http://tribuna.ge/index.php?option=com_con...d=3748&Itemid=1ისტორიის თემაზე დიპლომატის არადიპლომატიურად მოყოლილი ამბის ისტორია ასე დაიწყო: ჟურნალ „თბილისელებში“ ერიკ ფურნიეს ინტერვიუ გამოქვეყნდა, რომელშიც ჟურნალისტის ერთ-ერთი კითხვა 2008 წლის აგვისტოს ომზე საფრანგეთის პასუხისმგებლობის საკითხს ეხებოდა.
ინტერვიუში ელჩმა „გამაღიზიანებელ კითხვას“ „ემოციური“ პასუხი წერილობით გასცა: „ვინ წამოიწყო ომი? პირველმა ვინ ისროლა ცხინვალის მიმართულებით? თქვენ ვერ შეძლებთ ისტორიის ხელახლა დაწერას და პასუხისმგებლობის ძებნას სხვაგან და არა იქ, სადაც ის არის. ამასთან დაკავშირებით, თუ ცოტა შორს მოძებნით, ახსნა-განმარტება უნდა მოსთხოვოთ მენშევიკურ რესპუბლიკას, რომელმაც 1921 წელს ოსეთის მოსახლეობა გაჟლიტა (4 000 დაღუპული, 25 000 ლტოლვილი), და არა საფრანგეთს ან სხვა სახელმწიფოებს“.
ერიკ ფურნიემ მოგვიანებით, ტელეკომპანია „მაესტროს“ გადაცემაში განმარტა, რომ ჟურნალისტის კითხვამ გააღიზიანა და პროვოკაციული პასუხის გაცემის გუნებაზე დადგა. თუმცა, იქვე აღნიშნა: რაც წარსულში მოხდა, უნდა დავივიწყოთ, თორემ ერთმანეთზე გასაბრაზებელ ფაქტებს ისტორიაში აუცილებლად ვიპოვითო. ანუ ელჩმა „ოსების გენოციდზე“ ნათქვამი არ უარყო, უბრალოდ, მხარეებს მისი დავიწყებისკენ მოუწოდა.
„ტრიბუნა.ge“-მ ელჩის მიერ ციფრებით აღწერილი „ოსური გენოციდის“ საკითხის კვლევა ისტორიკოსებთან გასაუბრებითა და ისტორიული წყაროების მეშვეობით სცადა. ...
საქართველოს თავდაცვის მინისტრი - „შხამიანი გველის წიწილები უნდა გაისრისოს“
საქართველოს თავდაცვის მინისტრმა ლორთქიფანიძემ 1920 წლის 18 ივნისის N103 ბრძანება გამოსცა, რომლის მიხედვითაც, შიდა ქართლის მთის ოესბში ბოლშვიკების მიერ გაწეული ანტიქართული საქმიანობა დაგმო.
„ამ მოსყიდულ მოღალატეებს შიგნიდან უნდათ შეგვიქმნან არეულობა, რათა... მთელი ქართველი ხალხი სისხლის მორევში ჩაგვახრჩონ. ჩვენ გვინდა მშვიდობიანი შრომა და ცხოვრება, მათი მიზანია რაც შეიძლება მეტი არეულობა, შფოთი და სისხლისღვრა. მაშ, არ დაინდოთ ეს იუდა-მოღალატენი, ეს გაშმაგებული მგლები, რომლებიც ხშირად ცხვრის ქურქში ეხვევიან, ტკბილსა და მოქარგულ სიტყვებს ჩაგჩურჩულებენ. შხამიანი გველის წიწილები უნდა გაისრისოს. ამას მოითხოვს ქართველი ერის ბედნიერება.“
დაძაბული ბრძოლის შედეგად, ქართულმა ჯარმა 12 ივნისს დაბა ცხინვალი აიღო, ხოლო 23 ივნისს აჯანყებულ ოსთა უკანასკნელი ნაწილი როკის უღელტეხილის გავლით ჩრდილოეთით გაუშვა. ჩვენ მიერ მოძიებულ დოკუმენტებში არ წერია კონკრეტული ციფრები იმასთან დაკავშირებით, თუ რამდენი ადამიანი ემსხვერპლა 1920 წლის ოსეთის აჯანყებას, როგორც ქართული ისე ოსური მხრიდან. როკის უღელტეხილის გავლით 23 ივნისს ჩრილოეთის მიმართულებით გაგზავნილ ოსთა რიცხვი კი, დოკუმენტების თანახმად, დაახლოებით 20 ათასს შეადგენდა.
