http://www.presage.tv/?m=society&AID=5649ავერსი, პე-ეს-პე, ჯიპისი - შარლატანები თუ ფარმაცევტული კომპანიები
17:12 05.07.2011
[ნანა მაისაშვილი]
ტაბუდადებული ბიზნესი! დუმილი, რომელიც მილიონები ღირს და აქედან დამკვიდრებული მთავარი სლოგანი – "ყველა ჩვენი პარტნიორია", საზოგადოების გარდა! ეს რეალობაა, რეალობა, რომელიც მოსახლეობას სიცოცხლის ფასად უჯდება...
ფარმაცევტული ბაზარი და ამ ბაზარზე არსებული განუკითხაობა - ქართული ფარმაცევტული ბიზნესი, სადაც სამად სამი კომპანია - ავერსი, პე-ეს-პე და ჯი-პი-სი დომინირებს... მათი მოქმედების ზონა საქართველოს 70%-ს მოიცავს, დანარჩენი 30% იმ უბრალო მიზეზით ვერ აითვისეს, რომ ეს ტერიტორიები სახელმწიფოს დაკარგული აქვს.
გაუკონტროლებელი მონოპოლია და ათასობით დაზარალებული ადამიანი, ფაქტები, რომლის გადამოწმება სავალდებულო არ არის! ფაქტები, რომლის არსებობასაც ადასტურებენ, როგორც ქართველი ექსპერტები, ისე - საერთაშორისო სექტორის წარმომადგენლები. ფაქტები, რომლებზედაც რეაგირებას ხელისუფლება არ ახდენს! რა ხდებს სინამდვილეში ქართულ ფარმაცევტულ ბაზარზე?
ყველაზე ხშირად ავერსი-ფარმას და პე-ეს-პეს უწევს თავის მართლება, რომ ისინი მონოპოლისტები არ არიან. ავერსის პიარსამსახურის წარმომადგენელმა არაერთხელ განაცხადა ოფიციალურად: „არა მაქვს იმის შესახებ ინფორმაცია თუ ბაზრის რა პროცენტს ვფლობთ ჩვენ. მოსაზრებას, რომ ავერსი მონოპოლისტი კომპანიაა ნამდვილად არ ვეთანხმები.“
დაახლოებით იგივეს აცხადებს პე-ეს-პეს პიარი: „ჩვენ ბაზრის 22%-ს ვფლობთ, აქედან გამომდინარე, როგორ შეიძლება მონოპოლისტები ვიყოთ? შეიქმნას ანტიმონოპოლიური სამსახური და დაარეგულირებს ვითარებას“.
სხვა თემაა, თუ რატომ არ იცის ავერსის პიარმა ავერსის დაფარვის ზონა (სხვა რა ევალება?) და სხვა თემაა პიარმა თუ არ იცის რამდენ პროცენტს ფლობს ფირმა, მაშინ როგორ, საიდან ასკვნის, რომ ავერსი მონოპოლისტი კომპანია არაა.
საქართველოში ყველამ იცის, რომ ანტიმონოპიური სამსახური, სწორედ მსხვილი კომპანიების ინტერესთა გათვალისწინებით გააუქმა ხელისუფლებამ კახა ბენდუქიძის ხელისუფლებაში მოსვლისთანავე და მისივე ინიციატივით, მარეგულირებლები მხოლოდ ენერგეტიკის, კომუნიკაციებისა და ფინანსურ სექტორში დარჩა. მეტიც ფარმაციის ბაზარზე არსებულ სრულ უკონტროლობას, უხარისხო, ხშირად ჯანმრთელობისთვის საშიში წამლების რეალიზაციასა და ქაოსს ექსპერტები სწორედ ხელისუფლებასა და კომპანიებს შორის არსებულ გარიგებას უკავშირებენ.
თუ ხელი ხელს ბანს და ორივე ერთად - პირს, გამოდის, რომ საზოგადოება, რომელიც ფარმაცევტულ კომპანიებსაა მიბმული, ცალხელაა! მას არც პირის დაბანა შეუძლია და ცალი ფეხიც სამარეში უდგას.
