ნაიადა
Super Crazy Member +
ჯგუფი: Members
წერილები: 12862
წევრი No.: 27911
რეგისტრ.: 6-January 07
|
#7581093 · 3 Dec 2007, 13:31 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი
თემასთან ახლოსაა ეს ინტერვიუც:
ნინო ბურჯანაძე ახალი პრეზიდენტის არჩევამდე იპრეზიდენტებს. რას ფიქრობს იგი მომავალ არჩევნებზე და როგორ აფასებს ბოლო დროს განვითარებულ მოვლენებს, ამაზე ინტერვიუდან შეიტყობთ.
- ქალბატონო ნინო, საკმაოდ დაძაბული მოვლენების შემდგომ გიწევთ ხოლმე ქვეყნის პრეზიდენტის მოვალეობის შესრულება. წინასაარჩევნო კამპანიის გამო ვითარება ახლაც საკმაოდ დამუხტულია. ამ ყველაფრის გათვალისწინებით როგორი განცდა გაქვთ?
- სამწუხაროდ, მეორედ მომიწია კრიტიკულ ვითარებაში პრეზიდენტის მოვალეობის შესრულებამ. იმედი მქონდა, რომ გარდამავალ პერიოდში აღარ მომიწევდა პრეზიდენტის მოვალეობის შესრულება, მაგრამ რას ვიზამთ... ქვეყანა ჯერ კიდევ გზაგასაყარზეა, იყო და არის უამრავი პრობლემა, რომელთაც სწრაფად მოგვარება სჭირდებოდა. ეს კარგად გამოიყენეს არა მარტო განსხვავებული პოლიტიკური აზრის მქონე პირებმა, არამედ გარკვეულწილად ჩვენმა არაკეთილმოსურნეებმაც, რამაც პოლიტიკური ვითარება დაამძიმა.
არჩევნების შემდეგ, რომელსაც დარწმუნებული ვარ, ღირსეულად ჩავატარებთ, ქვეყანა ჩვეულ რიტმს დაუბრუნდება. თუ საჭირო გახდება ვადამდელი არჩევნების ჩატარება, ესეც არ არის პრობლემა დემოკრატიული ქვეყნისთვის, მაგრამ ეს არ უნდა მოხდეს მიტინგების, დემონსტრაციებისა და საპროტესტო გამოსვლების თანხლებით. ყველა უნდა მივეჩვიოთ იმას, რომ თუ პრეტენზიები გვაქვს ხელისუფლებასთან, კანონის ჩარჩოებში გამოვხატოთ. ხელისუფლება ან იზიარებს, ან არ იზიარებს ამ პრეტენზიებს. ამის გათვალისწინებით ამომრჩეველი გადაწყვეტილებას საარჩევნო ყუთთან იღებს.
- ანუ გააჩნია, როგორ და რას ითხოვს საზოგადოება?
- რა თქმა უნდა, მოთხოვნის ფორმას დიდი მნიშვნელობა აქვს ნებისმიერ დემოკრატიულ ქვეყანაში. მიტინგების, მანიფესტაციების, კრიტიკისა და აზრის გამოხატვის უფლება ხელშეუხებელია. ეს უფლებები საქართველოშიც დამკვიდრდა, მაგრამ ვალდებულება ორივე მხარეს აქვს. კანონი მხოლოდ უფლებებს არ გვანიჭებს. არსებობს პროტესტის გამოხატვის უფლება, მაგრამ ამასთან, არსებობს მოვალეობა, რომ პროტესტი მოაქციო იმ ჩარჩოებში, რომელსაც კანონი არეგულირებს.
- განვითარებული და დემოკრატიული საზოგადოება ხელისუფლებისგანაც ითხოვს კანონის დაცვას. კანონის დამცველი აფთიაქსა და სადარბაზოებში რომ არ უნდა შეუვარდეს გაქცეულ მომიტინგეს საცემად, ესეც ხომ ვიცით. ეტყობა, ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ პოლიტიკოსები ფიქრობენ, რომ ხალხის აზრის გათვალისწინება საჭირო აღარ არის.
