დღეს,უკრაინა დგას არჩევანის წინაშე.
ან ევროპაში (თუნდაც ისეთ მიჩუხანებულ პოზიციებზე, როგორც ბულგარეთი და რუმინეთია არიან, მაგრამ მაინც ევროპაში თავისი მთელი რიგი ბენეფიტებით ფიზიკური პირებისა და კომპანიებისთვის)
ან გააგრძელებს ასე დრიფტინგს, სანამ საბოლოოდ არ დაიშლება.
მოკლედ, როგორც ვხედავთ უკრაინას დღევანდელი სახით არსებობა (დიდხანს) აღარ უწერია.
ასე რომ ჯობია "დასავლელებმა" ჩათრევას ჩაყოლა ამჯობინოთ, და დაიწყოთ "სამოქალაქო ომი და "აღმოსავლეთისგან" გამოყოფის პროცესი.
ჯობია ნახევარი უკრაინა და ევროპაში, ვიდრე ერთიანი უკრაინა და ვირის ტრაკში
ასე რომ დაიწყეთ სეპარატიზმი.
იანუკოვიჩმა კი გადაიტანოს დედაქალაქი დონეცკში ან დნეპროპეტროვსკში და იქ ითამაშოს "პრეზიდენტობა".
ერთი სიტყვით,
ბოლომდე, სისხლით და "აღმოსავლეთის" წინააღმდეგ. სხვა გზა არ არის.
მთლად რეალური სამოქალაქო ომი და ფრონტალური დაპირისპირება არ გამოვა, რადგან მეორე მხარეს (ოპოზიციას) კონვენციური შეიარაღება არ აქვს საკმარის მასაშტაბებში, მაგრამ შემდეგი სცენარი სასურველი იქნებოდა:
ვთქვათ ხელისუფლების მცდელობა "გაწმინდოს" ევრომაიდანი, ამას მოჰყვება მრავალრიცხოვანი მსხვერპლი ორივე მხრიდან, რასაც მოყვება გადაჯგუფება, უკან დახევა და პირობითად "დასავლეთ უკრაინის" დამოუკიდებლობის გამოცხადება და ლოკალურად, დასავლეთის რეგიონებში აღება ხელისუფლების ან რეგიონების ხელისუფლების ბაზის შერყევა და ეროზია.
აქ კი ბერკუტი ვერ დაეხმარება ხელისუფლებას.
ან მართლა ჯარით, ტანკებით და პირადი შემადგენლობით უნდა წამოვიდეს დონბასური მაფია (რაზეც პირველ რიგში შეიარაღებული ძალები იტყვის უარს და უკვე ძალიან დიდი რისკია) და ან მოახდინონ საკუთარი კლიენტელის და ბაზისის კონსოლიდაცია აღმოსავლეთში/ყირიმში და კიევშიც, თუ გამოუვათ რა თქმა უნდა.
რამდენიმე თვე ქაოსი იქნება, ყველა გარე ძალა აფათურებს ხელებს.
და ბოლოს გარიგდებიან რომ ჯობია დაიშალონ (კი ძალიან ცუდად დაემგვანება პოლონეთის "განაწილებას"), მაგრამ საბოლოოდ ხახლების 18 მილიონს შანსი გაუჩნდებათ პოსტ-საბჭოთა ტრაკიდან გაღწევის.
This post has been edited by Codex on 24 Jan 2014, 18:38 
დაცხეთ და დაიწყეთ სამოქალაქო ომი ბლიად!, გაწყდეს იქ, სადაც ვიწროა.
