სადღაც მაქვს მოსმენილი ესეთი რაღაც რომ გრავიტაცია და დრო ერთმანეთთან მჭიდრო დამოკიდებულებაში არიან, ანუ
სხეული რაც უფრო ძლიერი გრავიტაციის ქვეშ არის მოქცეული (თუნდაც რაიმე ციური სხეულის) მით უფრო სწრაფად გადის დრო ამ სხეულში.
შესაბამისად თუ ჩვენ გავცდებით მზის სისტემას, ანუ მოვშორდებით იმ ადგილს სადაც არ არის არც მზის და არც სხვა ციური სხეულის მიზიდულობის ძალა (ან ჩავთვალოთ რომ მზის და სხვა ვარსკვლავთა სისტემებიდან გამოსული მიზიდულობის ძალა მინიმალურია) შეგვიძლია ჩავთვალოთ რომ არც დრო არის, (ან ძალიან ნელა გადის, რადგან თვითონ ამ სხეულსაც აქვს მასა, ოღონდ ეს ძალიან მცირეა)
თუ ეს თეორია სწორია მაშინ შეგვიძლია ვივარაუდოთ რომ როგორც კი მზის სისტემას გავცდებით იმწამსვე აღმოვჩნდებით სხვა ვარსკვლავის სისტემაში.
ანუ თუ გეზს ავიღებთ მაგ: კეპლერ 22 ბისკენ რომელსაც ჩვენ 600 სინათლის წელი გვაშორებს, ჩვენ იქ აღმოვშნდებით იმწამსვე როგორც კი გავცდებით ჩვენს სისტემას.
ოღონდ ეს "იმწამსვე" ნათქვამი არის იმ ხალხზე რომლებიც თვითონ "ხომალდზე" იქნებიან, თორე დედამიწელებისთვის 600 სინ. წლის მერე

მაგრამ როგორც მახსოვს ამ დედამიწერილ მზის სისტემას ვერ გავცდით, მახსოვს დიდი ხნის წინ გაუშვეს ორი თანამგზავრი რომ გაცდენოდა მზის სისტემას მაგრამ რაღაც ძალა უკან აბრუნებთ მათ და გეზს უცვლის, სახელები არ მახსოვს...
ჰა რას იტყვით ფანტასტიკური ნოველა დავწერო ?
რომელზეც მერე ფილმებს გადაიღებენ?