- აზრის გაცვლა-გამოცვლა, დიალოგი აუცილებელი და საჭიროა ოპოზიციაშიც და ხელისუფლებაშიც. ხელისუფლების ნაკლი, როგორც ჩანს, ისიც არის, რომ ვერ შევძელით ჩვენი აზრების, შეხედულებების იმ პირთათვის გაზიარება, რომლებიც ჩვენთან ერთად აშენებენ ამ ქვეყანას. ალბათ, უფრო ინტენსიური დიალოგი იყო საჭირო მათთანაც და ოპოზიციის ჯანსაღ ნაწილთანაც. მე არასოდეს შემიწყვეტია დიალოგი საპარლამენტო ოპოზიციასთან, მაგრამ ძნელია დიალოგი მაშინ, როდესაც მეორე მხარე დარწმუნებულია, დიალოგს აზრი არ აქვს, თუ ჩემს შეხედულებებს არ გაიზიარებო. იმასაც უნდა მივეჩვიოთ, რომ შეიძლება დიდხანს და ხშირად ვისაუბროთ, მაგრამ ჩვენ-ჩვენს აზრზე დავრჩეთ. თუმც ეს არ ნიშნავს, რომ მაინცდამაინც ჩემი აზრია სწორი. ძნელია ქართველისთვის იმის შეგუება, რომ მის აზრს არ ეთანხმები და შენებურად აკეთებ საქმეს, მაგრამ დემოკრატიის პრინციპია, - როდესაც უმრავლესობაში ხარ, პასუხისმგებლობას იმაზე იღებ, რაც სწორად მიგაჩნია. რაც სწორი გეგონა, ის თუ არასწორი აღმოჩნდება, არჩევნებზე მიიღებს მოსახლეობა შესაბამის გადაწყვეტილებას.
რაც შეეხება აქციებს, თუ მომიტინგე სადმე თავს შეაფარებს, იქ რომ არ უნდა შეუვარდე, ცხადია. ნამდვილად იყო ძალის გადამეტება და ამაზე ხელისუფლებამ (მეც და ყოფილმა პრეზიდენტმაც) პირველივე დღეს გავაკეთეთ რეაგირება. შს სამინისტრომაც განაცხადა, მოკვლევა ჩატარდება და თუკი დადასტურდება უფლებამოსილების გადაჭარბება, შესაბამის ზომებს მივიღებთო.
- ჯერ არავინ დასჯილა მიტინგის დაშლისას ძალაუფლების გადამეტების გამო.
- ჯერ მოკვლევა მიმდინარეობს.
- ხომ არ ფიქრობენ ხელისუფლებში, ძალის გადამეტების გამო რომ დავსაჯო ვიღაც, ხვალ აქციის დასაშლელად აღარ გამომყვებიანო?
- აქ ძალზე მნიშვნელოვანია ზომიერების დაცვა. ის სპეცრაზმელი, რომელმაც უფლებამოსილებას გადააჭარბა, ჩვენი ისეთივე მოქალაქეა, როგორიც სხვა. მეტი ძალის გამოყენება, ალბათ, ნაკლები პროფესიონალიზმის ბრალია. ვფიქრობ, დიდი როლი ითამაშა ემოციურმა ფონმა. ის სპეცრაზმელებიც არ იყვნენ ჩვეულებრივ მდგომარეობაში. რა თქმა უნდა, მათთვის ძნელი იქნებოდა ხელკეტის მოქნევა თანამოქალაქეთათვის. ზოგჯერ ადამიანები კრიტიკულ ვითარებაში ისე იქცევიან, რასაც ჩვეულებრივ ვითარებაში ვერც კი წარმოიდგენენ. ამიტომ უმჯობესია კრიტიკულ ზღვრამდე არ მივიდეთ, თორემ მერე უკვე ძნელია საკუთარი ქმედებების გაკონტროლება. ქუჩაში ხომ, ფაქტობრივად, ხელჩართული ბრძოლა იყო. მომიტინგეებმა წინააღმდეგობა გაუწიეს სპეცრაზმს, რაც ვიმეორებ, არ ამართლებს ძალის გადამეტებას, რადგან სამართალდამცველს მეტი პასუხისმგებლობა აკისრია. ვინც ძალას გადაამეტა, მათ პასუხი უნდა მოვთხოვოთ, ისინი კი, რომელთაც ძალა კანონის ფარგლებში გამოიყენეს, არ უნდა დავაკომპლექსოთ. იმიტომ, რომ ქვეყანას ისინი შესაძლოა კვლავ დასჭირდეს (იმედია, არა მიტინგების დასაშლელად) სახელმწიფოებრივი ინტერესების დასაცავად. არც ერთ მოქალაქეს, იქნება ის ხელისუფლების მომხრე თუ მოწინააღმდეგე, არ უნდა ჰქონდეს დაუსჯელობის განცდა, თუკი მან რაღაც არასწორად გააკეთა. როგორც პარლამენტის თავმჯდომარე და მოქმედი პრეზიდენტი გეუბნებით, ვგმობ ძალაუფლების ნებისმიერ გადამეტებას, სულერთია, რომელი მხარე მიმართავს მას.
