოახერხა რო განწყობა დოკუმენტურ კინოში ასე გადმოიტანა,ამხელა ჯორი ლამის ვბღაოდი რო ვუყურებდი,განწყობა,ამბავი,იმედი,ტკივილები,საოცარი ფილმია,ძალიან დიდი,ძალიან ძალიან
შემდეგი
ფილმი რომელმაც ქართული კინო მძღნერიდან ამოიყვანა,ვისაც არ გახსოვთ გაგახსენებთ,სისხლიანი 9 წელე ,მკვდარი ქართული კინო,იღება მხოლოდ მელოდრამები,ყლე მელოდრამები,სადაც სუ შორენა ბეგაშვილია შიშველი და ყველა შორენაზე ანძრევს,კინო არ გვაქვს,მოძრაობა არ ხდება,არაფერი ხდება
და უცბად შემოდის კოღუ,და იღებს უდედისმყვნელეს ფილმს,ნამდვილს,მაგარს,ფილმს რომელსაც ეტყობა რო ავტორი ყავს,ეტყობა რო ავტორი პიროვნებაა და ტიპია
ამ კინოს მერე შეიცვალა ქართული კინო,მერე ქლებიც წამოვიდნენ და ჰოპლა ჯერ ვცოცხლობთ,ვკოჭლობთ,მარა ვცოცხლობთ
მერე იყო შემთხვევითი პაემნები,საოცარი მუსიკით და და და,რავი სხვა რა,დიდად არ მიყვარს :დ
და მივედით,გოგიტას ახალი ცხოვრება
ამ ფილმზე არაფერს დავწერ,უბრალოდ უნდა ნახოთ და იაკიფოთ
იმით თუ რა მაგარი კაცია გოგიტა და როგორ მაგრა იცის კოღუმ ფილმი
https://vimeo.com/404940854და ბოლო ფილმი,რომელიც ალბათ კოღუს ყველა სუსტი ფილმია,თუმმცა ქართული კინოს ოქროს საგანძურში მაინც დარჩება და იქნება
რატო?იმიტო რო ბოლო კადრი ნახეთ
ფილმი არ გვაქვს ჯერ
ბლიადდდდდდ,უნდა გვქონდეს რო ვნახოთ
და ბოლოს საუბარი კოღუს და მელოტი ყლის ინტერვიუდან
მელოტი ###-საუკეთესო ქართული კინო
კოღუ-გიორგობისთვე
დაუფიქრებლად ეგრევე და გიორგობისთვეს რო უყურებ,ხვდები ვისი გორისაა კოღუ და საიდან მოდის
კაი კაცი,დიდი კაცი,ჩასახუტებელი კაცი
ყოველთვის როცა დაბერავს ქარი
ოღონდაც,პლეხანოველი მოგელა ამას დიდად ვერ ხედავდა,ჩასჩერებოდა ქვაფენილს და უქუდან თავამოყოფილ ბალახს და ფიქრობდა,ნახე როგორ დავიყვირე,ამის დედას ######ო.@
ოკ იმ პენალტის დედა ######, იქ ჟირუმაც ვერ გიატანა პენალტი, ასე რომ გაიქვიტა ეგ თემა@
ლევან კოღუაშვილი, ყოველთვის როცა დაბერავს ქარი...
