ტრანსფერები,როლლებიც შეილებოდა გამოსულიყო, ჩემეე <3 ტრანსფერებეეეეეე

10.ზინედინ ზიდანი ("ბლექბერნი", 1995)

თუ ვინმე ფიქრობს, რომ რონალდინიოს "ბლექბერნში" ტრანსფერზე საუბარი სრული სიგიჟეა მას 1995 წელს შევახსენებთ, როდესაც იმხანად ინგლისის ჩემპიონ "ბლექბერნს" ზინედინ ზიდანის შენძენის რეალური შანსი ჰქონდა, თუმცა "ბლექბერნის" მწვრთნელმა რეი ჰარფორდმა თქვა: "ვის რაში სჭირდება ზიდანი, როცა გვყავს ტიმ შერვუდი". აღსანიშნავია, რომ ერთი წლის შემდეგ ზი­ზუს "ნიუკასლში" გადასვლის შანსი გაუჩნდა, თუმცა "კაჭკაჭების" იმდროინდელმა ხელმძღვანე­ლობამ ჩათვალა, რომ ფრანგი ინგლისურ ფეხბურთს ალღოს ვერ აუღებდა.

9.რაული ("ატლეტიკო", 1992)

მადრიდის "რეალის" ყველა დროის საუკეთესო ბომბარდირი და ცოცხალი ლეგენდა რაული "ატ­ლეტიკოს" საფეხბურთო სკოლაში სწავლობდა. მაშინ "ატლეტიკოს" პრეზიდენტმა ხესუს ხილმა რა­ული ძირითად გუნდში სათამაშოდ დაიწუნა და რაულმაც "რეალს" მიაშურა. ამის შემდეგ იგი "სა­მეფო კლუბის" სიმბოლოდ იქცა.

8.ბეპე სენიორი ("პარმა", 1995)

იმხანად "პარმა" საკმაოდ სოლიდურ ძალას წარმოადგენდა. პარმეზანულ კლუბში თამაშობდნენ ჯანფრანკო ძოლა, ტომას ბროლინი და ფაუსტინო ასპრილია. გუნდის ხელმძღვანელობა ბეპე სინი­ორის შეძენასთანაც ახლოს იყო, თუმცა ერთ-ერთმა საუკთესო იტალიელმა მეგოლემ "პარმაში" გა­დასვლაზე უარი განაცხადა, და შესაძლოა სწორედ ამის გამო ვერ მოახერხა "პარმამ" იტალიის ჩემ­პიონობის მოგება.

7.სტივენ ჯერარდი ("მანჩესტერ იუნაიტედი", 2005)

თინეიჯერობისას "სტივი ჯის" "მანჩესტერში" აღმოჩენის რეალური შანსი ჰქონდა. სერ ალექს ფერ­გიუსონს ჯერარდი როი კინის იდეალურ შემცვლელად მიაჩნდა, 2005 წელს ჯერარდი "ლივერპუ­ლიდან" წასვლასაც ფიქრობდა, თუმცა "მანჩესტერში" მისი გადასვლა ისევე როგორც მაშინ ახლაც არარეალურია.

6.როი კინი ("რეალი", 2006)

2005 წლის მიწურულს ირლანდიელ ფეხბურთელს სერ ალექსთან ურთიერთობა გაუფუჭდა. ვეტე­რანი საყრდენი ნახევარმცველის შეძენას არაერთი კლუბი ლამობდა, მათ შორის "იუვენტუსიც" რო­მელმაც შემდეგ პატრიკ ვიეირა იყიდა. "რეალში" კინს დევიდ ბექჰემი ეპატიჟებოდა და მადრიდე­ლები ახლოს იყვნენ ამ ფეხბურთელის შეძენასთან, თუმცა კინი შემდეგ "სელტიკში" აღმოჩნდა.

5.იოჰან კრუიფი ("რეალი" 1973)

გუშინ მსოფლიოს საუკეთესო ფეხბურთელის დასახელების ცერემონიალზე სცენაზე "ბარსელო­ნას" საფეხბურთო სკოლის სამი აღზრდილი იდგა. ეს საფეხბურთო სკოლა იოჰან კრუიფის რჩე­ვით ჩამოყალიბდა. კატალონიური კლუბის გუშინდელი ტრიუმფი შესაძლოა არც შემდგარიყო 1973 წელს იოჰან კრუფს, სხვაგვარი არჩევანი, რომ გაეკეთებინა. მფრინავ ჰოლანდიელს "ბარსა" და "რეალი" ერთდროულად იწვევდა კრუიფმა "ბარსელონა" არჩია.

4.მარკო ვან ბასტენი ("ბარსელონა", 1992)

გასული საუკუნის 90-იანი წლების დასაწყისში მუდმივად საუბრობდნენ მარკო ვან ბასტენის შე­საძლო ტრანსფერზე "ბარსელონაში", თუმცა მარკომ 1992 წელს "მილანთან" გააფორმა კონტრაქტი.

3.კენი დალგლიში ("მანჩესტერ იუნაიტედი", 1977)

სულ ახლახან "ლივერპულის" მთავარი მწვრთნელის პოსტზე "წითლების" ცოცხალი ლეგენდა კე­ნი დალგლიში დაინიშნა, არადა 1977 წელს დალგლიშს "მანჩესტერში" გადასვლის შანსი ჰქონდა და კენი ამ ტრანსფერს რომ დათანხმებულიყო უკვე "წითელი ეშმაკუნების" ლეგენდა იქნებოდა.

2.დიეგო მარადონა ("იუვენტუსი", 1984)

1984 წელს 23 წლის დიეგო მარადონამ "ნაპოლისთან" გააფორმა კონტრაქტი და იტალიაში "მილა­ნუისა" და "იუვენტუსის" ორმართველობას ბოლო მოეღო. იმავე წელს "იუვეს" დიეგოს შეძენის შანსი ჰქონდა, თუმცა ტურინელებმა მიშელ პლატინი არჩიეს.

1.რობერტო ბაჯო ("ბარსელონა", 1996)

გენიალური იტალიელი დაბადებული იყო იმისთვის, რომ ოდესმე მაინც ეთამაშა "ბარსას" მაისუ­რით. 1996 წელს რობერტო ბაჯოს "ბარსელონაში" გადასვლის რეალური შანსიც ჰქონდა, მაგრამ ტრანსფერი არ შედგა. იმხანად "ბარსელონას" ბობი რობსონი ავარჯიშებდა, ვისაც ჟოზე მოური­ნიო ეხმარებოდა. კატალონიურ გრანდში თამაშობდნენ გენიალური რონალდო, ლუის ენრიკე, ლუ­იშ ფიგუ, ხრისტო სტოიჩკოვი, პეპ გვარდიოლა და სხვები. ბაჯო ამ კომპანიას აშკარად მოუხდებო­და. იმ "ბარსელონამ" იტალიელის გარეშეც შეძლო საკმაოდ ბევრი ტიტულის მოგება, მაგრამ ბა­ჯოსთან ერთად კიდევ ერთი დრიმ ტიმი იქნებოდა.

შენი მოგონილი და რეალური რა არი ვეღარ ვიგებ უკვე

დავიდ ვილია
საინტერესოა, მაგრამ მეტს ვერ გაქაჩავს ეს თემა