Russlands letzter Stolz
Auch nach 69 Jahren wird das Ende des Zweiten Weltkriegs in Moskau groß gefeiert.
Damit kompensiert der Staat seine Misserfolge.
Doch es wird Zeit für eine neue Erzählung Von Filipp Piatov
Der Krieg endete für meine Oma bereits 1944. Irgendwann im Sommer,
genauer kann sie es nicht sagen. Während die sowjetischen Truppen
die Stadt Babrujsk beschossen und sich schwere Gefechte mit
den deutschen Besatzern lieferten, stand sie auf der Straße und feierte die
Einschläge der Mörser und Granaten, als wäre es ein Feuerwerk.
Mit neun Jahren hatte sie 76 Familienmitglieder im
Getto einer weißrussischen Kleinstadt verloren und ein Jahr mit Partisanen im Wald gelebt.
Als sie die roten Sterne auf den Mützen der Rotarmisten sah,
wusste sie, dass der Krieg für sie zu Ende war. Das Datum, das sie zusammen mit allen Veteranen feiert, ist der 9. Mai 1945 – der Tag des Sieges, der Tag der deutschen Kapitulation nach Moskauer Zeit.
http://www.welt.de/print/die_welt/debatte/...zter-Stolz.htmlფილიპ პიატოვი Die Welt-ში გამოქვეყნებულ თავის სტატიაში
"რუსეთის უკანასკნელი სიამაყე"
საკმაოდ ირონიულად წერს ახალი რუსეთის ძველ დღესასაწაულზე 9 მაისზე.
"რაც უფრო მცირდება ვეტერანთა რიცხვი, მით უფრო იზრდება პენსიები
ასეთი ტემპით ბოლო პენსიონერები მილიონერები იქნებიან"-ო ასკვნის ფილიპი.
ფაქტიურად 69 წელი გავიდა (განაგრძობს ავტორი) მაგრამ რუსეთში
სხვა დიდი დღესასწაულის ადგილი და მიზეზი ვერ აღმოჩნდა....
ერთხელ რაჯნიშს კითხეს რატომაა ინდოეთი ესეთი დიდი სულიერების ქვეყანა?
რაჯნიშმა უპასუხა: იმიტომ რომ ინდოელებს სხვა რაიმეთი ტრაბახის მიზეზი
არა აქვთ, არც თანამედროვე ჯანდაცვა, არც სამართალი, არც წარმატებები ცხოვრების
სხვადასხვა სფეროში ამიტომ ისინი სულიერებაზე საუბრობენ ვინაიდან ფიზიკურად
მის ჩვენება და სარგებლობა სავალდებულო არ არი-ო...
ჰოდა აი რუსეთი 69 წელის წინანდელ გამარჯვებას აღნიშნავს:
მართალია გამარჯვებული ქვეყანა აღარ არსებობს, არც ამ ომთან
აქვს რაიმე კავშირი იმ ჩია კაცს რომელი ამ აღლუმებს იბარებს მაგრამ...
This post has been edited by urfinjus8 on 11 May 2014, 17:27
მიმაგრებული სურათი
· 
რუსეთის უკანასკნელი სიამაყე., Russlands letzter Stolz