პრობლემა პირველი – საკანონმდებლო ბაზა
მსოფლიოს ყველა სახელმწიფოში, იშვიათი გამონაკლისის გარდა, ფუნქციონირებენ სპეციალური სამსახურები, რომლებიც ზედამხედველობას უწევენ ფარმაციულ საქმიანობას. 2004 წელს, ვარდების რევოლუციიდან რამდენიმე თვეში, ფარმაცევტული დეპარტამენტის, ფარმაცევტული საქმიანობის ინსპექციის, ფარმაკოპეისა ფარმაკოკოლოგიის კომიტეტების, ნარკოტიკების რეგალური ბრუნვის ინსპექციის გაერთიანება მოხდა და შეიქმნა ჯანდაცვის სამინისტროს დაქვემდებარებაში არსებული სახელმწიფო საქვეუწყებო დაწესებულება „წამლის სააგენტო“, რომელმაც ისე იმუშავა, რომ ფარმაცევტული კომპანიები აშკარად გააღიზიანა. შედეგად 2008 წელს„წამლის სააგენტო“ სანაგვეში მოისროლეს.
ქვეყანაში ძლიერი წამლის სააგენტო და მყარი პროფესიული საკანონმდებლო ბაზის არსებობა ხელს არ აძლევდათ მონოპოლისტებს, მათ დაინახეს საფრთხე იმისა რომ ვიღაცას შეეძლო მათი საქმიანობა შეემოწმებინა. საქართველოს კანონმდებლობით, სახელმწიფო არ ერევა ფარმაცევტულ ბაზარზე სამკურნალო საშუალებების ფასთა წარმოქმნისა და რეგულირების პოლიტიკაში, რაც არის მედიკამენტებზე არსებული კატასტროფული ფასის მიზეზი.
დაუდგენელია იმპორტის შემდეგ რამდენი პროცენტის მომატების უფლება აქვს საბითუმო რეალიზაციისას და რამდენი პროცენტის - საბითუმოდან საცალოდ რეალიზაციისას. თითქმის, ყველა ქვეყანაში დიფერენცირებულია საბითუმო და საცალო ფასები, საქართველოს გარდა.
ფარმაცევტული საქმიანობის მაკონტროლებელი ორგანო არ არის უფლებამოსილი დაადგინოს მედიკამენტების თვითღირებულება. კანონი მხოლოდ საბითუმო რეალიზაციას ეხება და ერთი სიტყვითაც არ ეხება საცალო რეალიზაციას. ექსპერტები ვარაუდობენ რომ სწორედ ეს ხარვეზი გახდა ფარმაცევტული ბაზრის მონოპოლიზაციის, უფრო სწორად ტრიპოლიზაციის (ავერსი, პე-ეს-პე, ჯი-პი-სი) მიზეზი.
ქართულ სინამდვილეში დამკვიდრდდა ტერმინი წვრილ-საბითუმო ვაჭრობა (როგორც წესი, ვაჭრობა არის საბითუმო და საცალო) მონოპოლისტებს მიეცათ საშუალება შთაენთქათ წვრილი მეწარმეები - მსხვილმა კომპანიებმა საცალო მომხმარებელზე (პაციენტებზე) დაიწყეს სამკურნალო საშუალებების იმ ფასად გაცემა, რა ფასადაც გასცემდნენ აფთიაქებზე.
წვრილი აფთიაქები გაკოტრდნენ, ისინი ფინანსურად სრულ დამოკიდებულებაში აღმოჩნდნენ ამ კომპანიებთან და იძულებულნი გახდნენ თავისი ქსელები უკვე გიგანტი კომპანიებისათვის გადაეცათ .
„ამჟამად ბაზარზე დარჩენილი აფთიაქების უმრავლესობა იძულებულია საქართველოს კანონმდებლობის დარღვევით მოაგვაროს თავისი ფინანსური პრობლემები. კერძოდ: კონტრაბანდული გზით სამკურნალო საშუალებების საქართველოს ტერიტორიაზე შემოტანა, ფსიქორტოპული მედიკამენტების ურეცეპტოდ გაცემა, არარეგისრტირებული სამკურნალო საშუალებების ბრუნვა და ასე შემდეგ”, - აცხადებს პრესაგე.ტვ-სთან საუბრისას ასოციაცია „გვახსოვდეს ჰიპოკრატეს“ ხელმძღვანელი მარინა ბერაძე.
