აბა როგორა ხართ?
ეხლა რა ხდება. ნუ ერთ-ერთ სამედიცინო დაწესებულებას ვემსახურებოდით, ამიტომაც მომიწია ადგილზე ჩასვლა.... პახოდუ იქ ერთმა წყვილამ ტავის მომავლის დაკანონება გადაწყვიტა და მაგარი ქოწილი მისცა. იტოგში კაი პურმაილი ხახვით შემჩა....
უკვე მთარდება ყველაფერი და ბოლო შემოვლებს ვაკეთებდით. ხოდა უცბათ ქალთა კოსულტაციის "ბლოკში" (გინეკოლოგია, ეხოსკოპია ესეთების რა...) ჩვენი ახალი სიძე შევნიშნე.
ნუ რავი რაღაც რო არ გესიმოვნება რა... იტოგში მიმიხდებით ხო? მარა ნივიჯუსაც ვერ ჩავურტყავ. მაინც მივედი და სლამის შემდგე გავეშუტკავე.
საღოლ საღოლ... არ ისვენებ რა

აა კაცი მეთქი.
რაგაცნარად შემომხედა და მიპასუხა.
- ეგ ის არა შენ რაც გონიაო
- ჰააა?
- ნუ სხვა რამის გამო...
- კაი ტო ხო მშვიდობა?

- კი კი.. წამო კაფეში სადმე და აგიხსნიო.
ნუ მაგარი ისეთი დრეა რა. რო არ გინდა გათავდეს. ხოდა მაინც შევხდი და რავი... სანამ დაიწყებდა მე ეგრევე უთხარი.
- თუ რამეა, მყავს რა ნაცნობი და რავი თუ თბილიში ვერ მოგვარდა პრობლემა, უცხოეთში რამე რუმე რა ვიცი მარა რადგან ექიმთანა ხო ხდებით? რადგან ფეხმძიმობა არა ესეგი უკვე სხვა პრობლემა..
მიცინის და მეუბნება:
- შენ ვერ გაიგე... რაც არუნდა იყოს ორივე ახალგაზდა ვართო
- კი
- ჰოდა რავი.. გართობა, გულაბა გვინდა
- ?!! ისნა..
- ჰოდა ღამეს ვიბასეთ... რავი ქალიშვილია. შენც კარგად იცი კაცი რაც არუნდა მოგელესოს მარც გეტკინება ხო? არადა მე არფრის ტკენა არ მინდა მისთვის. ხოდა ეხლა ქირუგიულად დაკარგავს აპკს და მერე რავი წავალ..
ესე უყურებ:
-

რა?
- ნუ რა ვერ გაიგე... თაფლობის თვე გვაქ. რატო უნდა ვიწვალოთ და რამე...
- ნუ რავი
რარჩნარად ვიყავი იმის მერე.
ხოდა ასე უცნარდ მარტო ხო არ ვიქნებოდი. ღღღღ

თქვენც გაგხდით ამ სტრან შეგძნებაზე.