დედის სადღეგრძელოების ქვეცნობიერი საწყისები

ძალიან ხშირად მომისმენია ქართულ სუფრებზე, ეგრედ წოდებული დედის სადღეგრძელოები და როგორც ყოველთვის ფეხზე დამდგარი, სერიოზული სახეებით, მშვიდი ტონითა და სინანულის გრძნობით.... ეგ კი არა დედაზე ლექსებიც კი მომისმენია სუფრაზე წამოთქმული და ცრემლმორეული თვალები.

ასევე ძალიან ხშირია საქართველოში უმცროსი ვაჟების უფროს ქალთან ურთიერთობა, რასაც ჩემის აზრით იგივე საწყისები აქვს:
უფროსი ქალი, გამოცდილი, უფრო ჭკვიანი, შესაბამისად უფრო მეტი "საყრდენი" და უფრო მეტად "დედა".

ფრომისეული დედის სიყვარულის ახსნა როგორც მახსოვს შემდეგია:
მუცლად ყოფნის პერიოდი: სამოთხე, უმოძრაობა, უზრუნველყოფილი ყველაფრით: სითბოთი, საჭმლით, უსაფრთხოებით და ა.შ...
დაბადება: ძუძუს წოვის პერიოდში ჯერ კიდევ დამოკიდებულია ბავშვი დედაზე პრაქტიკულად.
ნუ მერე მოდის ეტაპები სქესების შეცნობისა და ეჭვიანობა მამის მიმართ და ა.შ...

და ბოლო ეტაპი ორ ნაწილად იყოფა:
1) ადამიანები რომლებიც აბსოლუტურად წყდებიან დედის წიაღს და აბსოლუტური დამოუკიდებლები ხდებიან (თუმცა რამდენადაა ეს 100%-ით შესაძლებელი კაცმა არ იცის)
2) ადამიანები ვერ წყდებიან დედის წიაღს და ისევ განიცდიან უდიდეს საჭიროებას დედის მზრუნველობისა

მეორე ტიპის ადამიანები იყოფიან ორ ნაწილად:
1) ადამიანები რომლებიც მოქცეული არიან დედის გავლენის ქვეშ, რომელსაც დედის ეგოისტური დამოკიდებულითაა გამოწვეული. დედას თავის საკუთრებად მიაჩნია შვილი ან მიაჩნია რომ აბსოლუტურად დამოუკიდებელი ვერ იქნება. ან ეშინია შვილის მარცხისა, თუმცა შვილი ცდილობს დააღწიოს თავი დედის წიაღს
2) ადამიანები რომლებიც დედის წიაღში არიან თავიანთი ნებით, თავიანთი შიშით, თავიანთი უსუსურობით. მათ ეშინიათ მზრუნველობის წიაღიდან გამოსვლა. ამ შემთხვევაში არ აქვს მნიშვნელობა დედა ღებულობს მათ თავის მზრუნველობაში თუ არა, რადგან ამ შემთხვევაში დედა სუბიექტი არაა. შეიძლება დაღუპულიც იყოს მაგრამ აბსტრაქტულად ყოველთვის სინანულით მოვიგონებთ ლექსებითა და ცრემლებით რომ როგორი კარგია დედა და რა კარგია მისი მზრუნველობა.


აეეეეეეეეეეე

ხოდა ჩვენ დედებს გაუმარჯოს?

აქვე დავამატებ ქართულ თანამედროვე ტრადიციულ ქუჩურ ფოლკლორს:

"ჩემი დედასშევეცი"
"ჩემი დედისმტYვნელი ვიყო"
"ჩემი დედის ტრაკი მოვტყან"

და სხვა მრავალი ვარიაციები.

თუმცა ამით ეს თემა უკვე სხვა მიმართულებით შეიძლება წავიდეს.

მოდით ვისაუბროთ დედის სადღეგრძელოებზე!
რატომ ვამბობთ ამ სადღეგრძელოს?
და არსებობენ ადამიანები რომელთაც "უნდა ითქვას" სადღეგრძელოთა სიაში აქვთ შეტანილი დედის სადღეგრძელო.


არის თუ არა თვალცრემლიან-სინანულით წარმოთქმული დედის სადღეგრძელოები დაკარგული სამოთხის გლოვა ?
სინანულის გამოთქმა იმაზე საიდანაც გამოგვდევნეს?



