რატომ გავხდი ფსიქოლოგი

თემა ეხება ამ განყოფილების ფიქოლოგებს.

ყველა ოდესღაც ირჩევს პროფესიას. ვიქცევით ისე როგორც გვინდა. ჩვენს მოქმედებას კი საფუძვლად სურვილი უდევს. გამოდის, რომ მე შემიძლია მოვიქცე ისე, როგორც მინდა. საქმე სურვილს ეხება.

შემიძლია თუ არა მინდოდეს ის რაც მინდა ?


და თუ ეს შეუძლებელია რაში გამოიხატება ადამიანის თავისუფალი ნება

სადღაც განსაზღვრულია ჩემი სურვილები თუ მე თვითონ ვქმნი
რა არის სურვილების სამყარო? საიდან ჩნდება სურვილები

სტალკერისთვის ოცნებები უღრანი ტყეა. იქ შესვლის ეშინია. არ იცის როგორი გამოვა.

პროფესია სერიოზული არჩევანია. შინაგანი "დრაივი"
გკარნახობს საით წახვიდე. ზუსტად არც იცი. უფრო სწორედ ცხადად არ იცი. როგორც მარქსისტები იტყოდნენ თუ ცნობიერად არ იცი, ე.ი. არ იცი. მაგრამ ადამიანი ხომ მარტო ცნობიერება არ არის.

შენ რატომ ხარ ფსიქოლოგი?


ვინც გამახსენდა ამ განყოფილების იუზერები დაგფლუდავთ

DrJohnes
TETISA
Showman
Hyperzet
paradise_seeker
jgarksona

ყველა არ მახსენდება

აბა მოყევით "ბექგრაუნდი"


რა განხრას გაყევით. რამ განაპირობა თქვენი არჩევანი if any

მინდოდა ჩამეხედა ადამინების ტვინში , განმესაზღვრა რას ფიქრობდნენ ისინი,როგროი ლოგიკით ფიქრობდნენ,
რა მოტივები ჰქონდათ, გამეკეტებინდა მომავლის პროგნოზები და " 1-2 ფირმის საიდუმლო "

უზომოდ მომწონს ეს პროფესია...
აშკარად ჩემი სტიქიაა
მაგრამ ვარ მომავალი სტომატოლოგი

დედაჩემის ბიძაშვილი იყო ფსიქოლოგი, ჩემზე ატარებდა ცდებს ასე ვთქვათ, მიტარებდა სავარჯიშოებს, მიზნის დასახვა, სოციალური როლების გაცნობიერება, პიროვნული თვისებების გაცნობიერება და ა.შ ეს ხდებოდა 14-16 წლამდე. შემდეგ ვსწავლობდი კოლეჯში სადაც ვატარებდი ,,სადისკუსიო კლუბს'', რომელიც იყო ორ ფორმატიანი: პირველი ფორმატში იხილებოდა რაიმე აქტუალური თემა. მაგ: ცხოვრება და თამაში, მეგობრობა, მარტოობა და ა.შ მეორე ფორმატში წინასწარ წერდნენ პრობლემებს(რამოდენიმე კვირით ადრე) დებდნენ კონვერტში ანონიმურად და შემდეგ ყველაზე აქტუალური პრობლემა, რომელიც ფსიქოლოგი ირჩევდა იხილებოდა ჯგუფის წინაშე. აი ეს არის ჩემი ბექგრაუნდი, ძალიან მომეწონა, რომ შემეძლო რეალურად დავხმარებოდი ადამიანებს. დღესაც მსიამოვნებს ეს და ამიტომაც ვარ ფსიქოლოგი. რაც მთავარია გამომდის ეს მისია.

This post has been edited by Showman on 14 Dec 2011, 12:05

რადგან დამFლუდეთ, მოვყვები.


დედას ჰყავდა ფსიქოლოგი დაქალები & ვგიჟდებოდი მათზე ))) განსხვავებული კომუნიკაცია ჰქონდათ.

ხოდა რაც მენაყინე/ბალერინა/პრეზიდენტ/ზოოპარკის დირექტორის ასაკიდან გამოვედი, დავიწყე ფიქრი ფსიქოლოგობაზე( ანუ საკმაოდ ღრმა ბავშვობაში) მერე გადავწყვიტე რომ HR ფსიქოლოგობა ოპტიმალური ვარიანტი იყო ჩვენს ქვეყანაში.. ხოდა ასე გავხდი ფსიქოლოგი : )


არასდროს მინანია

ჯერ-ჯერობით ვსწავლობ
საქმის და ორგანიზაციის ან უფრო სოციალურს ვფიქრობ

ყოველთვის , უზომოდ კიყვარდა ხალხთან ურთიერტობა
ლაპარაკი , ბაასი ასე თუ ისე რჩევების მიცემა , და რაც ყველაზე მეტად მიყვარს მგონი არის მოსმენა ;////


ადამაისნ რომ ველაპრაკებოდი და ველაპრაკები ასე თუ ისე ძალიან ახლოს ვინობ , + არ ვიცი ეს ჩემშია ,ასეთი ვარ თუ ბევრია ასეთი მაგრამ რაღაცნაირად ხალხის ნდობის მოპოვება მიადვილდება .
+ მიყვარს მხატვრული ლიტერატურა ურთიერთობებზე რაცაა დაწერილი

ხოდა ერთხელაც გამოვედი იმ ასაკიდან რომ კოსმონავტობა , მეღვინეობა და მეხანძრეობა არაა ის რაც მინდა
კომპიუტერები და IT ასე თუ ისე მოსაწყენია
გადავწყვიტე ისეტი პროფესიის არჩევა რაც ჩემთვის ახლოა და ყოველთვის საინეტერსოა, სულ ახალი და ახალი რაღაცეები ხდება


და 1 წამითაც არ მინანია

1 მინუსი მაქვს რომ ფსიქოლოგიურ ტერმინებს მაინცდამაინც ვერ ვიმახსოვრებ და ვიცი რომ საშინელებაა მაგრამ იავიცი აბა


მგონი ამოვწურე საკითხი