El Pastor
Super Member
ჯგუფი: Registered
წერილები: 578
წევრი No.: 81046
რეგისტრ.: 1-January 09
|
#12364309 · 24 Jan 2009, 21:50 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი
ნიჰილიზმი, როგორც სენი (სინდრომი), საკმაოდ ცნობილია ნეურო-ფსიქიატრიისა და სოციალური ფსიქოლოგიისათვის. იგი კოტარდის სინდრომის სოციალური გამოვლინებაა. მეცნიერება იცნობს ტერმინს- "დასავლეთის ნიჰილისტური კომპლექსი"...
როგორც ინდივიდუალურ ასევე მასობრივ გამოვლინებაში (მასების ნიჰილიზმი, ეროვნული ნიჰილიზმი...) -საწყისი მისი ჩვეულებრივ ნევრასთენიაში უნდა მოიძიოს, რომელიც შეიძლება(საქართველოს მაგალითზე) წინასწარი განზრახვით, ფსიქოლოგიური ტერორითა და სოციალური ექსპერიმენტებით იქნეს გამოწვეული, რომლის განვითარების პიკი რეალური სიტუაციის აღქმის დაკარგვაა და სრული ვიტალისტური გაცხოველებით, მძიმე დეპრესიით -ნიჰილიზმით მთავრდება.
ამ საკითხზე მეცნიერება არ დავობს...
თანამედროვე პოლიტიკურ ტენდენციების (იხ. პრეზიდენტ ობამას საიუნაგურაციო სიტყვა) ფსიქოლოგიური წყობის, სტრუქტურის გარჩევა,- საშუალებას იძლევა სწორი მეთოდების შერჩევისათვის, ნიჰილიზმით გარდაქმნილი-გადაგვარებული სოციუმის განკურნებისთვის...
კიდევ ერთხელ მოუსმინეთ, გთხოვთ,-ჰატიკვას(წაიკითხეთ ტექსტი ისრაელის ჰიმნისა) და იმედს გამოვთქვავ, რომ თქვენ და ყოველი კეთილი ნების ადამიანი აღფრთოვანდებით იმ პატრიოტული სულით, რომელსაც ავლენს ისრაელი ამ მხატვრულ ისტორიციზმში...
ქართული ისტორიციზმის უამრავი ბერკეტები არსებობს. ი. ჭავჭავაზე /"ბედნიერ ერი", "რა ვაკეთეთ , რას ვშვრებოდით"... /დიაგნოსტიურ ფსიქოლოგიურ რეზუმეს გვთავაზობს, სადაც ნათლადაა წარმოჩენილი ის სიმპტომები-ავტოდესტრუქციული ნიჰილიზმის საშინელი სენი რომ ხასიათდება...
რაც შეეხება ექსოდს იგი მეორე წიგნია პენტატეუკური კანონებისა, თარაისა, პრეცედენტია თანამედროვე ქართული ექსოდისა(ერის განდევნა საკუთარი მიწიდან) და ის რეალობაა, რომლის დაფარვასაც ვეღარ შესძლებენ, ფსიქო ტერორისტები, ეკონომიკური მკვლელნი, თუ "სოციალური ინჟინრები"...
-ექსოდი იბრუნებს დაკარგულ სამშობლოს
და აცხადებს, ყოველი კეთილი ნების ადამიანის წინაშე თავის უზენაეს მიზან-უფლებას: "იყოს თავისუფალი ერი საკუთარ მიწაზე"
...
-ვირტუალური მატრიცა უმოძრაობაა...
"მხოლოდ მოძრაობაა ქვეყნის სიცოცხლისა და ძალის მომცემი"...
...
-"ჩემო კარგო ქვეყანავ, რაზედ მოგიწყენია,
აწმყო თუ არა გწყალობს,- მომავალი შენია!.."
...
მშვიდობა თქვენდა.
* * *
ქართული ისტორიციზმის უამრავი ბერკეტი არსებობს. ი. ჭავჭავაზე /"ბედნიერ ერი", "რა ვაკეთეთ , რას ვშვრებოდით"... /დიაგნოსტიურ ფსიქოლოგიურ რეზუმეს გვთავაზობს, სადაც ნათლადაა წარმოჩენილი ის სიმპტომები-ავტოდესტრუქციული ნიჰილიზმის საშინელი სენი რომ ხასიათდება...
ბედნიერი ერი
ჩვენისთანა ბედნიერი
განა არის სადმე ერი?
მძიმე ყალნით,
ლამაზ ფალნით
მორთული და მშვენიერი;
უწყინარი,
უჩივარი,
ქედდრეკილი, მადლიერი;
უშფოთველი,
ქვემძრომელი,
რიგიანი, წესიერი;
ყოვლად მთმენი,
ვით ჯორ-ცხენი,
ნახედნი და ღონიერი.
ჩვენისთანა ბედნიერი
განა არის სადმე ერი?!