ოსი ისტორიკოსის წყაროები
„ოსი ისტორიკოსი აბაევი წერს, რომ 1920 წელს „სამხრეთ ოსეთი“ ცალკე ქვეყანა იყო, რომლის ეკონომიკა „მენშევიკებმა“ ოსების აჯანყების „მხეცურად“ ჩაქრობის შემდეგ დაანგრიეს. მას მოჰყავს 1921 წლის 12 მაისის „სამხრეთ ოსეთის“ რევკომის მიერ საქართველოს რევკომისადმი წარდგენილი მოხსენება, რომლის თანახმადაც, გორის მაზრის ჩრდილოეთი ნაწილი არაქართულ ტერიტორიად და ცალკე ქვეყნადაა გამოცხადებული, რომელიც ჟორდანიამ და მისმა „დამქაშებმა“ დაიპყრეს. ოსი ისტორიკოსის თქმით, „სამხრეთ ოსეთად“ გამოცხადებული შიდა ქართლი საქართველოს ნაწილი არ არის. ამგვარი აბსურდული მასალის უკრიტიკოდ დამოწმება, რა თქმა უნდა, ისტორიკოსის ტენდენციურობაზე მიუთითებს,“- განმარტავს შოთა ვადაჭკორია.
შსსკ-ს „უტყუარი ფაქტები“
გასაბჭოებული საქართველოს შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატთან არსებული საგანგებო კომისიის მიერ მომზადებულ მოხსენებაში კი წერია, რომ ქართველებმა „ოსებს 1918 წლის ... აჯანყება და მენშევიკების ადგილობრივი ლიდერების ს.კეცხოველისა და გ.მაჩაბლის სიკვდილიც კი აპატიეს. არავითარი ძალმომრეობა მათზე არ უხმარიათ. მხოლოდ აჯანყების გამეორებას 1920 წელში მოჰყვა სასატიკი ზომები ჯარის მხრიდან ოსებისადმი... თბილისში მთავრობას ცნობა მოუვიდა, ჯარები სახლებს სწვავენო. მთავრობა შეეკითხა სახლების დაწვის მიზეზს. ჯარის უფროსებმა უპასუხეს: ოსეთი მთიანი ადგილებია, ჯარის სხვადასხვა ნაწილებს შორის ურთერთობა არ არსებობს და რომ ერთმა ნაწილმა გაიგოს სად იმყოფება მეორე ნაწილი, საჭიროა ცეცხლის გაჩენაო... ალზედ რომ გაიგონ ნაწილის ადგილსამყოფელი ამისთვის სოფლის განაპირა ძველს და დანგრეულ, უპატრონოდ მიტოვებულ საბძელს ან სხვა ქოხს ვწვავთ, ისიც თითოეულ სოფელში მხოლოდ თითოს. თვითონ ოსები კი ბინის დატოვების დროს სახლებს უკიდებენ ცეცხლს.“
კომისიის მოხსენების დასკვნითი ნაწილის თანახმად: „სოფ. ჯავაში, შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის მიერ მიღებული უტყუარი ფაქტებით, არცერთი სახლი არ არის დამწვარი ან დანგრეული.“
ტოლობის ნიშანი ჩერქეზების გენოციდთან
როგორც დოკუმენტებიდან ირკვევა, ოსურ და რუსულ „წყაროებში“ დღეს „ოსების გენოციდად“ წოდებული ოსების აჯანყება რუსული მანეთებით დაფინანსებული „ღონისძიება“ იყო, რომელსაც რუსეთი, რაღა თქმა უნდა, ღიად არ ადასტურებდა. ოფიციალური მოსკოვი „ღიად“ მხოლოდ საპროტესტო ნოტებს სწერდა საქართველოს მენშევიკურ მთავრობას და აცნობებდა, რომ საქართველოს ჩარევა ოსეთის საქმეებში გაუმართლებელი იყო.
„ოსების გენოციდის“ თემის დღეს გააქტიურებაც რუსული ინტერესით აიხსნება. პოლიტიკურ კულუარებში უკვე „ხმამაღლა“ საუბრობენ იმის შესახებ, რომ რუსეთი ახლო მომავალში „ქართველების მიერ ოსების გენოციდის“ საკითხს ოფიციალურად ცნობს და ეს იქნება პასუხი „რუსეთის იმპერიის მიერ ჩერქეზთა გენოციდის აღიარების შესახებ“ საქართველოს პარლამენტის რეზოლუციაზე.
P.S. დავუბრუნდეთ იმას, რითაც დავიწყეთ - ფურნიემ მართალია „ემოციურად“, მაგრამ კონკრეტული ციფრებით ისაუბრა „ოსების გენოციდზე“. ლოგიკურად ისმება კითხვა: რა როლი აქვს რუსეთის მიერ დაგეგმილ „პოლიტიკურ ღონისძიებაში“, საფრანგეთს, სარკოზის, ფურნიეს???
http://tribuna.ge/index.php?option=com_con...d=3748&Itemid=1
"ოსების გენოციდი", ანუ რაზე საუბრობდა ერიკ ფურნიე?
