ფსიქოთერაპიული სცენარები, ყველას საყურადღებოდ!

ჩვენს რეალობაში, (ვგულისხმობ საქართველოს), ფსიქოლოგიის სფერო და მითუმეტეს ფსიქოთერაპია ძალიან "ჩაშვებული" სფეროა.
ის, რომ ადამიანთა უმეტესობა, საჭიროების მიუხედავად, ვერ "რისკავს" ფსიქოთერაპევტთან მისვლას, არ არის გაუმართლებელი, იმიტომ რომ პოპკულტურის (ძირითადში ფილმების) დამსახურებით ფსიქოთერაპევტი განიხილება როგორც ადამიანი, რომელიც ან მხოლოდ გისმენს და თავს გიქნევს, ან ცდილობს "დაგვაბოლოს" და გვითხრას რომ ის, რასაც პრობლემად მივიჩნევდით, სულაც არ ყოფილა პრობლემა!
არადა, სამწუხაროდ, რეალობა ხშირად ემთხვევა ზემოთ თქმულს, მაგრამ არა - ყოველთვის. არაა აუცილებელი ფსიქოთერაპიული პროცესი რითიმე მაინც ჰგავდეს ფილმში ნანახ ფსევდო-თერაპიას.
ძალიან დამაინტერესა თუ რა სცენარები გაქვთ თითოეულ თქვენგანს ფსიქოთერაპიული სეანსის შესახებ. დიდად დამავალებთ თუ ყოველი თქვენგანი დაწერთ ამის შესახებ

მაგალითს მოგიყვანთ მეტი თვალსაჩინოებისთვის - დაწერეთ, თუ როგორი წარმოგიდგენიათ ფსიქოთერაპიული სეანსი, რას იგრძნობდით თერაპევტთან მისვლამდე, თვითონ სეანსის დროს და სეანსის შემდეგ.

This post has been edited by Rabbit on 4 Mar 2011, 13:56

მე მგონია რომ ფსიქოლოგი თერაპიისას ივიწყებს ყოველივე ადამიანურს და ცდილობს მიიღოს თავისი პაციენტის პრობლემა როგორც საკუთარი,მე ასე ვფიქრობ მაგრამ მაინც ვერ მივალ ფსიქოლოგთან რადგან შიში მაქვს რომ ვერ გამიგებს,ჩემი საუბრიდან გამომდინარე შეიძლება უფრო მეტი პრობლემები ამომიტივტივოს და საერთოდ უფრო მძიმე მდგმომარეობაში ჩამაგდოს.
როგორც ფილმებშია რომ ფსიქოლოგი პაციენტს უსმენს და თავს უქნევს და შემდეგ ყველაფერი კარგადაა ეგ სისულელედ მიმაჩნია,ვფიქრობ რომ ფსიქოლოგი ყველანაირად ეცდება რომ დაგარწმუნოს და საკუთარ თავთან ბრძოლა და ყოველგვარი ცუდის შენგან განდევნაში დაგეხმაროს,მოკლედ ვფიქრობ ფსიქოლოგები ადამიანს ეხმარებიან რომ იპოვონ საკუთარი თავი.სრულყოფილი არავინაა ხშირად მათაც აქვთ პრობლემები,მაგრამ უნდა შეძლო და საკუთარ თავს შეებრძოლო.

დიდი მადლობა თემის ავტორს ის მე ძალიან დამეხმარა ყველაფერში,წარმატებებს და ბედნიერებას გისურვებ,უფალი გფარავდეს!

This post has been edited by Task Force 141 on 6 Mar 2011, 14:10

მადლობა პასუხისთვის

შენს შიშს რაც შეეხება, უფრო მეტი რობლემების ამოტივტივების თაობაზე, ეგ შიში ბევრ ადამიანს აქვს და მაგიტომ ერიდებიან ფსიქოთერაპევტთან მისვლას. თუმცა, ეს "მთხრელი" მეთოდი, ფსიქოანალიზი, თანდათან გამოდის ხმარებიდან და თუ გამოიყენება, საკმაოდ სახეშეცვლილი ფორმით.

სხვები რას იტყვით?

This post has been edited by Rabbit on 6 Mar 2011, 15:03

საერთოდ კარგი ფსიქოლოგი პაციენტს არასდროს არ ურჩევს, მხოლოდ მიმართულებას აძლევს. ხოლო არჩევანს ისევ და ისევ პაციენტი აკეთებს.

ფსიქოლოგთან როდესაც მიდიხარ ვალდებულია რომ გაგიგოს ეგ მისი სამსახურია. არის ისეთი მომენტი როდესაც ვერც მეგობარს ვერც რომელიმე ოჯახის წევს ვერ ენდობი. შეიძლება ცუდად მიიღონ,ვერ გაიგონ ან გაიგონ არასწორედ, ამიტომაც ფსიქოლოგთან ეგ შიში არ უნდა გქონდეს. არ უდნა გქონდეს რაა უბრალოდ იმის განცდა არ უნდა გქონდეს რომ არ უნდა გაგიგოს .. ინფორმაცია არსად არ გავა. საერთოდ უფრო ადვილია უცხოს მოუყვე ვიდრე ახლობელს. რათქმაუნდა ვისთვის როგორ ზოგს შეუძლია ზოგს არაა..

ფსიქოთერაპევტი შიგნით რაც მძღნერი გავს, ამოგიღებს და ცხვირ წინ დაგიდებს. მერე შენი გადასაწყვეტია ამ მძღნერთან ერთად იცხოვრებ, თუ მის გარეშე.