სამშობლო ჩვენი საქართველო, გავიცნოთ საქართველო უფრო უკეთ და უფრო დეტალურად

მინდა ამ თემის მეშვეობით ფორუმელებს და ყველა დაინტერესებულ ადამიანს გავუზიარო ჩემი გამოცდილება. ამ თემაში დავდებ ფოტო მასალას საქართველოს შესახებ, სადაც მე პირადად ვიყავი და ჩემი თვალით ვნახე ის ულამაზესი ადგილები.
თუ ვინმეს გააჩნია თავისი ფოტო მასალა, შეუძლია დადოს.

ყოველი კონკრეტული ადგილი დაყოფილი იქნება:

1. რაიონის
2. ადგილის კონკრეტული დასახელება

ამ ორი კრიტერიუმის მიხედვით.

ეს თემა გამორჩეული იქნება არა მარტო მაღალი ხარისხის სურათებით, არამედ იქნება ერთგვარი გზამკვლევი ყველა იმ ადამიანისათვის ვისაც აინტერესებს საქართველო და მის გარშემო მოგზაურობა.


This post has been edited by orovela87 on 28 Jan 2013, 18:38

orovela87


მაპატიე მაგრამ თემის დახურვა მომიწევს იმიტომ რომ მსგავსი თემა უკვე არსებობს

მოგზაურობა საქართველოში - ფოტოალბომი


მაგრამ თუკი საკუტარ ფოტოებს მოგზაურობების შესახებ აღწერილობითაც შეავსებ მაშინ ხელს არ ვახლებ და დავტოვებ

უმეტესობას ექნება თავისი აღწერილობა. ( ჩემს აღწერილობას არ ვგულისხმობ) დანარჩენი თქვენ გადაწყვიტეთ

ეგ "ფოტოალბომი" ბევრად უფრო ღარიბია სურათებით ვიდრე ჩემი იქნება.

This post has been edited by orovela87 on 28 Jan 2013, 18:47

orovela87

საინტერესოა...გვანახე შენ მიერ დანახული საქართველო...

პ.ს. კეთილი იყოს შენი ფეხი...

This post has been edited by get-up on 28 Jan 2013, 20:10

ბოლნისის სიონი (ბოლნისის რაიონი)


























ბოლნისის სიონი ისევე, როგორც საერთოდ ადრინდელი ფეოდალური ხანის ქართული არქიტექტურა, გამოირჩევა ინტერიერის მკაცრი მონუმენტურობით - მთავარი ყურადღება შიგა სივრცის მხატვრულ გადაწყვეტას ექცევა, ფასადთა მნიშვნელობა ჯერ კიდევ მეორეხარისხოვანია.

საქართველოსათვის ტრადიციული ცენტრული კომპოზიციების გავლენას მოწმობს დასავლეთით შესასვლელის უქონლობა (ახლანდელი XVII საუკუნეშია გაჭრილი), რაც ეწინააღმდეგება ბაზილიკის „სიგრძივ“ ხასიათს. ბაზისებისა და სვეტისთავების საინტერესო სკულპტურული მორთულობა თავმოყრილია ჩრდილოეთი გალერეასა და ტაძრის ინტერიერში. მცენარეულ და გეომეტრიული სახეებთან ერთად, რომლებიც სასანური ხელოვნების წრესთან ნათესაობას ამჟღავნებს, გვხვდება ქრისტიანული სიმბოლოს - ჯვრის სხვადასხვაგვარი გამოსახულებანი. მ.შ. ერთ-ერთი (ბოლოებგაფართოებული ჯვარი წრიულ ჩარჩოში) „ბოლნური ჯვრის“ სახელითაა ცნობილი.

ბოლნისის სიონში, პირველად ქართულ არქიტექტურაში, გვხვდება აგრეთვე რელიეფური სკულპტურული გამოსახილებანი (ხარის თავი, სხვადასხვა ფრინველი და ცხოველი), რომლებიც წინაქრისტიანულ ხანასთანაა დაკავშირებული, მაგრამ შეთვისებულია ქრისტიანული სარწმუნოების მიერ.

