ბავშვობის მეგობარი..., 4 წელი

ბავშვობის მეგობარი რომელიც 4 წელი არ მინახია და უკვე სახეზე ძლივს მახსოვდა რომელიც 2 წელი მეხმარებოდა ახალ უბანში და ყოველთვის გვერდში ემდგა გასაჭირში მამხნევებდა გუშინწინ გარდაიცვალა 2 დღე ვიხსენებდი... ვუყურებდი... მეცნობოდა სახეზე... ეჭვი მეპარებოდა რო ის იყო... და დღეს ბოლოს გავიგე რო ის იყო ჩემი ბავშვობის მეგოობარი,ბევრჯერ რო დამხმარებია და რთულ მომენტში არ მივუტოვები ვარ... ეგ ყოფილა ის დაიღუპა მე კი 4 წელი არც კი მინახია და როდესაც ჩვენს საერთო მეგობართან ერთად ვნახე ვერ ვიცანი და არაფერი არ ვუთხარი... უკვე შეცვლილი იყო ძალიან... უკვე მომღერალი იყო და სხვა ადამიანი მაგრამ ის კაცი ისევ დარჩენილი იყო... ის კეთილი და კარგი ადამიანი რომელიც ყველას უყვარდა...
ეხლა ხვალე სწავლა მეწყება პოზიტივით აღსავსე ვიყავი... აბიტურიენტი ვარ მიხაროდა სკოლა უნივერსიტეტში მინდა ჩაბარება... ხვალე მათემატიკა და ინგლისური მაქვს გადაბმული მე კი არაფრის თავი არა მაქვს განვიცდი გული მტკივა არ ვიცი რა ვქნა უკანასკნელად მინდა ვნახო მის გასვენებაზე ან ტირილზე მივალ... ძალიან ცუდად ვარ მართლა არ ვიცი რა გავაკეთო ვიხსენებ ყოველ წამს.. და მერე მახსენდება რო აღარ არის და შეცდომასაც ვერ გამოვასწორებ... ცუდად ვარ არც სკოლა მინდა არც უნივერისტეტი აღარაფერი არ მინდა... მინდა მოვკდე და აღარ ვიყო.

მთავარია თავი დანაშაული გრძნობიდან გაინთავისუფლო.