This post has been edited by Ruglen Holon on 14 Jan 2010, 20:06

ყველამ, ვინც ჩემში დ-დედა დაინახა უმკაცრესად აგო ამაზე პასუხი
ან აგებს მომავალში
ერთ ფორუმელსაც ეხება ბევრ სხვათა შორის
ამ განყოფილებაში-ც პოსტავს ხანდახან
ძალიან გაბრაზებული ვარ
ეს არის მუქარა

This post has been edited by gramatikikina on 14 Jan 2010, 20:24

ბუდამ მიატოვეთო
ქრისტემ ჩმეზე მეტად არავინ უნდა გიყვარდეთო

ან გიყვარს
ან გძულს
ან ინდეფერენტო
ან ნინძა ხარ?

gramatikikina

ანუ?

ზვიოსსული

რა ანუ?

და გოგოები არ "გამოგვდევნეს" ?

მაინც ზიგმუნდი ბიძიაა....

gramatikikina

უჰჰ! კრამიტებსაც ამტვრევ მოკლედ

psyxo
კი, ოღონდ ვფშვნი, ხელებში მეფშვნება მანამდე ხმაური მიძლიერდება ხოლმე თავში რომ მაქვს, ის

თუ მარტო სადღეგრძელოებს ჩავუღრმევდებით, კულტურის და ტრადიციის გავლენის გარდა არა მგონია რამემდე მივიდეთ.
ზოგადად კი
ოჰოჰოჰო
სერიოზული თემაა
ესაა სუბიექტი, რომელსაც შეუძლია როგორც შექმნას სიცოცხლე, ასევე გაანადგუროს ის.
უდიდესი პასუხისმგებლობაა და ამის გამო იქცევა მძიმე როლად დედობა.
დაბალანსებული ურთიერთობაა საჭირო - არც ზედმეტი მიჯაჭვულობა და დამოკიდებულება, და არც გაუცხოვებამდე მისული დედა-შვილობა. ორივე ვარიანტი დაღს ასვამს ადამიანის ცხოვრებაზე და ნეგატურად ახდენს გავლენას.

This post has been edited by TETISA on 15 Jan 2010, 01:53

Ruglen Holon

პირველ რიგში ეს ფსიქოლოგიური კიარა სულელური სურათია (ავატარ)

და ბიჭების დედებთან დამოკიდებულების ამბავში ცდები ძალიან. აღარ დავკონკრეტდები. ისედაც ყველაფერი ნათქვამია.

INTELEQTMAN
შენი ვორნლოგი დავდო და ავატარი რომ განსჯა და საუბრები დავიწყოთ ? კიდევ ერთი ასეთი გამოხტომა და ვორნ ან ბან.

M-A-S-E-R-A-T-I ზუსტი ხარ!
წინა პოსტში სიცარელე როა "ასტრალში" (იმიტომაც არ ჩანს ფიზიკურად ) ეგ არტი დავდე და თითქოს გულმა გიგრძნო და მოაყოლე კიდევაც.....
(სინამდვილეში დამფლეშებელი და სხვა ტექნიკური მიზეზები... და ასე შემდეგ.... ვერ დავასრულე მერე დავდებ საინტერესო დამატებებით)..




Ruglen Holon
ისე კი საეჭვოდ დაემთხვა დროში მარა სხვა სივრცეში ჩემს მიერ წარმოთქმულ "რეჩს"
შენ საკითხი განიხილე ზოგადი არაცნობიერი საწყისის, ინსტიქტის დონეზე. ნედლი ანუ ფსიქიკის ანატომიურ დონეზე და ძალიან საინტერესო ინტერპრეტაციაა.
მაგრამ ეს ზოგადი არაცნობიერი ყველა ადამიანისათვის ერთნაირია მარა შენს მიერ აღწერილი მოვლენა სხადასხვა სოციუალურ თუ ეთნიკურ ჯგუფებში სხვადასხვანაირად ვლინდება. იმიტომაც თემა უნდა გაგრძელდეს და განიხილებოდეს შედარებით მაღალ ქვეცნობიერ და უფრო მაღალ, ზედნაშენ სოციალურ დონეზეც(არადა ნაღდად აქვს ამ მოვლენას ისტორიულ სოციალური საფუძველიც). კი მაქვს იდეები მარა ეხლა ლიმნიანისაგან ანუ მუზისაგან ვისვენებ ცოტა ხანს ისე რომ მოგვიანებით ...იქნება
თუ ისევ არ დამასწრეს.

This post has been edited by psyxo on 16 Jan 2010, 02:40

ამ მოვლენას როგორ ახსნით ფსიქოლოგიურად?

http://www.myvideo.ge/?video_id=641360