ბოლნისის სიონი ნათლად წარმოგვიდგენს როგორც ქართული ბაზილიკის ნათესაობას ქრისტიანულ სამყაროს სხვა ქვეყნის ბაზილიკასთან, ისე მის მკაფიოდ გამოსახულ თავისებურებებსაც. ეკლესიის გვერდით, სამხრეთ-დასავლეთით, დგას XVII საუკუნის სამრეკლო. ბოლნისის სიონი საფუძვლიანადაა რესტავრირებული და შეკეთებული. XVII საუკუნეში აღადგინეს გადახურვის კამარები საბჯენი თაღებით, გაჭრეს დასავლეთ შესასვლელი. 1936-1939 ჩატარებულ სამუშაოთა შედეგად ძეგლი გათხარეს, შეაკეთეს, გადახურეს და გაამაგრეს. 1967-1969 გადახურეს ჩრდილოეთ გალერეს და არადგინეს მისი დასავლეთი კედელი, უძველესი წარწერის პირი ჩადგეს თავის ადგილას, დააგეს ქვის ახალი იატაკი. ბოლნისის სიონში გაჩაღებული იყო მწიგნობრული საქმიანობა. ცნობილია ბოლნელ ეპისკოპოსთა ინიციატივით დამხადებული ხელნაწერები. X-XI საუკუნეებში იქ მოღვაწეობდა იოანე ბოლნელი.
* * *
წუღრუღაშენი (ბოლნისის რაიონი)




















წუღრუღაშენის ტაძარი მდებარეობს ისტორიულ ქვემო ქართლში, ბოლნისის რაიონში, ბოლნისიდან სამხრეთით თითქმის 10 კილომეტრის დაშორებით, რომელიც არქიტექტურულ-მხატვრული ანალიზით XIII საუკუნით თარიღდება.
თვით ტაძარი დგას მდინარე ფოლადაურის გაშლილი ხეობის მარჯვენა მხარეს, იმ მთის კალთაზე, რომელსაც ვახუშტის მიხედვით, ეწოდება „მცირე მთა ბოლნისისა“. ამჟამად განმარტოებითაა ეს ტანწვრილი, მაღალი გუმბათოვანი ეკლესია, რომლის სილუეტი შორიდან მოჩანს. ძეგლი გადაჰყურებს ძირს, ხევში გაფანტულ სოფლებსა და ჩრდილოეთიდან სამხრეთით მიმავალ დაკლაკნილ შარაგზას. მის პირდაპირ, დასავლეთით, მდინარე ფოლადაურის გაღმა, მდებარეობს სახელგანთქმული ბოლნისის სიონი, ხოლო მოშორებით - ქვემო ბოლნისის სამეკლესიანი ბაზილიკა და მათ შუა და გარშემო - XVI-XVII საუკუნეების მცირე ზომის ეკლესიები და სამრეკლოები.
წუღრუღაშენის ტაძარი მრავალი საუკუნის განმავლობაში უკაცრიელი ყოფილა. ამ უპატრონობის დროს ძეგლს მთლიანად დაუკარგავს სახურავი, გუმბათის კონუსი და ზოგიერთი სხვა დეტალი. ძეგლის ირგვლივ სხვა ნაგებობები არ ჩანს, ხოლო გალავანი ახლახან აღადგინეს ძველი კონტურის დაცვით.
წუღრუღაშენის ტაძრის შესახებ ისტორიულ წყაროებში ვერავითარ ცნობას ვერ ვპოულობთ. როდის ააგეს, ან რა როლს ასრულებდა იგი მაშინდელ ცხოვრებაში, უცნობია. მცირე რამ ვიცით თვით ძეგლის წარწერებიდან.
ძეგლზე სამი წარწერაა. პირველი, ყველაზე უკეთ შენახული წარწერა, მოთავსებულია დასავლეთის კარის მარჯვნივ, ცოკოლიდან მეორე ჰორიზონტალურ რიგში მდებარე ერთ დიდ ცისფერ ქვაზე, რომლის მარჯვენა ზედა ნაწილიც დაზიანებულია, მაგრამ ასოების მოხაზულობის აღდგენა ადვილად ხერხდება. ეს ასომთავრული წარწერა ათ სტრიქონს შეიცავს.
ქარაგმების გახსნით წარწერა წაიკითხება ასე:
1 „ქ. სახელითა ღმრთისათა და მეოხებითა წმინდისა
2 ღმრთისა მშობელისაჲთა, ძლიერებითა, წმიდისა
3 გიორგის ხუთშაბათის ჯვარისაჲთა, მეფისასა
4 შინა დიდისა გიორგი მეფეთა მეფისასა
5 მიწამან მეფობისა მათისამან, არსენის
6 ძემან ჰასან, დავიწყე შენ -
7 ებაჲ ტაძარსა გუნბადს, მამულ -
8 სა ჩემსა, უწყებითა გამოცხადე -
9 ბითა ამისვე მთავარმოწამისა
10 მიერ, სადიდებლად ღმრთისა“
მეორე წარწერა მოთავსებულია სამხრეთის კარის არქიტრავის მორთულ ქვაზე. წარწერისათვის სპეციალურად დატოვებულია შუა ნაწილი. ზედა ვერტიკალურ სიბრტყეზე სამი სტრიქონია. ხოლო ქვედა, შიგნით დაქანებულზე - ორი. წარწერა პირველზე გაცილებით უკეთესი ოსტატობითაა შესრულებული, მაგრამ ეტყობა, რომ ამოკვეთის დრო ერთი და იგივეა, შემსრულებელი კი - სხვადასხვა.

