თვითგამოხატვაა ყველაფერი
ზოგს ენა
ზოგს წერა
ზოგს ქმედება
ზოგს არც ერთი ანუ "მდუმარება"
მე ვსაუბრობ ადამიანებზე და არა "ადამიანებზე" რომლებიც ფულის გამო აკეთებენ ყველაფერს...
პ.ს. ბევრმა დიდმა მოაზროვნემ ან მწერალმა თავად გაანადგურა
ბევრი ნაწარმოები ან ტრაქტატი შემთხვევით დარჩა (რატომ დაწერა თუ არ აპირებდა გამოქვეყნებას? იმიტომ რომ ადამიანი მონაა "რამე აკეთოს" – გარდა აი "მდუმარებაში" გასხივოსნებულებისა
. მაგათ სძლიეს მაგას)
ვფიქრობ საუკეთესო ნიმუშები თავად დაწვეს...სხვანაირად არ შეიძლებოდა მომხდარიყო (რადგან რამდენადაც უკეთ წერს იმდენად მეტად აქვს "რაღაც აკლია"–განცდა და ზოგადად სასოწარკვეთა ცხოვრების ამაოებისგან
)
ასე რომ მე ხელს მოვაწერდი აბსოლუტურად ყველაფერი განადგურებულიყო...
მაინც 1%–საც ვერ შევიმეცნებთ მთელი "წერილობითი ცოდნისა კაცობრიობის)
და პ.ს.
თუ გინდა რაღაც კარგად აიხსნას
აუცილებლად უნდა დაიწეროს...იქნება ეს ციფრებზე თუ სიტყვებზე
სოკრატეს რომ ეწერა გაცილებით სერიოზული რამეები ექნებოდა "ნათქვამი"
თუმცა რომ არ მოინდომა ეგეც ხდის ტოპ–3 ბრძენად
(ქრისტე. ბუდა. სოკრატე)
პ.პ.ს. ჩემნაირ ჭიაღუებს კი აქვთ "რაღაცის დატოვების სურვილი" რომ სამყაროზე "რევანში" მოაწყონ
ამის გამოვლინებებია 20 წლის ხალხის ავტობიოგრაფიები თუ ანდრძები
სიკვდილის მერე არაფერი დარჩებაო...
შეიძლება შექსპირიც მაგიტომ წერდა არ ვიცი
მაგრამ ბევრი საკუთარ თავთან ლაპარაკობდა და იგივენაირად – თავისთვის წერდა...
როგორც წესი ეგეთი უკეთესია
ფულზე ან მატერიალურზე ნიშნავს სამყაროსეული და მასების "შეკვეთები" აღასრულო
მიწოდება–მოთხოვნა...
ეგ "შემოქმედებას" ეწინააღმდეგება, ის პირიქით "უპირისპირდება" არსებულს და ამბოხს უწყობს ყველაფერს
თავის გზას ეძებს.
This post has been edited by გინეკოლოგი on 28 Feb 2020, 19:32 
· 
რატომ წერენ?, რა ამოძრავებთ მწერლებს და პოეტებს?!