- იცოდით, რომ სპეცრაზმი “იმედში” აპირებდა შესვლას?
- შეთანხმებული იყო გადაწყვეტილება საგანგებო მდგომარეობის შემოღების თაობაზე, ისიც, რომ ამ ვითარებაში ტელევიზიები დაიხურებოდა. თუმც წინასწარ შეუძლებელია მცოდნოდა ის, რაც ვნახეთ - სპეცრაზმის “იმედში” შესვლა და ძალის გადამეტების უსიამოვნო ფაქტები.
- თქვენ იცოდით, რომ “იმედი” დაიხურებოდა საგანგებო რეჟიმის პირობებში?
- დიახ, ვიცოდი.
- მაგრამ იმის ნაცვლად, რომ საგანგებო მდგომარეობის გამოცხადების შემდეგ შეწყვეტილიყო ტოქშოუები და შეზღუდულიყო საინფორმაციო გადაცემები, მომსწრენი გავხდით მედიაზე ზეწოლისა და თავისუფალი სიტყვის აბუჩად აგდების, რის გამოც მსოფლიომაც გვისაყვედურა. როგორ აპირებს ხელისუფლება ამის გამოსწორებას?
- ფორმა ძალზე არასასურველი იყო, მაგრამ მედიის დახურვის გადაწყვეტილება (რის გამოც ყველაზე მეტად გვაკრიტიკებენ) მიღებულ იქნა იმ ვითარებიდან გამომდინარე, რაც ქვეყანაში იყო; იმ მოწოდებებიდან გამომდინარე, რაც გაისმოდა, - რომ ყველაფერი გაკეთდება და ბოლო კაპიკები დაიხარჯება ამ ხელისუფლების დასამხობად, რომ პოლიცია სამების ტაძარს ლამის შტურმით აიღებსო.
- იქ მე მგონი არ იყო სიტყვა დამხობა...
- ასეთ დროს ნებისმიერი განცხადება პოლიტიკურ კონტექსტში აღიქმება. ერთია წინასაარჩევნო კამპანიის დროს გაკეთებული განცხადება “ბოლო თეთრს დავხარჯავო” და მეორეა, როცა ამას აკეთებ უკვე დაშლილი მიტინგის ფონზე ახალი ესკალაციის მოსაწყობად...
- ეს განცხადება მხოლოდ ერთი ტელეკომპანიის ეთერში იყო?
- შეიძლება არ იყო მხოლოდ ერთი ტელეკომპანიის ეთერში, მაგრამ იმ დროს, როცა მიტინგი პირდაპირ ეთერში გადაიცემა და არხის მფლობელი ამბობს, - ფაშისტური რეჟიმი უნდა შევცვალოო, სხვანაირად აღიქმება.