პ.ს. უფრო დეტალურად იხილეთ ეს ბმული: http://dzeglebi.com/view.php?id=163
* * *
ბერდიკის/ფოლადაურის ციხე (ბოლნისის რაიონი)











ფოლადაური, სოფელი ბოლნისის რაიონში, მდინარე ბოლნისის წყლის, (მდ. ფოლადაური) მაშავერას მარჯვენა შენაკადის, მარცხენა ნაპირზე, ზღვის დონიდან 700 მეტრზე, ბოლნისიდან 16 კილომეტრზე. სოფელში მდებარეობს ფოლადაურის (ბერდიკის) ციხე და სამი ეკლესია. ფოლადაურის ეკლესიები თარიღდება XIV - XVII საუკუნეებით. პირველი ეკლესია მდებარეობს სოფელ ფოლადაურში, მეორე ეკლესიაზე აღინიშნება ორი ლაპიდარული წარწერა, მესამე ხეობის სიღრმეში მდებარეობს და ძლიერ დაზიანებულია, შემორჩენილია რელიეფური ქვა.

ბერდიკის (ფოლადაურის) ციხე - ისტორიული ციხესიმაგრე ქვემო ქართლში (თანამედროვე ბოლნისის რ-ონი), მდინარე ბოლნისისწყლის (ფოლადაურის) მახლობლად, მაღალ კლდოვან მთაზე. სახელი ეწოდა ისტორიულ სოფლის ბერდიკის მიხედვით. შემორჩენილია გალავანი და ორი კოშკი, რომელთაგან ერთი ოთხსართულიანია. ციხე შუაფეოდალურ ხანაშია აგებული. იგი კონტროლს უწევდა ფოლადაურის ხეობით მიმავალ უმოკლეს გზას, რომელიც ?მგლისკარის" უღელტეხილით ლორეში გადადიოდა.
* * *
ერთი ეგ ამიხსენით ცალ-ცალკე ვდებ ამ თემებს და ერთ პოსტში რატომ აერთიანებს ვერ გავიგე ?

orovela87


მათ შორის ვინმე სხვა იუზერის პოსტი უნდა იყოს

კარგი სურათებია

წუღრუღაშენი

აჰა ყველაფერი გასაგებია. მაშინ მომხმარებლების აქტიურობაც ჭირდება ამ თემას.
* * *

ეს არაფერი სურათები არ არის. D700-ით როცა დავიწყე გადაღება უკვე სხვა კლასის სურათები გამოვიდა.
* * *
აქ რაღაცეები დავამატე და არ ასახულა და ხომ ვერ მეტყვით რისი ბრალია?
* * *
კაზრეთის სამება (ბოლნისის რაიონი)









