გამიკვირდა რომ ასეთ აქტუალურ საკითხზე თემა ჯერ არ იყო გახსნილი.
სანამ ვაქცინაციის განხილვის კონკრეტულ საკითხებზე დავიწყებდეთ მსჯელობას
თემის გასაცნობად დავდებ რამოდენიმე ბმულს
http://www.youtube.com/watch?v=bws_sZUjmQ8&feature=relatedhttp://www.youtube.com/watch?v=OIzilfzUN30&feature=relatedhttp://www.youtube.com/watch?v=BTSKW25YIyc&feature=related ჩემი მოსაზრებით მსჯელობა შეიძლება ორი მიმართულებით წარიმართოს.
პირველი: მეცნიერული მტკიცებულებებით და შესაბამისი დასკვნა დასაბუთებით, დასაშვებია თუ არა ვაქცინაცია.
რა მეცნიერული დასკვნა განმარტება და მტკიცებულება არსებობს მათ მიერ უკვე გამოკლეული რომ დასაშვებია, და რა მეცნიერული დასკვნა განმარტება და მტკიცებულება არსებობს მათ მიერ უკვე გამოკვლეული, რომ არ არის დასაშვები.
მეორე: საღვთისმეტყველო სულიერი განმარტება.
პირველ შემთხვევაზე ბევრი სადაო საკითხი არის წამოჭრილი მხარეთა შორის.
ჩემი ზოგადი ანალიზით ვფიქრობ რომ თუ სამედიცინო სამსახური (გინდა ნებისმიერი იურიდიული სამსახური) შესაბამის გარანტიას არ გაძლევს მის მიერ ნაკისრ ვალდებულებების დადებითად აღსრულებაზე,- ლოგიკურად რომ ვიმსჯელოთ, - გარისკვას არავინ გადაწყვიტავს, თანაც მაშინ როდესაც ამის სასწრაფოდ აღსრულების აუცილებლობა არ არის საჭირო, და მითუმეტეს მაშინ როდესაც ამ გარისკვამ ადამიანის სიცოცხლე შეიძლება ჩააგდოს საფრთხეში.
რაც შეეხება მეორეს. როდესაც მიზეზი არ გაქვს და წინასწარ ნერვიულობ, რომ ავად გახდები, უკვე სულიერი ავადმყოფობაა, რადგან ღმერთის რწმენა და იმედი არ გაქვს, რომ ის ვინაც მოგანიჭა სიცოცხლე იგი გიფარავს ყველგან მარადჟამს ყოველგვარი ცუდისაგან. ისე გაანალიზეთ რამდენი სახის სასიკვდილო ავადმყოფობა არსებობს, წარმოიდგინეთ წინასწარ რა რაოდენობის და სახის ვაქცინების გაკეთება მოუწევს ადამიანს მასზე და არა ღმერთზე მინდობილს.
რადგანაც ღმერთის გარდა წინასწარ არავინ იცის ხვალინდელი დღის შესახებ, უნდა ვიცხოვროთ დღევანდელი დღის "ჯანმრთელი" ცხოვრებით, რომელი "ჯანმრთელიც", ღმერთით, ხვალინდელ დღეს კეთილ ნაყოფს გამოიღებს.
· 
ვაქცინაცია, ვაქცინაცია ბავშვთა და ზრდასრულთა
