მე რომ გიპასუხოთ,გული ხომ არ დაგწყდებათ?
გადავხედოთ სსრკ-ს ისტორიას და ვნახოთ საქართველოსა და მაგ ქვეყნების მონაცემები.მაგალითად,სომხეთი ავიღოთ - ჩვენ უკეთესი ეკონომიკური მდგომარეობა გვქონდა,ვიდრე სომხეთს.მოგიძებნოთ ცხრილები? კარგით:
სოხმეთის მშპ 1990 წელს(ჯერ კიდევ სსრკ-ს დროს) - 2.257 მილიარდი დოლარი(მშპ პერ კაპიტას მონაცემებს ნუ მომაძებნინებთ,მაგით უფრო გავიმყარებ პოზიციებს,დამიჯერეთ)
სოლნეჩნაია გრუზიას მშპ 1990 წელს - 7.738 მილიარდი დოლარი
ანუ 3.42-ჯერ მეტი იყო საქართველოსი.ნეტავი რატომ?
ახლა ვნახოთ 2009 წლის მონაცემები:
სომხეთი - 8.714 მილიარდი დოლარი
საქართველო - 10.744 მილიარდი დოლარი
ანუ ეს იმას ნიშნავს,რომ სსრკ-ს დროს თუ ვუსწრებდით სომხებს 3.42-ჯერ,ახლა ვუსწრებთ 1.23-ჯერ.
ჩვენი მშპ დამსაქოს(აკა დამოუკიდებელი საქართველოს) დროს გაიზარდა 1.38-ჯერ(so pathetic); სომხებისა - 3.86-ჯერ.კითხვები გაქვენ?
რუსების მტერი სახელმწიფოს მონაცემები vs რუსეთის სატელიტი სახელმწიფოს მონაცემები დაგიდეთ.ეს არის ციფრები! ზედმეტი ბლა-ბლა-ს გარეშე.
გასაგებია,რომ ომები გადავიტანეთ და ა.შ.,მაგრამ უკანალი დაგვეყენებინა და ახლა ერთ-ერთი წამყვანი ქვეყანა თუ არ ვიქნებოდით ეკონომიკის მხრივ,ძალიან მაგრა ვიქნებოდით გაქაჩულები და ჩვენი მშპ-ც რომ სოხმეთისნაირად დაახლ. 4-ჯერ გაზრდილიყო,დავიხატებოდით.
სომხები უთავმოყვარეოები არიან? ეგ ბანძები,რუსეთის სატელიტობა როგორ შეიძლებოდა,არა? სამაგიეროდ, ქართველებს სურდათ "დამოუკიდებლობა"(ვითომ სხვებს არ სურდათ),უფრო სწორად - რუსეთისგან დამოუკიდებლობა,დორბლების გადმოყრა,მკერდზე მჯიღის რტყმა,ურაპატრიოტული ლოზუნგების დაბრეხვება,რუსოფობია/ანგლოსაქსოფილია და ამერიკელი შავტუხა ჯიმის უკნალში ღრმად შეძრომა - ეს უფრო პრესტიჟული იყო,ვიდრე ვანიას სატელიტობა,იასნა,ბრატცი.ესეც პოლიტიკური დაპირისპირების შედეგი რუსეთთან.ასე გავაგრძელოთ და კაი ჩიტსაც დავიჭერთ.ეკონომიკური თვალსაზრისით კი,ძალიან გვჭირდება რუსეთის ბაზარი და შეეცი თუ გინდა.ჩვენი ბორჯომი,ღვინო და ა.შ. გასასაღებელია,ციტრუსებზე არაფერს ვამბობ.ჩვენ უფრო მეტად შეგვიძლია რუსეთთან მჭიდრო თანამშრომლობით სარგებლის ნახვა,ვიდრე,ვთქვათ,სოხმეთს და იმ შუააზიურ ქვეყნებს.ჩვენს შორის რომ დარჩეს,სოციალურ-კულტურული თვალსაზრისით დაახლოებაც სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია რუსებთან(უკვე),თორემ რაღაც საშინელი ტენდენციები შეინიშნება ჩვენს ქვეყანაში.
გეოსტრატეგიულადაც ძალიან მნიშვნელოვან ადგილას ვართ;დერეფანი ვართ არა მარტო აზიასა და ევროპას შორის,არამედ რუსეთსა და ისლამურ სამყაროს შორისაც.მარტო ენერგომატარებლების ტრანზიტის ფუნქცია არ გვაქვს,ბევრად დიდი დანიშნულება გვაქვს და რუსეთთან მტრობით ვერ ვიყენებთ,პირიქით,ქვეყანას წლიდან წლამდე დედა ედღვნება.რამდენი რუსეთს ტრაკი ავუთამაშეთ,იმდენჯერ ახალი ტერიტორია დავკარგეთ - ...1918-1921;1991-1993;2008...რა იქნება შემდეგი თარიღი?
history repeats itself,მაგრამ ჩვენ ჭკაუს მაინც ვერ ვსწავლობთ.ეს რა ჭირი გვჭირს,ტოო?!
რუსეთი ჯადოქარი არაა,უვარგისი ქვეყნები გაქაჩოს.ქვეყნებს პოტენციალი უნდა გააჩნდეთ,თორემ ისე ჯადოსნურ ჯოხს ვერავინ გადაატარებს(ვერც ამერიკა) და ვერ გააბრწყინებს.ჩამოგითვალოთ ამერიკის მოკავშირეები,რომლებიც სიღატაკის ზღვარზე არიან? მარტო სამხრეთ კორეასა და სინგაპურს რომ უყურებთ,შეხედეთ იგივე ჰონდურასს,იამაიკას - ამერიკის მოკავშირეებს,უღატაკეს ქვეყნებს.
შეგიძლიათ,წახვიდეთ რელიგიის წინააღმდეგ,გეოგრაფიის წინააღმდეგ,ისტორიის წინააღმდეგ,ლინგვისტიკის წინააღმდეგ,კულტურის წინააღმდეგ,მორალ-ზნეობრიობის წინააღმდეგ,ტრადიციების წინააღმდეგ,გეოპოლიტიკის წინააღმდეგ,მაგრამ საბოლოო ჯამში ბუნების კანონებს ვერ შეცვლით,მითუმეტეს - ეს ახალგაზრდა "რეფორმატები" ვერ შეცვლიან და ამოქმედდება ბუნების დაუწერელი კანონი: წყალნი წავლენ და წამოვლენ,ქვიშანი დარჩებიანო...
პოლიტიკაში მტრები და მოყვარეები არ არსებობენ,არსებობს ინტერესები და ინტერესთა კონფლიქტი და აქედან გამომდინარე,დროებითი მტრები და დროებითი მეგობრები.
მოვა დრო და რუსეთთან ისევე კეთილმეზობლური ურთიერთობები გვექნება,როგორიც თურქეთთან,ირანთან(ჩვენი მეზობელი არაა,მაგრამ მაინც) და ა.შ. გვაქვს.
უფრო მეტად კეთილმეზობლურიც კი ისტორიულ-კულტურულ-ეკონომიკურ-პოლიტიკურ-რელიგიური მიზეზების გამო,ვიდრე ზემოთ ჩამოთვლილ ქვეყნებთან.
მიდით,მარტო ინგლისური ისწავლეთ,ბურებს მზად დახვდით და აფხაზ/ოსებთან ხმა ვერ ამოიღოთ და ვერ დაელაპარაკოთ იმ ენაზე,რომელიც მათ ესმით...
საქართველოს და რუსეთის დაახლოვება გარდაუვალია, განვითარება თუ გვინდა
