რატომ არის რომ ფსიქოლოგიურად იმდენად მაქვს გამჯდარი ისეთი საკუთარი თავისათვის მავნე ეჭვები რომ ვერადავერ მოვერიე ამას არც გარეგნობის პრობლემა არ მაქვს და არც ზრდილობის მაგრამ.მაგალითად როდესაც ადამიანს ვეცნობი ან ჩაუვლი გვერძე ან რამეს ვეტყვი (გოგოზე უფრო) სულ
ისეთი ეჭვები მიჩნდება თითქოს რაგაც ისეთი ვთქვი რომ აბუჩად
ამიგდოს ეს არ უნდა მექნა ვერიდები საზოგადოებაში ლაპარაკს რადგან მგონია რომ არავის აინტერესებს ჩემი ნათქვამი რაგაცას ისე ვერ ვიტყვი მრცხვენია ვიბნევი როდესაც ვლაპარაკობ არა ნათქვამზე ვფიქრობ არამედ რას ფიქრობს იმ წამს ჩემზე ის ადამიანი რაგაცას არასწორს ხომ არ ვაკეთებ და ყოველ ნაბიჯს ვაკონტროლებ და ეს ყველაფერი დიდ ფსიქოლოგიურ დარტყმაში სტრესში მაგდებს და საზოგადოებიდან მრიყავს
ერთი შეხედვით დებილი ადამიანი დავახასიათე რა თქმა უნდა ეს ყველაფერი იმ დონემდე არ მაქვს გამჯდარი რომ საბოლოოდ გავაფრინო მაგრამ ისეთი ადამიანის რჩევა მჩირდება რომელიც თავისი განათლებულობით მიმახვედრებს მთავარს თქვენი რჩევა მჩირდება ! თქვენი იმედი მაქვს იმედია გზის გაკვლევაში დამეხმარებით
· 
რატომ არის რომ...., მჩირდება ჩკვიანი ადამიანის რჩევა და დახმარება