ამ ფონზე ბავშვიც კი მიხვდება, რომ დამნაშავეები არიან არა წვრილი მეწარმეები, არამედ მსხვილი კომპანიები, რომლებიც ფარმაციას უყურებენ არა როგორც მეცნიერებას, არამედ როგორც ვაჭრობისა და ფულის შოვნის ერთ-ერთ კარგ საშუალებას.
პრაქტიკამ ცხადყო, რომ დასავლეთში საცალო ქსელის გახსნის უფლება არ აქვთ საბითუმო ქსელის მეპატრონეებს. საქართველოში კი პირიქითაა - საბითუმო და საცალო ქსელები ჯი-პი-სის, ავერსისა და პე-ეს-პეს მფლობელობაშია, მათივე კუთვნილებაა ფარმაციული წარმოებები, სამკურნალო დაწესებულებები და სადაზღვევო კომპანიები.
„ასეთ პირობებში ჯანსაღ კონკურენციაზე კი არა, საერთოდ კონკურენციის არსებობაზეც კი ზედმეტია ლაპარაკი“, - აცხადებს ბერაძე.
ფარმაციაში არსებული მონოპოლიის მსგავსად ექსპერტები სადაზღვევო სექტორში მონოპოლიზაციის საფრთხეზე საუბრობენ.
„გამოდის რომ თვითონ იხდის, თვითონ მკურნალობს, თვითონვე ამოწმებს, წამალსაც თვითონ ამზადებს და ბოლოს, ყველაფერ ამას თვითონვე ამოწმებს? დაუშვებელია ერთი და იმავე ბიზნესჯგუფის ხელში მოექცეს წამლის წარმოება, მისი დანიშვნა, მკურნალობა, ანაზღაურება და ბენეფიციარის მკურნალობის ხარისხის კონტროლიც“, - ეს განცხადება ექსპერტმა თინა ტურძელაძემ რამდენიმე თვის წინ გააკეთა.
„ხშირად ავერსის ხელმძღვანელობა საზოგადოებას უმტკიცებს, რომ კომპანია ზრუნავს ხალხზე ხარისხისა და ხელმისაწვდომი ფასების თვალსაზრისით, მაშინ როდესაც „ავერსი რაციონალის“ მიერ წარმოებული სამკურნალო საშუალებები გაცილებით იაფი ღირს სომხეთის ფარმაცევტულ ბაზარზე, ვიდრე საქართველოში. საქართველოს ბაზარზე კი გაცილებით ძვირი ღირს იმპორტირებული სამკურნალო საშუალებები, ვიდრე ევროპის ბევრ ქვეყანაში“, - აცხადებს ჩვენთან საუბრისას მარინა ბერაძე.
უფრო ნათელი რომ იყოს, პრესაგე.ტვ შესადარებლად გთავაზობთ რამდენიმე მედიკამენტის ფასებს:
„ავერსი რაციონალში“ წარმოებული:
„მელონის“ სიროფი საქართველოში ცოტა ხნის წინ ღირდა დაახლოებით 5,80 ლარი, სომხეთში - 1000 დრამი, ანუ 2,70 ლარი.
„მელონი“ 30 აბი, საქართველოში - 5,40 ლარი, სომხეთში - 1037 დრამი, ანუ 2,76 ლარი. „ეფექტი ფლუ“ 10 კაფსულა, საქართველოში - 3,81 ლარი, სომხეთში - 725 დრამი, ანუ 1,93 ლარი.
ჯი-პი-სის სააფთიაქო ქსელში:
„სანდოსტატინი“ მწარმოებელი „NOVARTIS PHARMA“ - საბერძნეთში 1 მლ/გრ. 5 ამპულა ღირდა დაახლოებით 104 ლარი, საქართველოში იგივე დოზით იგივე პრეპარატი - 214,90 ლარი.
„დუფაატონი“ 10 მლ/გრ 20 აბი, მწარმოებელი „SOVLAY PHARMA“, მწარმოებლის ფასია 2,37 ევრო, ქსელში გასაყიდი ფასია 3,49 ევრო, რაც დაახლოებით 11,58 ლარია. ეს პრეპარატი საქართველოში ღირს 31,72 ლარი ანუ, გასაყიდ ფასზე სამჯერ მეტი. „სირდალუდი“ 2 მლ/გრ 30 აბი, მწარმოებელი „NOVARTIS PHARMA“, ევროპაში წამლის ფასია 2,56 ევრო, ქსელში გასაყიდი 3,73 ევრო ანუ, დაახლოებით 8,6 ლარი. საქართველოში ეს პრეპარატი ღირს გასაყიდ ფასზე სამჯერ მეტი - 16,50ლარი.