ყველა უნჯი,
ყველა მუნჯი,
გულჩვილი და ლმობიერი;
თვალაბმული,
თავაკრული,
პირს ლაგამი ზომიერი;
ყველა ყრუი,
ყველა ცრუი,
ჭკვადამჯდარი, გულხმიერი;
მცირე, დიდი -
ყველა ფლიდი,
ცუღლუტი და მანკიერი.
ჩვენისთანა ბედნიერი
განა არის სადმე ერი?!
მტვერწაყრილი,
თავდახრილი,
ყოვლად უქმი, უდიერი;
უზღუდონი,
გზამრუდონი,
არგამტანი და ცბიერი;
მტრის არმცნობი,
მოყვრის მგმობი,
გარეთ მხდალი, შინ ძლიერი;
არრის მქონე,
არრის მცოდნე,
უზრუნველი და მშიერი.
ჩვენისთანა ბედნიერი
კიდევ არის სადმე ერი?
29 აგვისტო, 1871 წ.
...
წმინდა ილია მართალი (ჭავჭავაძე)
რა ვაკეთეთ, რას ვშვრებოდით
ანუ საქართველოს ისტორია მეცხრამეტის საუკუნისა
ერთხელ მე და პაპაჩემი
ერთს ადგილს შევიყარენით;
ჯერ, როგორც მოგეხსენებათ,
მრავალჯერ დავამთქნარევით.
მერე ვუთხარი: - პაპაჩემო!
უწინდელი რამ გვაუწყეთ:
რით ვიდიდეთ თავი ჩვენი,
სახელი რით მოვიხვეჭეთ?
მაგალითებრ, მაშინ, როცა
მიიწურა ქართლის ბედი,
როცა მოგვიკვდა ერეკლე,
ის ჩვენის ქვეყნის იმედი, -
რა ვაკეთეთ? რას ვშვრებოდით?
- შენი მტერი!.. პირღიადა
დავრჩით და ცას შევყუროდით.
მერე, როს მეფე გიორგი
დაჯდა შერყეულსა ტახტზედ,
შინ თვისტომნი აუჯანყდნენ,
წამოასხდნენ მტრადა თავზედ, -
რა ვაკეთეთ? რას ვშვრებოდით?
- ჩვენც ერთმანეთს გულმოდგინედ
ვწეწდით და ვიწეწებოდით.
მერე, როცა ემაგ წეწვით
მეფეს საქმე გავუჭირეთ
და ქვეყანას ერთგულობა
ჩვენი ურცხვად დავუძვირეთ -
რა ვაკეთეთ? რას ვშვრებოდით?
- რუსეთისკენ სახვეწნელად
გავრბოდით და გამოვრბოდით.
მერე, როცა საწყალ მეფემ
დაგვიყენა ლეკნი მცველად, -
თვის ქონება სრულად დასდვა
ჩვენის ქვეყნის დასახსნელად, -
რა ვაკეთეთ? რას ვშვრებოდით?
- მადლიერნი მუთაქაზედ
ვიწექით და ვნებივრობდით.
მერე, როცა მოკვდა მეფე,
აიშალნენ მეფეთ ძენი
და ერთმანეთის შურითა
სულ ძირს დასცეს ქართლის ბჭენი, -
რა ვაკეთეთ? რას ვშვრებოდით?
- ჩვენც ლამაზად სულ ყველასა
თვითო-თვითოდ ვღალატობდით.
მერე, როცა დაქსაქსულნი
უცხო ხალხმა ხელთა გვიგდო,
ქართვლის ბედი ბურთსავითა
სათამაშოდ წინ გაიგდო, -
რა ვაკეთეთ? რას ვშვრებოდით?
- ჩვენც ყაბახზედ ვაჟკაცურად
ვჯირითობდით, ვბურთაობდით!
მერე, როცა გაგვიჭირდა
ყოფნა უცხო ხალხის ხელში,
როს საშველად მოწვეულმა
წაგვიჭირა თოკი ყელში, -
რა ვაკეთეთ? რას ვშვრებოდით?
- მაშინ მივხვდით, რომ ყველანი
ერთს ტაფაში ვიწვებოდით.
მერე, როცა ამ წვა-დაგვამ
დღენი ჩვენი მოგვაწბილა;
ტანჯვა ვეღარ ავიტანეთ,
სინიდისმაც გაგვამხილა, -
რა ვაკეთეთ? რას ვშვრებოდით?
- შერცხვენილნი და დამწვარნი
აქა-იქა ვჩურჩულობდით.
მერე, როცა ეგ ჩურჩული
შეგვიტყვეს თუ შეგვამჩნიეს,
როცა ცხვრისა ფარასავით
მოგვკრიბეს და შეგვამწყვდიეს, -
რა ვაკეთეთ? რას ვშვრებოდით?
- ფერმიხდილნი ბეზღობაში
ერთმანეთს ვეჯიბრებოდით.
მერე, როცა მაგ ბეზღობით
ზოგმა თავი გადვირჩინეთ,
ქვეყნისათვის ზრუნვა, ფიქრი
ჩვენ თავიდამ ავიცდინეთ, -
რა ვაკეთეთ? რას ვშვრებოდით?