7 ნოემბერს დიდი და რეალური საფრთხის წინაშე დავდექით. იყო საშიშროება, რომ 1991 წელს დავუბრუნდებოდით. ვისაც ეს წლები ახსოვს, იმედია, არასოდეს მოუნდება იმ დროში დაბრუნება. ხელისუფლებას იმ წუთებში არ ჰქონდა იმის დრო, რომ ისეთი გადაწყვეტილება მიეღო, რაც მინიმალურ პრობლემებს შეუქმნიდა თავად მას, მინიმალურად დააზიანებდა. წუთები წყვეტდა ყველაფერს. თუ მომიტინგეების დიდი მასა ისევ შეიკრიბებოდა, შეიკრიბებოდნენ და იყვნენ კიდეც შეკრებილები ხელისუფლების მხარდამჭერებიც. თუ მათ შორის ხელჩართული ბრძოლა გაიმართებოდა, გარწმუნებთ, იმ ადგილზე ათეულობით გვამი დარჩებოდა. ეს არ იქნებოდა სპეცრაზმის ძალის გადამეტება, მაგრამ იქნებოდა ბევრად უარესი. ეს თავიდან ავიცილეთ საგანგებო მდგომარეობის გამოცხადებით და ტელევიზიების დახურვით. ახლა ამაზე ლაპარაკი ადვილია. ვითარების ასეთი გართულების მოლოდინი რომ გვქონოდა, სხვა, იდეალურ სქემას მოვიფიქრებდით.
- ტელეკომპანია “კავკასიის” საკითხი ხომ გაცილებით “უმტკივნეულოდ” გადაწყდა, - ანძიდან გათიშეს.
- “იმედი” კარგად აღჭურვილი და მდიდარი ტელეკომპანიაა. ამიტომაც, სამწუხაროდ, არ შეიძლებოდა პრობლემის ისე მარტივად მოგვარება, როგორც “კავკასიის” შემთხვევაში. თორემ მერწმუნეთ, პირველად სწორედ ეს მოსაზრება იყო, ანძიდან გათიშულიყო მისი მაუწყებლობა.
- “იმედის” დარბევამ ხელისუფლებას “ნიუსკორპთანაც” შეუქმნა პრობლემები.
- “ნიუსკორპთან” ტელეკომპანია “იმედის” თაობაზე არაერთი მნიშვნელოვანი კითხვა გვაქვს. სამართლებრივი დოკუმენტები, რომლებიც ოფიციალურადაა რეგისტრირებული საქართველოს საჯარო რეესტრში, კითხვებს ბადებს. ის, რომ “იმედის” მფლობელი 3.500 დოლარს უხდიდა “ნიუსკორპის” ხელმძღვანელებს “იმედის” მართვისთვის, სასაცილოა.
- კი მაგრამ, ხომ ყველასათვის ნათელია, რომ ეს სიმბოლური თანხაა?
- ეს სიმბოლური ხელშეკრულება “ნიუსკორპთან” იმიტომ გაფორმდა, რომ ტელეკომპანია მეტად დაცული ყოფილიყო? რატომ სჭირდებოდა “იმედს” მეტი დაცვა? თუ არაფერს არღვევ, არც განსაკუთრებული დაცვის მექანიზმების შექმნაზე ფიქრობ. მათ, ვინც ეს მექანიზმი მოიფიქრეს, როგორც ჩანს, ზუსტად იცოდნენ, რისთვის სჭირდებოდათ “იმედის” ძალის გამოყენება. ასე რომ, ფინანსურად და სამართლებრივად “ნიუსკორპისგან” ჯერ არ მიგვიღია პასუხი იმ კითხვებზე, რომლებიც პრემიერ-მინისტრმა ძალზე ნათლად ჩამოაყალიბა მათთან საუბრისას. იმედი მაქვს, ამ კითხვებზე პასუხს მივიღებთ.
მიუხედავად ამისა, რა პრეტენზიებიც უნდა გვქონდეს ტელეკომპანიასთან, ეს საკითხი უნდა მოგვარდეს, მით უმეტეს, წინასაარჩევნო პერიოდში. სწორედ ამისკენ არის ჩვენი ძალისხმევა მაქსიმალურად მიმართული. ხელისუფლება, ყოფილი და მოქმედი პრეზიდენტი დაინტერესებული ვართ, რომ არჩევნები იყოს აბსოლუტურად გამჭვირვალე და სამართლიანი, რათა საარჩევნო პროცესს არ მიადგეს ჩრდილი. ერთადერთი მოთხოვნა, რასაც წამოვაყენებთ, არის ის, რომ ტელეკომპანიამ აღარ დაუშვას ძალადობისკენ მოწოდება ან წაქეზება. გვაკრიტიკონ რამდენიც უნდათ, თქვან ის, რაც უნდათ, თუმცა აქვე დავძენ, - ესეც ეთიკის ჩარჩოებში უნდა მოექცეს.
