დაავადებები & ევოლუცია

დღეს ვკითხულობდი ჰანტინგტონის დაავადებაზე – მეოთხე ქრომოსომის დეფექტით გამოწვეულ ქრონიკულ დეგენერატიულ დაავადებაზე, რომელიც არ იკურნება & დაავადების პროგრესის შეჩერება შეუძლებელია. დაავადების სიმპტომების დაწყებიდან პაციენტი დაახლოებით 10–15 წელი ცოცხლობს.

გამიჩნდა კითხვა: როგორ მოხდა, რომ ბუნებრივი გადარჩევის გამო ეს დაავადება არ გაქრა? ჰანტინგტონის პაციენტები ხომ ნაკლებ შთამომავლობას დატოვებენ დაავადების სიმპტომების და ნაადრევი სიკვდილის გამო? უფრო ზოგადად, როგორ შემორჩა დღემდე გენეტიკური დაავადებები ასეთი ცუდი პროგნოზით?

This post has been edited by Vancho on 2 Aug 2013, 07:44

ეგ ალბათ მაგიტო, რომ ქრომოსომული დარღვევის მქონე ადამიანს აუცილებლად არ უჩნდება ეგ დაავადება, შეიძლება ჩვეულებრივად იცხოვროს და შთამომავლობაც ყავდეს. ან შეიძლება სხვა მიზეზიც იყოს.

Vancho
გამოვლენის ასაკი ძირითადად 30-35 წლიდან იწყება
შთამომავლობის დატოვება მაგ ასაკამდე არაა პრობლემა

Vancho
დარვინიზმის მოწინაარმდეგეები თავის ძირითად არგუმენტად თერმოდინამიკის კანონებს ასახელებენ და თვლიან რომ რაც დრო გავა დაავადებების რიცხვი და საერთოდ დეგრადაციის ხარისხი მოიმატებს