კაზრეთის სამების ეკლესია, გეგმით წაგრძელებული სწორკუთხედის ფორმის დარბაზული ეკლესიაა, რომელსაც სხვადასხვა დროის მინაშენები აქვს ჩრდილო–აღმოსავლეთ და სამხრეთ–დასავლეთით. ნაგებია კარგად გათლილი მოყვითალო კვადრებით, რომელსაც ქვედა რიგში ბაცი მომწვანო წყობა მიუყვება, რაც საკმაოდ ცხოველხატულ ელფერს სძენს ფასადებს. ფასადებს ასევე აცხოველებს მდიდრული დეკორი, რომელსაც ქმნის სარკმლის მოჩარჩოება, მოჩუქურთმებული კარნიზი, საფასადე ჯვარი და სხვ.
ეკლესია აღმოსავლეთით ნახევარწრიული ღრმა აფსიდით ბოლოვდება. აქვს პორტალებით შემკული ორი შესასვლელი ჩრდილოეთით და დასავლეთით. მთავარი შესასვლელი ჩრდილოეთისაა.გეგმის მეორე თავისებურება (გარდა ჩრდილოეთით მოწყობილი მთავარი შესასვლელისა, რაც გეოგრაფიული პირობებით იყო ნაკარნახევი) ისაა, რომ აქ ახლებურად არის გადაწყვეტილი აღმოსავლეთის ნაწილი – აფსიდის კედელში ორი გვერდითი სადგომის ნაცვლად მოწყობილია – ერთი, ჩრდილოეთის მხარეს. სამხრეთით კი აფსიდის კედელში ცრუ კამარაა.
შენობის ინტერიერი ჩვენამდე თავდაპირველი სახით არ მოღწეულა. ჩანგრეული ჰქონდა კამარა და სამხრეთის კედელი. დასავლეთის კედელი დამატებითი კედლის წყობით არის გამაგრებული.

ტაძარი მოხატული ყოფილა, საკურთხეველში შემორჩენილია ეკლესიის მამათა რიგი და მოციქულთა ფიგურები. ასევე ფრაგმენტულად ჩანს ქრისტოლოგიური ციკლი და ცალკეული წმინდანები (ჯვარცმა, კოზმა და დამიანე და სხვ.).

ამჟამად კაზრეთის სამების ეკლესია რესტავრირებულია და შიგნით მიმდინარეობს მოხატვა.
* * *
ქვეშის ციხე (ბოლნისის რაიონი)







ისტორია [რედაქტირება]

ქვეშის ციხესიმაგრის არსებობა წინაფეოდალური ხანიდან მოიაზრება. იგი უნდა ყოფილიყო VII ს. „სომხურ გეოგრაფიაში“ მოხსენიებული ქვეშის ხევის ცენტრი, რომელმაც IX ს. დმანისის გაქალაქების შემდეგ დაკარგა ხევის ცენტრის სტატუსი და, შესაბამისად, ქვეშის ხევს დმანისის ხევი ეწოდა. XII ს. ბოლს განძასა და მის მიმდებარე ტერიტორიაზე წარმატებული ლაშქტობა განახორციელა თამარ მეფის პირველმა ქმარმა, გიორგი რუსმა, რომელთან ერთად იმყოფებოდა სამეფოს მსახურთუხუცესი ვარდან დადიანი. სწორედ ამ ლაშქრობის შემდეგ თამარ მეფემ ქვეშის ციხე და ქვემო ქართლის კიდევ ორი ციხესიმაგრე - ორბეთი და კაენი, საგანმგებლოდ გადასცა საქართველოს მსახურთუხუცესს - ვარდან დადიანს და მის შვილს. მიუხედავად იმისა, რომ ვარდან დადიანი დასავლეთ საქართველოში მნიშვნელოვანი მამულების მფლობელი იყო და თავად ქვემო ქართლშიც მას ძლიერი ორბეთის ციხეც ჰქონდა, თამარ მეფის ისტორიკოსის გადმოცემით, მისი რეზიდენცია მაინც ქვეში გამხდარა, როგორც ძლიერი და მიუვალი ციხე. მაგრამ 1191 წელს ვარდან დადიანი ფაქტიურად სათავეში ჩაუდგა თამარ მეფის წინააღმდეგ მოწყობილ აჯანყებას გიორგი რუსის სასიკეთოდ და ამით განიპირობა კიდეც აღნიშნული ციხეების ისევ დაკარგვა. ნაწილი ამ ციხეებისა თამარ მეფემ მხარგრძელებს გადასცა, ქვეში ციხე კი თავის მომხრე და ერთგულ თორელთა საგვარეულოს საგამგებლოდ გამოაცხადა.