იმპორტირებულ წამლებზე კოლოსალურ ფასნამატებს კომპანიები საგადასახადო ხარჯებსა და ვალუტის კურსის ცვლილებას აბრალებენ. ამის პასუხად ორგანიზაცია „გვახსოვდეს ჰიპოკრატე“-მ 2010 წლის მაისის თვითმმართველობის არჩევნების წინ ჩაატარა ე.წ. საკონტროლო შესყიდვები და თბილისის სხვადასხვა უბანში შეიძინა წამლები:
„მივიღეთ უცნაური სურათი. ავერსის ხელმძღვანელობა, როგორც ჩანს, ძალიან ზრუნავს გლდანის და ვარკეთილის მოსახლეობაზე. ამ უბნებში სამკურნალო საშუალებები 22%-ით იაფი ღირდა, ვიდრე ვაკე-საბურთალოს რაიონში. ამასთანავე, ავერსი თვითნებურად ცვლიდა ეროვნული ბანკის მიერ დადგენილი ვალუტის კურსს საცხოვრებელი უბნების მიხედვით, რითაც აღწევდა მისთვის სასურველ, ასე ვთქვათ „კანონიერ“ ფასებს.
სხვათა შორის, ფასდაკლება არ აისახებოდა მედიკამენტების ჩამონათვალში. ჩვენ ხელთ გვაქვს ავერსის ღირებულების ფურცლების რამდენიმე ამონაბეჭდი: 16.04.2010 წელი, ავერსის გლდანის აფთიაქში დოლარის კურსი იყო 1.635, საბურთალოზე - 1,75, ვარკეთილში - 1,635. ავერისის რუსულენოვან ღირებულების ფურცელზე, სომხებისთვის, დოლარის კურსი ნაჩვენებია 1,65. ამ მონაცემების საფუძველზე შეგვიძლია ვივარაუდოთ, რამდენად დიდ რესურსს ფლობს ავერსი მედიკამენტებზე ფასთწარმოქმნაში... ჩვენს ხელთ არსებული ინფორმაციით „ავერსი რაციონალის“ ფარმაცევტულ წარმოებაში არ ჩატარებულა არანაირი შემოწმება, ასევე გრძელდება დღესაც რეგულირების სააგენტოს მიერ.
ავერსი აღნიშნავს, რომ მათ კომპანიაში ბევრი ადამიანია დასაქმებული. ვსვამ კითხვას - რა ვუყოთ წვრილი და საშუალო აფთიაქების დაძირვით უმუშევრად დარჩენილ ათეულობით ოჯახს? ამაზე უფიქრია ვინმეს?“ - აცხადებს პრესაგე.ტვ-სთან საუბრისას მარინა ბერაძე.
P.S. უახლოეს დღეებში პრესაგე.ტვ ამ თემაზე კვლავაც შემოგთავაზებთ პუბლიკაციებს
* * *
http://www.presage.tv/?m=society&AID=7285&fbსადაზღვევო თაღლითობა ანუ, ქართული ფერმაცევტული ბიზნესის „ნოუ-ჰაუ“
18:07 10.10.2011
[ხათუნა პაიჭაძე]
საქართველოს კონსტიტუციით მკურნალობის და სიცოცხლის უფლება აღიარებული და ხელშეუხებელია, მაგრამ სამწუხაროდ ეს მხოლოდ ქაღალდზე. რეალობა იმდენად მკაცრი და შემზარავია, რომ მას არაფერი აქვს საერთო სახელმწიფოებრივ მიდგომასთან და ხალხზე ზრუნვასთან. ჩვენი პუბლიკაციის თემა ამჯერად წამლებია. წამალი კი პირდაპირ კავშირშია სიცოცხლესთან. სიცოცხლე კი ჩვენს ქვეყანაში ერთადერთია, რამაც ფასი საერთოდ დაკარგა. სამედიცინო სფერო იქცა ბიზნესად, რომელსაც არაფერი აქვს საერთო ადამიანების სიცოცხლეზე ზრუნვასთან... ხელისუფლების მხრიდან საკუთარ მოსახლეობისადმი კეთილგანწყობა „ვის უნდა 20 ათასში“ ხელისუფლების წარმომადგენლების სტუმრობით შემოიფარგლება.
