ხშირად გვინახავს ფილმებში, წაგვიკითხავს წიგნებში ან შევსწრებივართ გიჟს, რომელიც სამყაროს მთლიანად მოწყვეტილია ან პერიოდულად აქვს ტრანსფორმაცია მის "სამყაროში".
ის ყვირის ან ამბობს არარეალურ რაღაცეებს. მაგალითად:
"ვაიმე, მომსდევენ" (ამ დროს ოთახში არავინაა),
"ეს კაცი იმ ფანჯარასთან რომ დგას სულ მე მიყურებს" (ამ დროს ფანჯარასთან არავინ არ დგას) ან
"ვიწვი".
ასეთ მოვლენების მეცნიერული ახსნა ყველაზე მარტივია. მას მიაკერებენ გიჟის იარლიყს და მორჩა. აქვს ეპილეფსიური შეტევა, კრუნჩხვები? აჰა, ესეიკი ეპილეფტიკია და მორჩა, დიაგნოზი დასმულია. პრობლემა მოგვარებულია.
მაგრამ ამ მოვლენებს განვიხილავთ რელიგიურ ჭრილში იქნებ იქ იმალებოდეს ნამდვილი ჭეშმარიტება.
ერთ პატარა რეალურ ისტორია მოვყვები ამასთან დაკავშირებით: ერთი მეზობელი, რომელიც უკვე 90 წლის მოხუცი იყო და ასაკის გამო არარეალურ რაღაცეებს ლაპარაკობდა (მაგალითად თავის შვილს ეუბნებოდა დროა გათხოვდეო, როცა უკე 20 წელი გათხოვილი იყო

), სიკვდილის დღეს დაიწყო ლაპარაკი, რომ აი დედაჩემიც მოვიდაო, უნდა წამოყვანოსო და რამოდენიმე საათში გარდაიცვალა.
აბა რას ვიფრობთ ამ ყველაფერთან დაკავშირებით, გიჟები მართლა გიჟები არიან თუ .........................