ყოველ წელს იხსნება თემები ამაზე.
უმეტესობას მკვეთრად მიკერძოებული სიძულვილის ელფერი დაჰკრავს.

ამიტომ, ვხსნი ამ თემას,
მათთვის ვინც დაინტერესებულია, რეალურად რას ნიშნავს ეს თეორია.

ქართული ვიკი:
ოვერტონის ფანჯარა — პოლიტიკური თეორია, რომელიც საზოგადოების მიერ იდეების მიმღებლობას „ფანჯრის“ ჭრილში განიხილავს. თეორიის მიხედვით პოლიტიკური იდეის სიცოცხლისუნარიანობა დამოკიდებულია უფრო მეტად იმაზე რამდენად ვარდება ის ამ ჩარჩოში, ვიდრე კონკრეტულად პოლიტიკოსის ქცევაზე. თეორიას სახელი საზოგადოებრივი პოლიტიკის მაკინაკის ცენტრის ყოფილი ხელმძღვანელისა და თეორიის ავტორის ჯოზეფ ოვერტონის (1960–2003) მიხედვით ეწოდება. ნებისმიერ მომენტში ფანჯარა მოიცავს საზოგადოებრივი კლიმატისთვის მისაღები პოლიტიკური ტეორიების გარკვეულ რაოდენობას, რომლებიც შეუძლია პოლიტიკოსმა გამოიყენოს რისკის გარეშე, რომ მისი ნათქვამი ან საქციელი აღქმული იქნება როგორც რადიკალური ან რაიმე გამორჩენის მიზნით ჩადენილი.

ოვერტონმა აღწერა მთავრობის ჩარევის ვერტიკალური სპექტრი "უფრო თავისუფალიდან" – "ნაკლებ თავისუფლამდე" . იმის მიხედვით სპექტრი მოძრაობს თუ ფართოვდება, იდეა მოცემულ მომენტში შეიძლება გახდეს პოლიტიკურად მეტად ან ნაკლებად მისაღები. საზოგადოების მხრიდან იდეის მიმღებლობა უხეშად შემდეგნაირად გამოიყურება:

წარმოუდგენელი
რადიკალური
მისაღები
გონივრული
პოპულარული
პოლიტიკა

იმ პოლიტიკის დამცველები, რომელიც არ ხვდება ჩარჩოში ცდილობენ საზოგადოების ცნობიერება შეცვალონ ისე, რომ ევერტონის ფანჯარა გაიზარდოს ან გადაადგილდეს. არსებული ან მსგავსი პოლიტიკის დამცველები ცდილობენ ფანჯრის მიღმა დარჩენილი იდეები იყოს საზოგადოებისთვის მიუღებელი.
ოვერტონის_ფანჯარა

ინგლისური ვიკი (არსებითად იგივეა, უფრო სწორად ქართული არის ინგლისურის თარგმანი).
The Overton window, also known as the window of discourse, is the range of ideas the public will accept. It is used by media pundits.The term is derived from its originator, Joseph P. Overton (1960–2003), a former vice president of the Mackinac Center for Public Policy, who in his description of his window claimed that an idea's political viability depends mainly on whether it falls within the window, rather than on politicians' individual preferences. According to Overton's description, his window includes a range of policies considered politically acceptable in the current climate of public opinion, which a politician can recommend without being considered too extreme to gain or keep public office.

Overton described a spectrum from "more free" to "less free" with regard to government intervention, oriented vertically on an axis. As the spectrum moves or expands, an idea at a given location may become more or less politically acceptable. His degrees of acceptance of public ideas are roughly:

Unthinkable
Radical
Acceptable
Sensible
Popular
Policy

The Overton window is an approach to identifying which ideas define the domain of acceptability within a democracy's possible governmental policies. Proponents of policies outside the window seek to persuade or educate the public in order to move and/or expand the window. Proponents of current policies, or similar ones, within the window seek to convince people that policies outside it should be deemed unacceptable.

Overton_window