- მოვყევით და სიხარულით
ყოველდღე ვბედოვლათობდით.
მერე, როს ბეთოვლადობით
საქმე ხელთ არ მოდიოდა,
რაც რამ გვქონდა, სულ გავფლანგეთ,
არარა შემოგვდიოდა, -
რა ვაკეთეთ? რას ვშვრებოდით?
- ერთმანეთს უსინიდისოდ
მამულებს ვეცილებოდით.
მერე, როცა მაგ ცილობით
ერთმანეთი ჩვენ დავღუპეთ,
ერთმანეთის მტრობით ჩვენს სახლს
ცეცხლი ჩვენვე წავუკიდეთ, -
რა ვაკეთეთ? რას ვშვრებოდით?
- ჭკვიანურად იმ ცეცხლი წინ
ვისხედით და ხელს ვითბობდით.
მერე, როს ხელთ სათბობადაც
ჩვენი სახლი აღარ ვარგდა,
როცა დიდი და პატარა
გაღარიბდა, გაღატაკდა, -
რა ვაკეთეთ? რას ვშვრებოდით?
- თვით შევსხედით მაღლა თაროს,
დაბლა ყმებსა ტვინსა ვწოვდით.
მერე, როცა ის ყმებიცა
დროთა ბრუნვით ჩამოგვერთვნენ
და ცხოვრების ჩვენის წყარო
მაგ გზებითაც თითქო შესწყდნენ, -
რა ვაკეთეთ? რას ვშვრებოდით?
- მაგას, შვილო, ნუღარ მკითხავ...
ვტიროდით, ვიხოცებოდით!..
მერე, როცა მაგ ტირილით
ყმები აღარ დაგვიბრუნდა
და ყმებისა მოშორების
გულს ტკივილი დაგივყუჩდა, -
რა ვაკეთეთ? რას ვშვრებოდით?
- რაღაც ბანკი მოვიგონეთ
და მასზედ ვლაზღანდარობით.
მერე, როს საშვილიშვილოს
ბანკს უმუხთლა თქვენში ერთმა:
ჩემთვის ბანკი რა ჭკვააო,
არ მომცაო შვილი ღმერთმა, -
რა ვაკეთეთ? რას ვშვრებოდით?
- „Наплечо“-ბა გვასწავლეო,
მთავრობას ვეხვეწებოდით.
მერე, როცა... - კიდევ როცა!.. -
აქ გამიწყრა პაპაჩვენი:
- შემაწუხე ამდენ კითხვით,
„პოჟოლუსტა“, დამეხსენი!
რა ვაკეთეთ? რას ვშვრებოდით?
მას ვშვრებოდით, რომ თქვენსავით
უსაქმოდ ვეხეტებოდით.
24 აგვისტო, 1871 წ.
-ეს დიაგნოზია...
-ეს კი ფსიქოლოგიური აბი, რომელიც იწყებს ნიჰილიზმის დამარცხებას:
-"მას აქეთ, რაკი შენდამი ვცან მე სიყვარული,
ჰოი, მამულო, გამიკრთა მე ძილი და შვება!
შენს ძარღვის ცემას მე ყურს ვუგდებ სულგანაბული,
ღამე თენდება ეგრედ ჩემი და დღე ღამდება..."
ფსიგოლოგნი დამეთანხმებიან, რომ შესაძლებელია ისეთი აურის შექმნა, როდესაც თითოეულ ქართველს გაუკრთება ძილი და შვება- მამულზე ფიქრით და თითოეული ქართველი, თითოეული კეთილი ნების ადამიანი საქართველოს ძარღვის ცემას დაუგდებს ყურს, სულგანაბული...
ასეთი ფსიქოლოგიური ინტერვენცია, სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია, რადგან საერთო მეცნიერული აზრით-ნიჰილიზმი (თვითუარყოფა) სასიკვდილო სენია, როგორც ინდივიდებისათვის ასევე ერებისათვის...
ნიჰილიზმი ხელს უშლის ეროვნულ ფსიქოლოგიურ ერთობას. ხალხს, რომელიც პიროვნებებისაგან შედგება აქცევს ვიტალისტურ ნახირად, რადგან თითოეულ ინდივიდში ჰკლავს შეგნებულ პიროვნებას და მას აცხოველებს...
ნიჰილიზმის განვითარების სიმწვავე მასის ინდიფერენტულობის ხარისხით განიზომება...
უკიდურეს სიმწვავეს ასახავს ფსიქოლოგიური ეხეკუციის ის სტადია, როდესაც მასა თვინიერად იტანს დაცინვას და ეგუება მონობას, როცა კვდება როგორც სოციუმი და გარდაიქცევა უსულო ვიტალისტურ გვამად...
...
სად არიან ქართველი ფსიქოლოგები?..
...
მშვიდობა თქვენდა.
|
ნიჰილიზმი-მასების ავტოდესტრუქციული სინდრომი..., სიტყვა ექსოდის ფსიქოლოგიური ასპექტები
