ეს თემა ფორუმზე წაკითხულმა ერთმა სიტყვამ გამახსმევინა.
ეს სიტყვაა - უ ბ ა დ რ უ კ ი

ქართული ცოდნის მცოდნეებმა ვიცით რომ სუფიქსი "უ" ნიშნავს უქონლობას.
გული-უგულო
სახლი-უსახლ(კარ)ო
გონება-უგონო
ჭკუა-უჭკუო
ფული- უფულო

და ა.შ.

ერთი სიტყვით ეს ყველაფერი გასაგებია მაგრამ, საიდან წარმოიშვა სიტყვა (განსაზღვრება):
უ ბ ა დ რ უ კ ი?
რა შუაშია (თავში/ბოლოში) ერთმანეთთან
ბადრი- უბადრუკი
წმაწური - უწმაწური

და ა.შ (ამ წუთში სხვა აღარ მახსენდება, თქვენ გაიხსენეთ)

აბა ჰე
გისმენთ