ეროსი კოლხელის გაუპატიურება.საღამო ხანი იდგა. ეროსი კოლხელი თავისთვის მიუყვებოდა ქუჩას და ფიქრობდა :
-ეჰ ვერ მოვიპოვე პოპულარობა, არდა როგორი იმედები მქონდა რომ ჩემი ფანტაზიები ხალხში აღტაცებას გამოიწვევდა, ჰმ პოპულარობას ვინ ჩივის. ხალხი დამცინის და მასხრად მიგდებს.
ეგ კი არადა ერთი ნაშა ვერ ავაგდე
ეს ნძრევაც მომწყინდა. საკუთარ ნაწერებს ვიკითხულობ და ვანძრევ. ვის ატყუებ საცოდავო ჩემო თავო ვიის?!-
უეცრად იგრძნო რომ ფეხი რაღაცას წამოსცხო , ლუდის დაჭეჭყილი ქილა ეგდო. ამ ცხოვრებაზე გაბრაზებულმა მაგრად ამოჰკრა ფეხი და ფხოკიალით გააცურა ტროტუარზე ლუდის ქილა.
ირგვლივ მიმოიხედა , ამ ფიქრებში შეუმჩნევლად მიმდგარიყო ხიდს. ცივი ამინდი იყო და ხალხი არ მოძრაობდა ... უეცრად გიჟურმა აზრმა წამოუარა თავში - "იქნებ სიმშვიდე ასე მაინც ვპოვო"
ავიდა მოაჯირზე და ადიდებულ მდინარე მტკვირს ტალღებს დახედა.
- აი ახლა მალე დამთავრდება ჩემი უაზრო ცხოვრება. გამიხსენებენ ფორუმელები და ხალხი რომ ვერ დამაფასეს სიცოცხლეში, მაგრამ იქნებ სიკვდილის მერე მაინც დამაფასონ და ლეგენდად ვიქცე! -
სასოწარკვეთილი უყურებდა ეროსი კოლხელი მტკვრის აზვირთებულ ტალღებს. ბოლოს როგორ იქნა გადაწყვიტა, შეშლილივით გაიღიმა და მოემზადა გადასახტომად.
- ეი მეგობარო რას აკეთებ- უეცრად საშუალო ასაკის, კეპკიანი მამაკაცის ხმამ გამოაფხიზლა ეროსი .
-მე? მმეე არაფერსს...- შეცბუნებულმა უპასუხა ეროსიმ
- რა ხდება, პრობლემები ხომ არ გაქვს? - ჰკითხა კეპკიანმა უცნობმა.
-არა , არაფერი - და უეცრად ეროსიმ იგრძნო რომ ძალიან გახურებული ჰქონდა თავი, თვალები აუჭრიალდა და უკან ჩამოხტა ტროტუარზე.
-საით მიდიხარ?-ჰკითხა უცნობმა
-უბრალოდ ვსეირნობ - უპასუხა შეცბუნებულმა ეროსიმ
- მე ჯონდო მქვია ჯიგარო, შენ ?- უცნობი გამოემცნაურა
- მე ეროსი გახლავართ - უეცრად ეროსიმ სიამაყე იგრძო, რომ მასაც ჯონდო არ ერქვა და კიდევ ერთხელ გაუმეორა- დიახ , ეროსი კოლხელი.
ჯონდომ სიგარეტს მოუკიდა და ეროსისაც შესთავაზა. მანაც უარი არ უთხრა და გააბოლეს. თან ტროტუარს გაუყვნენ .
გზაში ჯონდომ საუბარი გაუბა . ეროსიც თავშეკავებულად პასუხობდა.
-ამ გადასასვლელით გადავიდეთ ქუჩაზე- შესთავაზა ჯონდომ. ეროსიც დათანხმდა. ის იყო შევიდნენ თუ არა გადასასვლელში . ჯონდომ უკნიდან მაგარი საგანი ხია თავში და ეროსის თვალთ დაუბნელდა.
გონზე მოსვლა ვერ მოასწრო, რომ ჯონდომ დანა მიადო ყელზე და გესლიანად ჩასჩურჩულა:
-არ გაინძრე შე სირო , თორემ გამოგჭრი ყელს. მაშ ეროსი კოლხელი არა? შენ ის არა ხარ ფორუმ.გეზე რომ რაღაც მოთხრობებს წერდი და საშინლად მაღგზნებდი? ხოდა ეხლა გაზღვევინებ ამ ყველაფერს. არ გაინძრე!!!-
ხოდა ჯონდომ შარვლის გახსნა დაიწყო . ეროსი კინაღამ ჭკუიდან შეიშალა. გაიბრძოლა. მარა როგორც კი დანის წვეტი მიაჭირა ჯონდომ ყელზე , მაშინვე მოეშვა.
-ეხლა ისე უნდა გიხმარო როგორც შენ წერ ხოლმე - ბინძურად ჩაიხორხოცა ჯონდომ და თან მეორე ხელით მობილურის ვიდეოკამერა გაამზადა.
ხოდა დაიწყო რაც დაიწყო
ეროსი სიმწრიგან ღმუოდა, მაგრამ ხმას ვერ უწევდა რადგან დანა ქონდა ყელზე მიბჯენილი.
როგორც იქნა ჯონდომ ამოიხვნეშა, ერთი მაგრად მიაბერტყა და შარვალში დააბრუნა.
- აი ხმას სადმე ამოიღებ და ამ ვიდეოს ყველას ვანახებ პეტუხო- დაუტრიალა ჯონდომ ვიდეო ეროსის და მაგრად სწყვიტა ცხვირპირში.
ეროსი დაეცა და მტვერში გაფორთხიალდა.
-შარვალი გაიხადე და მომეცი - უბრძანა ჯონდომ, ეროსიმ მორჩილად შეასრულა ბრძანება.
ჯონდომ დაიკავა შარვალი და მოშორებით ურნაში ჩააგდო.
-აბა კარგად პეტუხო და ამის მერე უფრო მაგრები დაწერე ხოლმე - ჩაიხითითა ჯონდომ და სიბნელეში გაუჩინარდა.
და დარჩა ეროსი კოლხელი , ნახმარი და გაუბედურებული. შოკიდან ვერ გამოსულიყო კვლავაც და ეგონა სიზმარში იყო .
ავტორი :
ვან დერ სექსა This post has been edited by სიზმარა on 29 Mar 2014, 23:51
· 
ეროსი კოლხელის გაუპატიურება., სამაგიერო გადახდილია.