ამიერიდან ქვეშელებად იწოდებოდათორელთა ის განშტოება, რომელიც ამ ციხეს ფლობდა. ასეთები იყვნენ სწორედ ჯავახიშვილები, რომელთაც 1468 წ. მეფე ბაგრატ VI-ისაგან გამოუსყიდიათ ქვეშის ციხე. ამ გამოსყიდვის სიგელით ვიგებთ, რომ აღნიშნულ პერიოდში ქვეში ინარჩუნებდა თავის პოლიტიკურ მნიშვნელობას. ალბათ, ამას ხელს უწყობდა აქ გამავალი საბაჭრო გზებიც, რომლის გამოისობით ქვეში ერთგვარი საბაჟო პუნქტიც ყოფილა. მაგრამ ჯავახიშვილების ხელში ციხე დიდხანს არ დარჩენილა. კონსტანტინე II გამეფების შემდეგ, ქართლში დაწინაურებას იწყებს ბარათაშვილთა საგვარეულო, რომლებიც მეფესაც უმოყვრდებიან და როგორც ჩანს, ქვეშიც სწორედ ამ დროიდან ხდება მათი საგამგებლო. ყოველ შემთხვევაში, 1486 წელს იაყუბ ყაენის საქართველოში ლაშქრობის დროს სწორედ ბარათაშვილები გამოდიან დმანისისა და ქვეშის ხევების დაცვაზე პასუხისმგებლები.

ქვეში მნიშვნელოვან ციხე-სიმაგრედ რჩებოდა XVI ს. ბოლოსთვისაც, რაზეც მიანიშნებს მისი არჩევა ქართლის მეფის ძირითად რეზიდენციად. 1569 წ. მას შემდეგ რაც ქართლის მეფე სიმონ I ირანელებმა დაატყვევეს და დიდიხნით გამოკეტეს ალამუთის ციხეში, ქართლის მეფე მისი გამაჰმადიანებული ნახევარ-ძმა დაუდ-ხანი გახდა (1569-1578 წლებში), რომელსაც ზურგს უმაგრებდა სპარსეთის სამეფო. მაგრამ დაუდ-ხანმა ვერ შეძლო სრულიად ქართლის თავად-აზნაურთა მიმხრობა და თავის ერთგულებაზე დაფიცება, და შედეგად ვერც ქართლის დედაქალაქ თბილსში მოიკიდა ფეხი, ამიტომ მან თავის რეზიდენციად ქვემო ქართლის ის ციხე აირჩია, რომელიც მემატიანეთა გადმოცემით ძლიერი და მიუვალი იყო. ამ პერიოდში დმანისის ხევი და ქვეშის ციხეც ბარათაშვილების საგამგებლოა, რომლის პატრონი საჩინო ბარათაშვილი, მემატიანეთა აღნიშვნით, სვიმონ I ერთგული დარჩენილა და მოღალატე კახაბერ ყორღანაშვილისთვის იმით გადაუხდია სამაგიერო, რომ გელიყარის გზაზე კლდის ქარაფიდან გადაუჩეხავს. XVII ს. დამდეგს მაშავრის ხეობის ციხეებმა კიდევ უფრო დიდი მნიშვნელობა შეიძინეს. თუ აქამდე ქვემო ქართლი გახლდათ სამხრეთიდან შემოსული მტრის მკერდი, რომელიც თავის თავზე იღებდა მომხდურთა პირველ დარტყმებს, ამ დროიდან, მას შემდეგ რაც შაჰ-აბას I-მა ქართლს მდინარე დებედას ხეობა ჩამოართვა და იქ ბორჩალოს თურქმამნული ტომი ჩაასახლა, მაშავრის ხეობის ციხეებმა კიდევ უფრო მეტი დატვირთვა შეიძინეს. XVII-XVIII სს. ქვეშის ციხე საორბელიანოს მნიშვნელოვანი ციხე-სიმაგრე გახლდათ. მისი მიმდებარე ტერიტორია ამ დროისთვის ჯერ კიდევ მხოლოდ ქართველებით ყოფილა დასახლებული. XVIII ს.40-იან წლებში ციხეში მნიშვნელოვანი სამუშაოები ჩაატარა მსახურთუხუცესმა ქაიხოსრო ორბელიშვილმა. XVIII ს. ბოლოსთვის ქვემო ქართლი აოხრდა და გაპარტახდა. შესაბამისად, ქვეშის ციხეც დაცარიელდა. XIX ს. დასაწყისში იგი უკვე რუსების ხელშია. მაგალითად, 1812 წელს ალექსანდრე ბატონიშვილის აჯანყების დროს ქვეშის ციხეში კავკასიის მთავარმმართებლის ტორმასოვის ჯარის ნაწილი იდგა.