ჯანდაცვის სისიტემის საბოლოოდ დასამარებას ხელი შეუწყო ფარმაცევტული კომპანიებისათვის კარტ-ბლანშის მიცემამ. ხელისუფლებამ დაუშვა, რომ ფარმაცევტულ კომპანიებს ჰოსპიტალური სექტორი და სადაზღვევო კომპანიები შეექმნათ.
პირადად სადაზღვეო კომპანია „ალფას“ დაზღვეული გახლავართ. სამედიცინო დაზღვევის ბარათი ისე, რომ არ მითხოვია თბილისის მერიამ მომართვა საჩუქრად (ერთერთი ამხანაგობის თავმჯდომერე ვარ და „წარმატებით” ჩატარებული არჩევნებისთვის ამხანაგობებეს თავმჯდომარეები დაასაჩუქრეს.) ერთი სიტყვით, ამ ბარათში შავით თეთრზე გაწერილია ჯანმრთელობის დაზღვევის პირობები და მათ შორის ისიც, რომ თურმე, მედიკამენტები 14-დან 20 პროცენატამდე ფასდაკლებით ულიმიტოდ მეკუთვნის.
როგოც ჩანს, ფარმაცევტული კომპანიები დღედაღამ იმაზე ფიქრობენ როგორ გააცურონ დაზღვეულები და როგორ არ შეასრულონ პირობები. მართალია ეს დაზღვევა საჩუქარია, მაგრამ მასში სრულიად რეალური თანხა ბიუჯეტიდან, ანუ ჩვენი ჯიბეებიდან არის გადახდილი და კონკრეტულ შემთხვევაში, ამას მნიშვნელობა არ აქვს.
ერთი სიტყვით, „ავერსის“ აფთიაქში ერთ მშვენიერ დღეს წამალი შევიძინე და გადავწყვიტე მერიის ნაჩუქარი ალფას დაზღვევით მესარგებლა. დავაძვრე ჩემი ბარათი და აფთიაქარს მივაწოდე. ფარმაცევტმა ჩემს ბარათს ახედ-დახედა და მიპასუხა: „იცით წამალი დაზღვევით უფრო ძვირი დაგიჯდებათ ვიდრე ჩვეულებრივ ყიდვისასო?!“
ჩემს გაოცებას საზღვარი არ ჰქონდა - „ეგ როგორ? დაზღვევით წამლის ყიდვა უფრო ძვირი როგორ დამიჯდება ვიდრე დაზღვევის გარეშე, აქ ხომ წერია რომ წამლები 14-20 პროცენტი ფასდაკლებით მეკუთვნის“-თქო?
„კი წერია, მაგრამ წამლებზე ისედაც 20 პროცენტიანი ფასდაკლების აქცია გვაქვს და თქვენთვის მხოლოდ 14 პროცენტიანი ფასდაკლების უფლება გვაქვსო(?!)“ - მიპასუხა.
ეს უვადო ვითომ აქცია, რამდენადაც გავარკვიე „ავერსმა“ სადაზღვეო კომპანია „ალფას“ შექმნის შემდეგ შემოიღო. ერთი სიტყვით, ჩვენ რომ გვგონია დაზღვევა გვაქვს და ფასდაკლებაც გვეკუთვნის, სულ ტყუილი და თვალში ნაცრის შეყრა ყოფილა.
როგორც ეს ფაქტი ადასტურებს, „ავერსის“ მესვეურებმა ბევრი იფიქრეს თუ ცოტა, ძალიან მარტივი სქემა მოიფიქრეს და ყველა დაზღვეული, ასე ვთქვათ, ჩახსნენს მედიკამენტებზე ფასდაკლებისაგან. სქემა ასეთია: ვთქვათ კონკრეტული წამალი ღირს 10 ლარი, „ავერსში“ ადგნენ და ეს წამალი ოფიციალურად 20 პროცენტით გააძვირეს, ანუ 12 ლარი გახადეს, მერე 20 პროცენტი ისევ დააკლეს და ფასდაკლების აქცია დაარქვეს, ისე რომ რეალურად, არავითარი ფასდაკლება და შეღავათი არ ყოფილა.