როდესაც იყო ლაპარაკი, ჟურნალისტების ეთიკის კოდექსი უნდა შეიქმნასო, ამას დიდი ხმაური მოჰყვა. ხელისუფლებას იმდენად არ უნდოდა, რომ დაჰბრალებოდა, მედიის საქმეებში ერევაო, ამ თემაზე დებატები შეწყდა. შესაძლოა, ეს ჩემი შეცდომაც იყო. სჯობდა, მოგველაპარაკა და მედიასთან შევთანხმებულიყავით ეთიკის კოდექსზე. როგორც ჩანს, სჯობდა ადრევე შევთანხმებულიყავით ხელისუფლებაც, ოპოზიციაც და მედიაც იმ თამაშის წესებზე, რომელსაც ყველანი დავიცავდით. იმედი მაქვს, აქამდე მივალთ და შევძლებთ თამაშის წესების ჩამოყალიბებას. მისაღებია არგუმენტირებული კრიტიკა, უარყოფითი აზრის გამოხატვა, მაგრამ ნუ იქნება მიზანმიმართული ცილისწამება, დაუსაბუთებელი ბრალდება და შავი კამპანია, რაც ხშირად არის ხოლმე გაზეთის ფურცლებზეც და ტელეეთერშიც. მთავარია, არ იყოს პრესაში მოწოდებები ხელისუფლების დამხობაზე და შტურმისკენ.
- რამდენიმე დღის წინ “ალ ჯაზირამ” გაავრცელა ბინ ლადენის მიმართვა აშშ-ის ხელისუფლებისადმი და იქ იყო მუქარაც.
- ამ დროს აშშ-ში არაბული მოსახლეობის მრავალათასიანი მიტინგი რომ გამართულიყო, რას იზამდა ქვეყნის ხელმძღვანელობა?
- მგონი ეს შედარება ცოტა უხერხულია - ბინ ლადენი მსოფლიოს #1 ტერორისტია...
- სხვა მაგალითს მოგიყვანთ, ბრიტანეთის ხელისუფლებამ 1997 წელს ქურთების ტელევიზია დახურა, რომელიც დიდ ბრიტანეთში მუშაობდა. მოტივი ის იყო, რომ ტელევიზია ქურთებს მოუწოდებდა, ებრძოლათ თურქეთის ხელისუფლების წინააღმდეგ და ავტონომია მოეპოვებინათ. ბრიტანეთის ხელისუფლების არგუმენტი ასეთი იყო, - ქურთების ტელევიზია თურქეთის ტერიტორიაზე ძალადობისკენ მოუწოდებდაო.
დარწმუნებული ვიყავი და ვარ, “იმედი” ქმნიდა რეალურ საფრთხეს, რომ სამოქალაქო დაპირისპირება გაღვივებულიყო. ვინ მართალი იყო და ვინ - არა, მსაჯული ისტორია იქნება. ახლა დიდხანს შეგვიძლია ვიკამათოთ, რა როგორ სჯობდა. სასწორის ერთ მხარეს იდო სამოქალაქო ომის საფრთხე, მეორე მხარეს კი ის უსიამოვნება, რაც მოხდა. მთავარი იყო, არ ყოფილიყო მსხვერპლი და ქვეყანა არ აღმოჩენილიყო სამოქალაქო ომის ჭაობში, საიდანაც ვეღარ ამოვიდოდით. მთავარია, რომ ჩვენ დანაკარგით (ეს ჩემი, მიხეილ სააკაშვილის და თითოეული ჩვენგანის დანაკარგია), მაგრამ მაინც შევინარჩუნეთ მშვიდობა და სტაბილურობა, მთავარია, რომ დაინიშნა არჩევნები, რომელიც ღირსეულად უნდა ჩავატაროთ.
