მურმან ლებანიძის ლექსია თუ არ ვცდები და სრულად მინდა რა ვისაც გეცნობათ იქნება დადოთ.
მიყვარდა მარტივი, სულ უბრალო რაღაცეები
გოგოლის ქუჩა, ანთებული აკაციები
ეს ბავშვობაში, ხოლო შემდეგ, მოგვიანებით
მე არ მიყვარდა ტბები, ზღვები, ოკეანეები.
ჩემო პეტრიავ, ჩემო პავლევ, ჩემო ბესიკო
ეს იყო ჩემი სიყვარული, მხოლოდ ეს იყო.
მოკლედ არასწორად მახსოვს ალბათ და თან მარტო ნაწყვეტები.
თუ ვინმეს გაქვთ ლებანიძის კრებული იქნება ნახოთ და დადოთ