სამაგიეროდ, აქციის მოქმედების საბაბით „ალფას“ დაზღვეულებს გაუუქმდათ ის პუნქტი, რომელიც დაზღვეულთათვის წამლებზე ფასდაკლებას ითვალისწინებდა! ამ აფერის აღმოსაფხვრელად წესით, ნორმალურ და ცივილიზებულ ქვეყანაში რაღაც ბერკეტი უნდა არსებობდეს. ჰოდა, მეც დავიწყე ბერკეტების ძებნა, მაგრამ ნურას უკაცრავად, ვერსად მივაგენი... ერთადერთი გამოსავალი სასამართლოში ჩივილი ყოფილა. როგორც ჩანს, ესეც გათვალეს ფარმაციისა და დაზღვევის მამებმა. ბუნებრივია, 2 ან, თუნდაც, 10 ლარისთვის სასამართლოში არავინ იჩივლებს - უფრო მეტი გზის ფული დაეხარჯება. ესეც არ იყოს არც ის იცი კაცმა სიმართლეს იქ მაინც იპოვი თუ არა?
სიტუაციში გასარკვევად „ავერსის“ პრესსამსახურის ხელმძღვანელს ქალბატონ ლალი ბრეგვაძესაც დავუკავშირდი. ლალი ბრეგვაძე საკითხის გარკვევის შემედეგ დაკავშირებას შემპირდა, თუმცა აღარ შემხმიანებია. რადგან ბრეგვაძისაგან პასუხი ვერ მივიღ, მედიაციის სამსახურს მივმართე, იქნებ მედიაციამ მაინც გამცეს პასუხი-მეთქი. მედიაციის ექსპერტებმა მხოლოდ ის მითხრეს, რომ მათი ძალები ამ პრობლემას ვერ გაუმკლავდებოდა!
სხვათაშორის, უკეთეს დღეში არც კორპორატიულად დაზღვეული ადამიანები არიან. ერთი ჩემი მეგობრის კორპორატიულ დაზღვევის პირობებში და მათ შორის ხელშეკრულებაშიც მითიებულია, რომ მედიკამენტები ულიმიტოდ 50-პროცენტიანი ფასდაკლებით ეკუთვნის, მაგრამ აფთიაქში ამაზეც უარი გვითხრეს! ცხელ ხაზზე დარეკვის შემედგ კი გაგვიმარტეს, რომ ასეთი ფასდაკლება თურმე გამონაკლის წამლებზე (ისეთი როგორიც კორვალოლი, ვალიდოლი და ციტრამონი) ვრცელდება... ერთი სიტყვით, ამას მაკვარანცხული თაღლითობა ჰქვია, ისეთი, იურიდიულად მასთან გამკლავება რომ გაგიჭირდება...
მარინა ბერაძე: (არასამთავრობო ორგანიზაცია გვახსოვდეს ჰიპოკრატეს თავმჯდომარე) ის რაც საქართველოში დღეს წამლის ბიზნესში ხდება მიუღებელია ცივილიზებული სამყაროსათვის. ეს სფერო ყოველგვარი კონტროლის მიღმაა დარჩენილი. 2004 წლის სექტემბერში შექმნილი წამლის სააგენტო, 2008 წელს გააუქმეს. ძლიერი წამლის სააგენტოსა და მყარი, პროფესიული საკანონმდებლო ბაზის არსებობა არ აწყობდათ მონოპოლისტებს („ავერსი“, „პსპ“ და „ჯი-პი-სი“), ვინაიდან გაჩნდა საფრთხე მათი საქმიანობის სრულყოფილად შესწავლისა. მედიკამენტებზე არსებული კატასტროფული ფასებისდამაგვარი თაღლითობების უმთავრესი მიზეზებია ის, რომ ფარმაცევტული საქმიანობის მაკონტროლებელი ორგანო აღარ არის უფლებამოსილი დაადგინოს მედიკამენტების თვითღირებულება, სახელმწიფო არ ერევა ფარმაცევტულ ბაზარზე სამკურნალო საშუალებების ფასთა წარმოქმნისა და რეგულირების პოლიტიკაში.