- გარკვეულწილად შიშზე ხომ არ არის დამყარებული ეს სტაბილურობა?
- რატომ, ოპოზიციამ ხომ ჩაატარა მრავალათასიანი მიტინგი?! თუ ვინმეს ჰგონია, შიშით ხალხის დათრგუნვა დიდხანს შეიძლება, ძალიან ცდება. გარწმუნებთ, ჩვენს ხელისუფლებას ეს ფიქრადაც არ მოსვლია. ასე რომ გვეფიქრა, არჩევნებს კი არ დავნიშნავდით, სხვა ზომებს მივიღებდით. საქართველო არ არის ის ქვეყანა, სადაც ხალხს დაშინებით გააჩერებ. ჩვენ ვიცით, რომ საქართველოს მოსახლეობას პატივი უნდა ვცეთ და მათ კითხვებს პასუხი გავცეთ. და ჩვენ გადავწყვიტეთ, რაკი ხელისუფლებასთან პრეტენზიები გაჩნდა, მობრძანდით არჩევნებზე და თქვით, - რა მეტი იყო - ჩვენი მმართველობისას მიღწეული შედეგი თუ შეცდომა, რომელიც აღარ უნდა განმეორდეს. ვინც ცივი გონებით განსჯის, უდავოდ დაინახავს, რომ გაკეთებული მეტია, ვიდრე შეცდომები, რომლებიც ზოგი მარტივია, ზოგი დრამატული, ზოგიც ძალიან მძიმე.
- დენიელ ფრიდმა ტელეკომპანია “იმედის” დახურვას უპატიებელი შეცდომა უწოდა.
- შეცდომა, რომელსაც აღიარებ, ვფიქრობ, პატიებას იმსახურებს. უპატიებელი შეცდომა ის იქნებოდა, ქვეყნისთვის სამოქალაქო ომის საფრთხე რომ არ აგვეცილებინა. საფრთხე კი 99%-იანი იყო, თუმც 10%-იანიც რომ ყოფილიყო, ყოყმანის უფლება არ გვქონდა.
- მაგრამ ხომ ფაქტია, რომ აქციაზე ხალხი ოპოზიციას არ მიუყვანია.
- გეთანხმებით, 2 ნოემბერს პარლამენტის წინ მოვიდა ხალხი, რომელიც ქუჩაში ჩვენმა შეცდომებმა გაიყვანა, 7 ნოემბრის აქციაზე კი ხალხს ოპოზიციამ მოუყარა თავი.
- როგორ ფიქრობთ, აქციაზე მისულთა რაოდენობა გზებზე ლურსმნების დაყრამ და მძღოლებისთვის ავტომანქანების გასაღების წართმევამ ხომ არ გააორმაგა?
- გეთანხმებით, არც ლურსმნები უნდა დაეყარათ გზაზე და არც ის უნდა მომხდარიყო, რაც ზუგდიდში მოხდა.
- შეცდომების აღიარებას ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს.
- დიახ და ამიტომაც გესაუბრებით, თორემ ხომ შემეძლო მეთქვა, - აბსოლუტურად სწორად მოვიქეცით, ჩვენ სამოქალაქო ომი ავიცილეთ და ამაზე ლაპარაკს აღარ ვაპირებ-მეთქი. იმიტომ გელაპარაკებით ამდენს, რომ ჩვენმა თანამოქალაქეებმა არ იფიქრონ, ხელისუფლებას ჰგონია, არაფერი შეშლიაო. რა თქმა უნდა, შეგვეშალა. ხელისუფლებამ ბევრი რამ დაინახა, განსაკუთრებით კი ნოემბრის მოვლენებით. სჯობდა, მიტინგი არ დაგვჭირვებოდა და ისე დაგვენახა, მაგრამ ჩვენ ახალი ქვეყანა ვართ. რომელი ხელისუფლება იქნებოდა ისეთი გამოცდილი, რომ წინასწარ ეცოდინებოდა ყველაფერი?
- თქვენ, ქალბატონო ნინო, კითხულობთ გაზეთებს?