ქართველი მეცნიერი ლევან მუსხელიშვილი ამ ციხის მონახულების შემდეგ წერდა:


„საზოგადოდ ეტყობა, რომ ციხეს არაერთგზისი შეკეთება განუცდია და არა მგონია, რომ აქ უძველესი ხანიდან იყო რაიმე შემორჩენილი, გარდა შესანიშნავი, 1,50 მ-ის სიგანის კიბისა“.

არქიტექტურა

კლდის თხემი, რომელზეც ციხე დგას, მთლიანად შემოზღუდულია მძლავრი გალავნით.ციხე რელიეფის შესაბამისადაა ნაგები ტეხილი ქვისაგან და დუღაბად გამოყენებულია კირხსნარი. ციხის ერთადერთი შესასვლელია კლდეში გაჭრილი გვირაბი. შესასვლელი კარის თავზე არქიტრავს ჰქონია ქართული წარწერა, რომელიც ამჟამად წაშლილია. ამჟამად შემორჩენილია ციხის ციტადელში ჩატანებული კოში, და სხვა ნაგებობის კვალი. ციტადელის გარეთ კლდეშივე გაჭრილია წყლის პატარა რეზერვუარები. ციხის ეზოში შემაღლებაზე დგას პატარა დარბაზული ტიპის, კარის ეკლესია, რომელიც ზომასთან შედარებით საკმაოდ მაღალია. ნაგებია კარგად დამუშავებული კვადრებით, რომელიც, როგორც ჩანს, უფრო ადრეული ეკლესიის უნდა ყოფილიყო, შირიმის ქვებით, რიყის ქვისა და აგურის მონაცვლეობით. დუღაბად კი გამოყენებულია კირხსნარი. ეკლესიის ერთადერთი კარი სამხრეთის მხრიდანაა. კარის თავზე ინტერიერში ჩადგმულია VI-VII სს. სტელების სტელები, რომლებზეც მოცემულია კვარცხლბეკზე აღართული ბოლნური ჯვრებისა და მცენარეების რელიეფები. როგორც ჩანს, აღნიშნული ეკლესია რამდენიმეჯერ აღუდგენიათ. იმ სახით კი როგორი სახითაც დღმედე მოვიდა XVIII ს. უნდა აეგოთ.

* * *
სულხან-საბა ორბელიანის სახლ-მუზეუმი (ბოლნისის რაიონი)











სულხან-საბა ორბელიანის ლიტერატურული მუზეუმი – მუზეუმი ბოლნისის მუნიციპალიტეტის სოფელ ტანძიაში, ბოლნისის მხარეთმცოდნეობის მუზეუმის ფილიალი. დაარსდა 1984 წლის 3 ნოემბერს, საბაობის მესამე დღესასწაულზე. მუზეუმში დაცულია 300-მდე ექსპონანტი, მათ შორის 28 ფერწერული ნამუშევარი, 25 – გრაფიკული ნამუშევარი, 9 – სკულპტურა, 2 – არქეოლოგიური ექსპონანტი, 11 – დოკუმენტი, 59 – ფოტო, 147 – სამეცნიერო დამხმარე ლიტერატურა და სხვ.

შენობის არქიტექტურა ეკუთვნის ნუკრი ალხაზაშვილს, მხატვრული ექსპოზიციის ავტორია ზურაბ სამხარაძე.

მუზეუმის ხელმძღვანელია მენეჯერი – ნაზი ბიძინაშვილი.

This post has been edited by orovela87 on 29 Jan 2013, 10:57