მონოპოლისტებმა შთანთქეს ფარმაცევტული საქმიანობით დაკავებულები სხვა წვრილი მეწარმეები. გააკოტრეს „წვრილი“ აფთიაქები, ხელში ჩაიგდეს ჰოსპიტალური სექტორი და სადაზღვევო კომპანიები და ახლა რასაც უნდათ იმას აკეთებენ! ამის უფლება მათ ხელისუფლებამ მისცა!
დასავლეთის მთელ რიგ ქვეყნებში საცალო ქსელის გახსნის უფლებაც არა აქვთ საბითუმო ქსელის მეპატრონეებს. საქართველოში „ავერსი“-სა და „პსპ“-ს მფლობელობაშია არა მხოლოდ საბითუმო და საცალო ქსელები, არაამედ ფარმაცევტული წარმოებები, სამედიცინო (სამკურნალო) დაწესებულებები და სადაზღვევო კომპანიები. ასეთი უმსგავსობისათვის წინა პირობა მათ ჯერ კიდევ მაშინ შეუქმნეს, როცა კანონმდებლობიდან ძალიან ბევრი სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვაბნი საკითხი ამოიღეს. არადა ეს საკითხები გათვალისწინებული იყო 1997 წლის წამლის კანონში. ეჭვი მაქვს, რომ აღნიშნული კომპანიები გადამწყვეტ როლს თამაშობენ კანონმდებლობის შექმნაში. დღევანდელი კანონმდებლობა სავსეა ისეთი ლაფსუსებით, რომლებიც ყველაზე მეტად მომგებიანია მონოპოლისტი კომპანიებისთვის, რათა სააშკარაოზე არ გამოვიდეს მათი უკანონო საქმიანობის ფაქტები. აბა სხვა რითი შეიძლება აიხსნას ის გარემოება, რომ 1997 წელს მიღებული კანონმდებლობა ბევრად უფრო სრულყოფილი იყო ვიდრე დღევანდელი? კლინიკური ფარმაციის დაკნინებისა და ფაქტიურად უკვე მისი არ არსებობაც ამ კომპანიების კისერზეა, ვინაიდან ფარმაცია, ეს უდიდესი მეცნიერება, ფინანსური ინტერესების გამო დაიყვანეს იყიდე-გაყიდეს დონეზე.
„ავერსის“ აფთიაქში ექიმის რეცეპტით პაციენტის შესვლისას ხდება შეთავაზება იმ გენერიკული პრეპარატებისა, რომელთა „გაყიდვაც“ (სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით) უფრო რენტაბელურია მათთვის. ჩანაცვლება ხდება საკუთარი წარმოების პრეპარატებით, ხოლო მსაგვს ფაქტების აღმკვეთი და ამისთვის პასუხის მომთხოვნი სტრუქტურა აღარ არსებობს, განადგურებულია!
თინა ტურძელაძე (წამლის სააგენტოს ყოფილი ხელმძღვანელი) ასეთი სიურპრიზები და ფსევდო-აქციები მოსალოდნელი იყო. როცა სახელმწიფო თანახმაა ფარმაცევტულ კომპანიებს ჩაუგდოს ხელში ჰოსპიტალური და სადაზღვევო სექტორი, იქ ყველაფერს უნდა ველოდოთ. ფარმაცევტული კომპანიების მიერ ჰოსპიტალური, სადაზღვეო სექტორის ერთი და იგივე ხელში მოხვედრა დიდი საფრთხის შემცველი რომ იყო ამაზე თავიდანვე ვსაუბრობდი. რამდენადაც ფარმაცევტული ბიზნესის ჰოსპიტალურ საქმიანობაში ინტეგრირება უპირობოდ იწვევს მათი პროდუქციის მიკერძოებულ, არაობიექტურ და არაეთიკურ პროპაგანდას და გასაღებას. უბრალოდ ეს შეიფუთა „სამედიცინო ელიტის პროფესიული მოღვაწეობით“ და ძნელად იდენტიფიცირებადი გახდა პაციენტისთვის. ეს არის ის, რასაც ებრძვის მთელი მსოფლიო, ჩვენთან კი ამას სახელმწიფო მხარდაჭერა აქვს.
წამლის ფასები საქართველოსა და სომხეთში, ცენტრში და გლდანში