- რა თქმა უნდა. ზოგჯერ ისეთი რამ წამიკითხავს საკუთარ თავზე, არც კი დამსიზმრებია. ნება მომეცით, ზოგი გაზეთი ან ტელევიზია მომწონდეს და ზოგი არა.
მიუხედავად ყველაფრისა, ჩემთვის დიდი მნიშვნელობა აქვს, რას ფიქრობს ჩემზე საზოგადოება.
- ალბათ, დაშვებულ შეცდომებს ხელისუფლება კიდევ ერთს არ დაუმატებს და არჩევნებამდე აღადგენს “იმედის” მაუწყებლობას.
- არ დავუმატებთ, გარწმუნებთ, მაგრამ “იმედმაც” უნდა შეგვიწყოს ხელი და ელემენტარული მოთხოვნები გაითვალისწინოს.
- მოთხოვნებში იმას ხომ არ გულისხმობთ, გიორგი თარგამაძე აღარ იყოს პოლიტიკური გადაცემების რედაქტორი და საავტორო გადაცემის წამყვანი?
- ეს ტელეკომპანიის გადასაწყვეტია. შესაძლოა, ვიღაცის დანახვა მინდა ტელეეკრანზე, ვიღაცის - არა, მაგრამ ვერავის ვერაფერს ვუკარნახებ.
- ჩვენი პრემიერის, ლადო გურგენიძის განცხადება სწორედ ასე იქნა გაგებული.
- პრემიერ-მინისტრმა სხვა რამ იგულისხმა. მე თქვენ ვერ გიკარნახებთ, რომელი ჟურნალისტი უნდა მიიღოთ სამსახურში და რომელი - არა.
- პრეზიდენტის ნათქვამი, გაზეთებს არ ვკითხულობო და ხელისუფლების ბოიკოტი ზოგიერთი ტელეკომპანიის მიმართ, ჟურნალისტების მხრიდან ასე იქნა გაგებული. - ვინც ჩემზე აუგს ამბობს, ის არ მინდაო.
- გარწმუნებთ, მიხეილ სააკაშვილმა იცის, ვინ რას ამბობს და რას წერს. ყველა გაზეთს მეც არ ვკითხულობ. ერთ გაზეთში იმდენი აბსურდი წავიკითხე ჩემზე, გადავწყვიტე, აღარ წავიკითხავ-მეთქი. ჩვენც გვიჩნდება პროტესტი, როდესაც სტატიაში ერთი სიტყვაც არ არის მართალი. როდესაც კითხულობ სათაურს, რომელიც მთლიანად ლაფში გსვრის და სტატიაში მოყვანილი არც ერთი ფაქტი არ არის მასთან შესატყვისი, როგორ უნდა სცე ასეთ ჟურნალისტს პატივი? მიუხედავად ამისა, ჩემი ვალია, მისი უფლებები მაინც დავიცვა, მაგრამ იმის უფლებაც მაქვს, ასეთ ჟურნალისტს ინტერვიუ არ მივცე ან მისი წერილი არ წავიკითხო. ასე რომ, პოლიტიკოსებს ჩვენი ხარვეზებიც გვეყოფა და ბევრი რამ თქვენზეც, ჟურნალისტებზეც, არის დამოკიდებული. თუმც უნდა დაგეთანხმოთ, რომ ჩვენ მეტი პასუხისმგებლობა გვაკისრია. ამიტომაც დაგითმეთ ამდენი დრო, თორემ დღეს ჩემი შვილის დაბადების დღეა და ნება მომეცით, 9 საათზე მაინც მივულოცო...
ასე დაასრულა ჩვენთან ინტერვიუ პრეზიდენტის მოვალეობის შემსრულებელმა და შვილისთვის დაბადების დღის მისალოცად გაეშურა..."(,,კვ. პ.")
--------------------
ზერელედ ვმკურნალობთ ქვეყნის ჭრილობებს და არცკი გვრცხვენია თვალთმაქცობისა.(ო. ჭილაძე.)
,,ღმერთთან ომი არავის მოუგია."(მამა გიორგი)
|
ნინო ბურჯანაძის განცხადება 15 საათზე.
